تسخیر جشنواره فیلم فجر توسط هنرمندان تئاتر

هنرمندان تئاتر در کنار حضور جدی  بر روی صحنه و تلاشی که در مسیر روشن ماندن چراغ این هنر والا دارند، همواره نگاهی به عرصه سینما داشته و تلاش دارند دستاوردهای بی مانند خود در صحنه تئاتر که ماحصل سال ها تلاش و ممارست است، در جولانگاه هنرهفتم نیز به رخ کشند. کارگردانان سینما نیز میل و رغبت خاصی به بهره گیری از توانایی و تجربه هنرمندان تئاتر به ویژه در عرصه بازیگری داشته و دارند. همین دستاوردها و تجربیات صحنه، باعث شده تا بسیاری از هنرمندان تئاتری که گرایش به سینما پیدا می کنند، به عنوان چهره های مخاطب پسند و سوپراستارهای ماندگار در افکار عمومی باقی بمانند.

با پایان سی و نهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم فجر، فرصتی دست داد تا با گذری بر حضور پررنگ هنرمندان تئاتری این جشنواره، به بررسی نقش و جایگاه آنها در فیلم ها  بپردازیم:

 

«روزی روزگاری آبادان» نمایشی ترین اثر جشنواره فجر

بی شک نمایشی ترین اثر جشنواره فیلم فجر را باید «روزی روزگاری آبادان» بدانیم. فیلمی که حمید رضا آذرنگ نویسنده و کارگردان خوشنام و با سابقه تئاتر، فیلمنامه اش را از دل نمایشنامه ای با همین نام -که در سال 1384 در سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه بود- بیرون کشید.

آذرنگ در نخستین ساخته بلند سینمایی خود، ضمن وفاداری به مردم جنگ‌زده جنوب کشور، به تئاتر نیز وفادار ماند و سه بازیگر اصلی نمایش -فاطمه معتمدآریا، محسن تنابنده - را از هنرمندان باتجربه تئاتری انتخاب کرد.

فاطمه معتمد آریا از هنرمندان با سابقه تئاتری است. او که فعالیت های هنری خود را از سال 1353 در کانون پرورش فکری کودک و نوجوان آغاز کرد و  در سال 1354 با اجرای نمایش «زیارت» در اولین کار گروهی تئاتر تجربی شرکت کرد.

معتمد آریا در ۱۳۵۵ با ورود به دانشسرای هنر، فعالیت های نمایشی خود را به صورت حرفه ای آغاز کرد. ایفای نقش در نمایش «خرده بورژواها»، بازی در نمایش«دایره­ی گچی قفقازی» داریوش فرهنگ،  تله تئاتر «آژیر قرمز» نمایش«آدینه» و ... از جمله اولین آثار نمایشی اوست.

این هنرمند توانا، گرچه بعدها عمده تمرکز خود را بر سینما گذاشت اما هیچگاه از تئاتر دور نماند. «بچه» آخرین نمایشی است که فاطمه معتمدآریا در بهمن 1398 در سالن اصلی  تئاتر شهر در آن ایفای نقش کرد.

محسن تنابنده هنرمند نام آشنای فیلم روزی روزگاری آبادان نیز با تئاتر به دریچه سینما نزدیک شد. تنابنده بازیگری را از سال 1374 با بازی در 2 نمایش «بارعام» و « جریان عصبی» که هر دو اثر نوشته و کار حسن وارسته است آغاز کرد.

تنابنده، گرچه در این سالها عمده تمرکزش بر سینما بوده اما همواره نیم نگاهی به تئاتر داشته است. آخرین نمایشی که با بازی او به روی صحنه رفت، نمایش «مولن روژ» اثر حسین پارسایی بود که در خرداد سال 98 در پردیس سینمایی باغ کتاب به اجرا درآمد. او با این فیلم نامزد سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در بخش نقش بهترین بازیگر مرد شد. 

همچنین در پایان جشنواره، حمیدرضا آذرنگ نیز نامزد سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در بخش کارگردان اول و بهترین فیلمنامه اقتباسی شد.

