چشم تو آیینه هزار آرزویم بود

در متن دلنوشته محمدحسین الوند فرزند مرحوم محمدرضا الوند آمده است:
چشم تو آیینه هزار آرزویم بود
و دستانت که عجیب بوی بهشت می‌دادند
مست می‌شدم هربار به هنگامه تماشای چشمانت
و ببین که چه فقیرند کودکان دستانم بی تو
و چه بیهوده است فغان در وصف دوری
که تو در کنارمان ایستادهای
همچنان برومند و زیبا
که زیباتر از آنچه بود در پیش
که دست علی بر شانه ات هویدا  و گرمای سینه فاطمه بر گوش هایت پیدا
و برایت نوشتم که در شقیقه های تو نبض نیست
خداست که در می‌کوبد!
و حالا چه زیبا دق الباب ارباب‌مان را لبیک گفتی و شادابی
و همیشه در چشمانت می‌گفتم
می‌گفتم که هیچگاه به گرد پایت هم نخواهم رسید
و همان هم شد
تو رسیدی و من ماندم در حسرت هم نشینی با خوبان
تو جایم گذاشتی میان انبوه بی قراری ها
و هنوز هم تو را می‌بینم
دیدم که چگونه ایستاده‌ای در بوی عطر یاس و خیل یاران قدیمی ات
یارانی همچون کریم اکبری مبارکه که به حق بزرگ بود و عطر شیعگی علی در مشام می پراکند
همچون سید مرتضی که تلالو ایمان بی رخوت بود در نگاه
و حالا تو رفتی و من مانده ام
تو جایمان را خالی کن
روزی در لای اقلی عاشقی مولایمان امیر و دلباختگی نفس های زهرا تو را در آغوش خواهمت کشید
روزی نه چندان دور....