 

 

منصور

فیلم سینمایی منصور محصول سازمان رسانه‌ای اوج است و می‌توان بعد از «ایستاده در غبار» ساخته محمدحسین مهدویان، این فیلم را دومین پروژه جدی این سازمان برای ارائه روایت سینمایی از شهدای انقلاب و دفاع مقدس قلمداد کرد. منصور ساخته سیاوش سرمدی کارگردان سینمای مستند کشور، درباره زندگی شهید منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش است و تلاش دارد با نگاهی به بخش‌هایی از زندگی شهید ستاری و طراحی و تولید اولین جنگنده کاملا ایرانی ساخته شده در کشور، بخش‌های ناگفته ای از هشت سال دفاع مقدس روایت کند.

سرمدی برای تولید این فیلم، بر بازیگران تئاتری متمرکز شد. او در گام اول با بهره گیری از تجربه کیومرث مرادی هنرمند توانای تئاتر کشور در کسوت بازیگردانی نشان داد کارگردانان سینما، اعتماد بسزایی به هنرمندان تئاتری و تجربه آنها دارند.

سرمدی برای نقش اول نمایش نیز محسن قصابیان از بازیگران کم‌حاشیه و قدیمی تئاتر را انتخاب کرد. بازیگری که هرچند برای فعالان تئاتر و مخاطبان تلویزیون چهره‌ای ناآشنا نیست اما حضور او در مقام نقش اول فیلم سینمایی «منصور» جدی‌ترین نقش‌آفرینی‌اش بر پرده نقره‌ای محسوب می‌شود.

قصابیان فارغ التحصیل کارشناسی نمایش با گرایش بازیگری و کارشناسی ارشد کارگردانی است. بازی در نمایش«لیر‌شاه» به کارگردانی تاجبخش فنائیان، بازی در فیلم سینمایی «تونل» به کارگردانی مجتبی راعی، کارگردانی نمایش «رمز جستجو» نوشته حمید پور‌علی‌محمد، کارگردانی و بازی در نمایش «کبودان و اسفندیار» نوشته «آرمان امید»، بازی در نمایش «شهرزاد» به کارگردانی امیر دژاکام» از جمله فعالیت های اوست. قصابیان علاوه بر حضور بر صحنه، سابقه سالها داوری در تئاتر از جمله  جشنواره استانی تئاتر فجر، داوری بخش رادیو تئاتر جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، داوری بیست و نهمین جشنواره تئاتر استان گلستان و ...  را دارد.

حمیدرضا نعیمی، اتابک نادری، سید جواد هاشمی و قاسم زارع که همگی از بازیگران مطرح تئاتر و سینما محسوب می شوند و نیاز به معرفی ندارند،از دیگر بازیگران تئاتری این فیلم هستند.
 

 

مصلحت

مصلحت که با نام موقت «پدری» پروانه ساخت گرفته‌ بود، نخستین فیلم بلند سینمایی به کارگردانی حسین دارابی است که پس از تکمیل عوامل و بر اساس داستانی از سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی، با رعایت پروتکل‌های بهداشتی جلوی دوربین است.

حسین دارابی پیش از این با کارگردانی آثار کوتاهی مانند «علمک»، «دایو»، «مادربزرگ»، «سفره» و... توانسته بود، جوایز متعدد داخلی و خارجی از جمله را کسب کند که جایزه بهترین فیلم از جشنواره مذاهب امروز ایتالیا، جشنواره کورتی داسوگنی ایتالیا، جشنواره بین المللی فیلم کوتاه ۱۰۰ و جشنواره مردمی عمار و حضور در جشنواره‌هایی مانند کلوژ رومانی، سلولارت آلمان، نِیشنز اتریش، استونی بروک نیویورک و… از جمله آن‌ها است.

دارابی در نخستین فیلم بلند خود تلاش کرد تا از تجربه هنرمندان تئاتری مطرحی همچون فرهاد قائمیان، وحید رهبانی، امیر نوروزی، مجید نوروزی و مهدی فریضه بهره گرفت. وحید رهبانی با این فیلم نامزد سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در بخش نقش مکمل مرد بود.

یدو 

مهدی جعفری بعد از «23 نفر» باز هم به سراغ فیلمی درباره کودکان و نوجوانان در زمان جنگ رفته است. فیلمی با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی و کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان که درباره اولین ماه‌های جنگ تحمیلی در آبادان که در حال محاصره ساخته شده است.

ستاره پسیانی به عنوان معروف ترین چهره تئاتر و سینما، در نقشی متفاوت در ژانر زنی پا به سن گذاشته بازی کرد.. پسیانی که سالهاست در تئاتر حضور دارد و پیش از این برنده تندیس بهترین بازیگر زن در سی و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در بخش مسابقه ایران (ب) برای بازی در نمایش «صد در صد» به کارگردانی مرتضی اسماعیل کاشی شده بود، با این فیلم نیز  دیپلم افتخار سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در نقش بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد.

 

 

ابلق

آخرین اثر نرگس آبیار در کسوت کارگردانی ابلق، است. این فیلم نیز مثل دیگر آثار این کارگردان با روایت داستانی زنانه به طرح مسائل اجتماعی پرداخته است. فیلمی در خصوص یک خانواده در حاشیه شهر که در آن بازیگران مطرحی همچون هوتن شکیبا، الناز شاکردوست، مهران احمدی و  امین میری به عنوان هنرمندان مطرح تئاتری در آن حضور داشتند.

هوتن شکیبا، کارگردانی تئاتر را از دانشگاه سوره و کارشناسی ارشد بازیگری را از دانشگاه هنر گرفته است. وی در جشنوارۀ یازدهم تئاتر دانشگاهی در سال ۱۳۸۷ با ایفای نقش در تئاتری به نام «ویلون‌هایتان را کوک کنید» نخستین کار جدی و حرفه‌ای خود را بازی کرد و در همان آغاز راه جایزۀ بازیگر اول را کسب کند. این نمایشی شروعی برای موفقیت های شکیبا بود.

او که در سینما برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در فیلم «شبی که ماه کامل شد» در سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر شده بود، در تئاتر نیز عناوین متعددی همچون جایزه ویژه بازیگری برای بازی در نمایش «الیور توییست» در پانزدهمین دوره جشن بازیگر خانه تئاتر، جایزه بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر برای بازی در نمایش «الیور توییست»، دریافت لوح تقدیر بهترین بازیگر مرد در بخش مسابقه تئاتر ایران سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر برای بازی در نمایش «صد در صد»، جایزه اول بازیگری برای نمایش «ویلون‌هایتان را کوک کنید» در یازدهمین دوره جشنواره تئاتر دانشگاهی، لوح تقدیر بازیگری برای نمایش «ماراساد» در دوازدهمین دوره جشنواره تئاتر دانشگاهی، جایزه اول بازیگری برای نمایش «مترسگ» در نوزدهمین دوره جشنواره تئاتر کودک و نوجوان و جایزه برترین بازیگر تئاتر سال برای نمایش «زمان لرزه» در یازدهمین دوره جشن بازیگر خانه تئاتر نامزد جایزه برترین بازیگر تئاتر سال برای نمایش «سوراخ» در سیزدهمین دوره جشن بازیگر خانه تئاتر را در کارنامه دارد. شکیبا علاوه بر تی تی، در فیلم ابلق نیز حضور پررنگی داشت.

مهران احمدی نیز فعالیت هنری خود را با تئاتر آغاز کرد. او فارغ التحصیل رشته تئاتر در گرایش بازیگری است. او فعالیت های تئاتری اش را با ز اولین کارهای تئاتری او می توان چند و چون به چاه رفتن، محاکمه ژاندارک و آسید کاظم آغاز کرد و بعد به تلویزیون و سینما رفت و فعالیتش را ادامه داد و گرچه در سینما مطرح شد اما فعالیت خود را مدیون تئاتر می داند. وی در اظهارنظری درباره تئاتر می گوید: بازی در تئاتر باعث می‌شود آدم یادش نرود از کجا آمده و قرار است چه کار کند. بازیگری قرار نیست مثل کار، شغل و کاسبی باشد. درست است زندگی‌ام با آن می‌چرخد، اما نه به هر قیمت و شرایطی. به نظرم بازی در تئاتر با تاثیرات بسیار مثبتش، من را احیاء کرده است.

امین میری، دیگر بازیگر چهره تئاتری فیلم ابلق است. میری که هم به عنوان کارگردان و هم بازیگر فعالیت های نمایشی زیادی از خود به یادگار گذاشته است، عناوین مختلفی همچون سیزده دیپلم افتخار بازیگری در سطح استانی، منطقه ایی، کشوری و بین المللی، کاندیدای کارگردانی و طراحی صحنه، چهارمین جشنواره سراسری نمایش کوتاه،  جایزه گروه بازیگران نمایش شلتر از جشن بازیگر سال ۹۵، نامزد بهترین نمایش سال ۹۵ و جزء چهار نمایش برتر سال ۹۵ از نگاه کانون ملی منتقدان برای کارگردانی نمایش شلتر، جایزه و نشان مسؤلیت اجتماعی از شانزدهمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئار و  جایزه بهترین کارگردانی و بهترین نمایش، از ۳۶مین جشنواره بین المللی تئاتر فجر برای نمایش شلتر را در تئاتر دارد.

 

 

گیجگاه

عادل تبریزی در اولین تجربه کارگردانی خود فیلمی را ساخته که از دل سینمای بدنه بیرون آمده و بیش از تمام آثار امسال جشنواره به فیلم‌های عامه‌پسند نزدیک است و آگاهانه به آن‌ها ادای دین می‌کند. یک فیلم شلوغ و پر از خرده‌داستان و شخصیت‌های فرعی که در دهه هفتاد اتفاق می‌افتد و از عنصر نوستالژی به خوبی برای درگیر کردن احساسات تماشاگرانش استفاده می‌کند. تبریزی برای ساخت این فیلم که بازیگران مطرحی همچون جمشید هاشم پور، حامد بهداد، سروش صحت، بیژن بنفشه خواه و ... از در آن حضور دارند، از برخی چهره های به نام تئاتری همچون فرهاد آئیش، بهرنگ علوی، باران کوثری بهره گرفت.

فرهاد آئیش بازیگر، نویسنده و کارگردان مطرحی در تئاتر است. وی در آمریکا ابتدا به تحصیل فیلم‌سازی و عکاسی پرداخت ام پس از مدتی به تئاتر گروید و به کارگردانی و بازی در بیش از ۳۰ نمایشنامه به زبان‌های فارسی و انگلیسی پرداخت.

وی پس از حضور در ایران تئاتر را به صورت جدی ادامه داد و در تئاتر و تله تئاترهای زیادی در کسوت نویسنده، کارگردان و بازیگر ایفای نقش کرد.

سیاوش چراغی پور از یادگاران مکتب آناهیتاست. وی بازیگری را زیر نظر مصطفی اسکوپی در هنرکده آناهیتا گذرانده و در آثاری همچون سقراط، مریم و مرداویج، عروس، در پوست شیر، متوری، سی‌مرغ، سیمرغ، هملت، مرد فرزانه، ببر دیوانه، آنگاه خورشید، حسن سیاه، مبارک، نگهبان کوچک، بینوایان، سلطان مار، خوب و بد، جنایت و مکافات، گل و قداره، گروگان، خروس بلا، هنر، دیوانه و جبرئیل، تانگوی تخم‌مرغ داغ، ملاحظات خانوادگی، پروانه مفرغی، یادگار جم، مفتش، آنتیک، سگی در خرمن‌جا، الهه من و خلوت عمو پناه، شاهزاده عاشق و ... ایفای نقش کرده است.

بهرنگ علوی نیز بازیگری را از تئاتر مدرسه آغاز کرده و در سنین نوجوانی با یک تئاتر مدرسه ای، بهترین بازیگر منطقه ۶ آموزش و پرورش و نیز استان تهران شده است. علوی پس از آن، در سال ۱۳۷۰ برای یک تئاتر «آدمک چوبی» به کارگردانی جهانگیر طاهری به صورت رسمی و حرفه‌ای انتخاب شد و بر روی صحنه تئاتر در سالن قشقایی مجموعه تئاترشهر رفت و از آن پس فعالیت تئاتری خود را آغاز کرد. آمدم... نبودی، نمایشی برای تو، قرمز و دیگران، دریا زدگی، ترن، دی‌روز و قاشق خالی از جمله آثار تئاتر او در این سالهاست.

باران کوثری نیز از هنرمندان باتجربه و محبوب تئاتر و سینماست. وی که دانش آموخته رشته نمایش هنرستان سوره است، اولین بار در سال 1376 در نمایش «آن سوی آیینه» به کارگردانی آزیتا حاجیان، خود را به مخاطبان معرفی کرد. کوثری سالهاست که در هر دو حوزه تئاتر و سینما فعالیت می کند و علاوه بر گیجگاه در فیلم، بی همه چیز نیز حضور دارد.

 

مامان

آرش انیسی کارگردان سینمای مستند اولین فیلم سینمایی داستانی خود را در گونه کمدی با کمک مجید برزگر تهیه‌کننده سینمای تجربی ساخته است. این فیلم که از فیلم‌های کم‌هزینه سینمای ایران است درباره خانواده‌ای است که در زمان جنگ از آبادان مهاجرت می‌کنند و به این ترتیب سه دوره از زندگی شخصیت مامان را می‌بینیم.

از جمله نکات قابل توجه فیلم سینمایی «مامان» می‌توان به استفاده انیسی از بازیگران تئاتر رویا افشار، امیر نوروزی، امیر شمس و رها حاجی زینل در تولید اثر اشاره کرد.

رویا افشار بازیگر نام آشنای فیلم مامان، تئاتر را در سال 1355 با حضور در پشت صحنه و همکاری در ساخت دکور شروع کرد و از سال 58 به صورت حرفه ای بازی را در تئاتر شروع کرد و پس از کمتر از 2 سال در سال 1360 با تله تئاترهای تصویری وارد این قاب جادویی شد و از همین طریق سینمایی شد.

افشار، در کنار سینما و تلویزیون، همواره در تئاتر حضور جدی داشت و در این سالها در زمستان ۶۶، بلوط تلخ، ایستگاه سوم، قصه درخت سیب، نیمکت خوشبختی، باله با انگشتان شکسته، علامت تعجب، درخشش در ساعت مقرر، خروس می‌خواند و صبح یه روز لعنتی از جمله آثار تئاتری است که او در آنها ایفای نقش کرده است.

وی که در سی و یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر با بازی در نمایش «درخشش در ساعت مقرر»، عنوان بهترین بازیگر زن را در بخش مسابقه ایران از آن خود کرده بود، با این فیلم سیمرغ سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در بخش نقش بهترین بازیگر زن را دریافت کرد.

امیر نوروزی نیز دانش آموخته تئاتر دانشگاه هنر و از هنرمندان فعال در عرصه کارگردانی و نویسندگی است. وی سال گذشته با بازی در نمایش «لانچری5»   از دو جشنواره تئاتر دانشگاهی  جشنواره بین المللی تئاتر فجر مورد تقدیر قرار گرفت. او با این فیلم نامزد سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در بخش نقش بهترین بازیگر مرد شد.

عرفان ابراهیمی از دیگر هنرمندان فعال در حوزه تئاتر است که علاوه بر بازی، در مدیر صحنه و دستیار کارگردان نیز حضور داشته است. ابراهیمی پس از گذراندن دوره بازیگری در آموزشگاه های معتبری همچون آموزشگاه امین تارخ، از سال ۸۹ با مدیریت صحنه در نمایش افرا خود را به اهالی تئاتر معرفی کرد. وی سپس در نمایش شکار روباه دکتر رفیعی و بعد دستیارکارگردانی افشین هاشمی در نمایش حسن را پذیرفت و بدین ترتیب حضور خود را در تئاتر تثبت کرد.او با این فیلم نامزد سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در بخش نقش مکمل بازیگر مرد شد.

امیر شمس دیگر بازیگر این فیلم، نیز سال‌ها در قامت بازیگر تئاتر ظاهر شده و به خاطر بازی در نمایش هایی همچون کوریولانوس، رومولیت، نقل مکان و آشویتس زنان در تئاتر شناخته می‌شود. شمس در اولین حضورش در جشنواره فیلم فجر، با دو فیلم  «مامان» و «مصلحت» شروعی رویایی داشت.

 رها حاجی زینل نیز از بازیگرانی است که هم در تئاتر و هم سینما حضور جدی دارد. ایفای نقش در آثاری همچون «خشکسالی و دروغ»، «مربع»، «آشویتس زنان»، «هجوم»، «مسافران»، «الیورتوئیست»، «قضاوت، تیراندازی»، «هملت»، «کرونوس» و «آخرین نبرد» از فعالیت های تئاتر او در این سالهاست.

 

تی تی

آیدا پناهنده که با فیلم‌های قبلی‌اش به عنوان یک استعداد تازه در جشنواره فجر شناخته شده بود و توانست راه خودش را به جشنواره‌های خارجی هم باز کند. پس از ناهید و اسرافیل، با ساخته‌ جدید خود فیلم تی تی، که چندی پیش در جشنواره توکیو هم به نمایش درآمد، در مقام یک مدعی جدی حضور پیدا کرد. تی تی ماجرای آشنایی یک دختر خیالاتی و کولی‌وار را با مردی روایت می‌کند که به طرز غیرمنتظره‌ای در حال کلنجار رفتن با مفهوم مرگ و پایان است. دختری که زندگی‌اش از طریق اجاره رحم به زوج‌های نابارور می‌گذرد و شوهری درب و داغان دارد. این آشنایی هم زندگی تی تی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و هم استادی را که در حال کار کردن روی یک تز دانشگاهی درباره پایان دنیاست.

پناهنده برای تولید این اثر که فیلمنامه اش را همسرش ارسلان امیری نوشته، از هنرمندان مطرح تئاتری از جمله هوتن شکیبا، پارسا پیروزفر، الناز شاکردوست، سودابه جعفری، رضا عموزاد، زینب شعبانی و مهدی فریضه و... استفاده کرد.

پارسا پیروزفر نیز از چهره های مشهور تئاتری است. او دانش‌آموخته رشته بازیگری از آکادمی هنرهای نمایشی استاد سمندریان است. متد استانیسلاوسکی را نزد مهین اسکویی، کارگردان و مدرس تئاتر و مترجم آثار نمایشی آموخت و در سال ۱۳۷۴ مشغول به آموختن بازیگری در آکادمی هنرهای نمایشی سمندریان نزد حمید سمندریان شد. اولین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر در سال ۱۳۷۴ در نقش ماریوس در نمایش بینوایان اثر ویکتور هوگو به کارگردانی بهروز غریب پور بود. در سال 1376 با بازی در نقش هیکارو در نمایش بانو آئویی اثر یوکیو میشیما به کارگردانی بهرام بیضایی دومین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر رقم خورد. وی علاوه بر کارگردانی و بازیگری، ترجمه، طراحی صحنه در تدریس نیز می کند. دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل برای بازی در تئاتر ماتریوشکا در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر از مهمترین جوایز وی در تئاتر است.

الناز شاکردوست گرچه با سینما شهره شد، اما فعالیت هنری خود را به تئاتر  و بازی در تئاترهای دانشجویی مدیون است. وی فارغ التحصیل لیسانس رشته نمایش و طراحی صحنه از دانشگاه آزاد تهران مرکز و فوق لیسانس هنر از دانشگاه لندن انگلستان می باشد. شاکردوست اولین بار به صورت حرفه ای در آبان ۹۶ با نمایشی با عنوان گم و گور به روی صحنه تئاتر رفت.

 

بی همه چیز

محسن قرایی که با دو فیلم خسته نباشید و سد معبر خود را به عنوان یک کارگردان موفق جشنواره در سال‌های گذشته معرفی کرده و برای نوشتن فیلمنامه قصر شیرین هم مشترکا با محمد داوودی برنده سیمرغ بلورین شده بود، در سومین فیلم خود با رفتن سراغ یک پروژه بزرگ، گامی رو به جلو برداشت.

فیلمی پربازیگر، که نام هنرمندان به نام تئاتری همچون پرویز پرستویی، هادی حجازی‌فر، باران کوثری، پدرام شریفی، خسرو پسیانی و عرفان ناصری در آن دیده می شود.

پرویز پرستویی از باسابقه ترین بازیگران تئاتری «بی همه چیز» است. وی در سال ۱۳۴۸ به گروه بهرام بیضایی پیوست و در همان سال اولین نقشش در تئاتر «ماجرای یک محل» را بازی کرد. سال ۱۳۵۳ برای بازی در نمایش دکه و یک سال بعد برای بازی در نمایش تسلیم شدگان جایزه «کاخ جوانان» را گرفت. آشنایی او با بهزاد فراهانی او را به گروه کوچ کشاند تا به دنبال کسب تجربه باشد. اوج دوران کاری وی در سال ۱۳۵۲ در نمایش‌های چشم برابر چشم، شبی در حلبی‌آباد، پتک و خانه روشن بود که در آن به بازی پرداخت. بازی او در نمایش پرطرفدار میلاد در نقش یک دلال زمین، خیلی زود اسم او را در بین طرفداران تئاتر بر سر زبان‌ها انداخت.

پرستویی در سال 62 به عرصه سینما راه یافت و از آن سال به صورت همزمان در تئاتر و سینما فعال بود. او با این فیلم نامزد سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در بخش نقش بهترین بازیگر مرد شد.

مهتاب نصیرپور نیز فعالیت هنری اش را در تئاتر شروع کرد. وی که دارای مدرک کارشناسی بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است، از سال ۱۳۶۵ بازی در تئاتر را با نمایش «حادثه در صبح پاییزی» آغاز کرد و از سال ۱۳۷۰ بازی در سینما را با فیلم مسافران آغاز نمود.

هادی حجازی فر از دیگر بازیگران تئاتری فعال در سینماست. او از سال 1370 با تئاتر دانش آموزی شروع کرد و سپس بت حضور در دانشگاه تهران در رشته نمایش عروسکی، کار خود را در تئاتر به صورت حرفه ای ادامه داد. او خیلی زود به سینما رفت و فعالیت های خود را در این حوزه ادامه داد. وی در سال 98، در نمایش هوس و هفت دقیقه ای اثر علیرضا مهران به عنوان مشاور کارگردان و در دو نمایش تایم لپس و پروانه الجزایریبه عنوان تهیه‌کننده فعال بود.

پدرام شریفی از دیگر هنرمندان تئاتری بی همه چیز است که ورودش به سینما مدیون تحصیل و کسب تجربه در تئاتر می باشد. او با این فیلم نامزد سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در بخش نقش مکمل مرد بود.

 

زالاوا 

زالاوا اولین فیلم ارسلان امیری در کسوت کارگردانی است. فیلمی که طرح و فیلمنامه اش در سال ۲۰۱۹ توانست طی بازار آسیایی فیلم هنگ‌کنگ، جایزه حمایت خانه فیلم کره‌جنوبی را از آن خود کند. امیری در این فیلم گرچه از بازیگران صاحب نام بهره نبرد اما تلاش کرد از تجربه هنرمندان جوان تئاتر همچون پوریا رحیمی سام و شاهو رستمی بهره بگیرد.

پوریا رحیمی سام از پرکارترین بازیگران عرصه تئاتر است. وی پیش از ورود به دانشگاه در گروه تئاتر مهرداد کوروش، اصول تئاتر را فرا گرفت و در دانشگاه هنر از رشته کارگردانی فارغ‌التحصیل شده‌است. وی با این فیلم سیمرغ سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در بخش نقش مکمل مرد را دریافت کرد.

شاهو رستمی نیز در دهه هشتاد کارش را از سنندج و گروه تئاتری ژین آغاز کرد و در ادامه با حضور در تهران توانست نقش های متفاوتی را با بزرگانی نظیر ناصر حسینی مهر و علی اکبر علیزاد در نمایش هایی مثل در انتظار گودو، مرزداران و ریچارد سوم اجرا نمی شود تجربه کند. رستمی در دوران کاریش کاندیدا و برنده جوایزی از جشنواره‌هایی نظیر جشنواره تئاتر رادی و غیره بوده است.

 

خط فرضی

فرنوش صمدی که سال‌ها به‌واسطه فعالیت در حوزه فیلم کوتاه چهره‌ای شناخته‌شده در سینمای ایران محسوب می‌شد، امسال و با فیلم سینمایی «خط فرضی» در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد.فیلمی که چندی پیش جایزه بهترین فیلم بخش ویژه فیلم‌های اول و دوم کارگردان جشنواره بین المللی فیلم وایادولید اسپانیا را به خود اختصاص داد.

این فیلم اولین پروژه سینمای بلند این کارگردان بعد از ساخت فیلم‌های کوتاهی چون «نگاه» و «سکوت» است، نیز جزو فیلم اولی‌های جشنواره 39 فیم فجر محسوب می شد و صمدی برای تولید آن از بازیگران مطرحی همچون آزیتا حاجیان، حسن پورشیرازی، سحر دولتشاهی است که هریک از هنرمندان با سابقه تئاتری محسوب می شوند و آثار ماندگاری را از خود به یادگار گذارده اند.

آزیتا حاجیان با این فیلم نامزد سی و نهمین جشنواره فیلم فجر در بخش نقش مکمل زن شد.