منتظر تعیین حریمی امن پیرامون نماد تئاتر ایران هستیم

این چه درد بی درمانی است که  تعدادی از کسانی که مسئول فرهنگ سازی در بخش هایی از مناصب هستند هیچ گونه آشنایی با  مقوله فرهنگ و روش های توسعه و ترویج آن نداشته و ندارند؟
این چه درد بی درمانی است که در شورای شهر،که  نامش با فرهنگ آمیخته شده  دوستانی حضور دارند که مسائل فرهنگی را با سیاست همراه کرده و به بیراهه می‌کشانند؟
از جریانی سخن می‌گویم که در مقابل هویت سازی برای مجموعه تئاتر شهر و محیط پیرامون آن به عنوان یکی از مهم ترین شاخصه های شناخت و ارتقاء فرهنگی کشور، ایستاده و تصمیم دارد این مکان فرهنگی را از نقش فرهنگ  سازی و اصلی خود دور کرده و بی هویت کنند .
از جریانی سخن می گویم که بدون آنکه دیدگاه فرهنگی شناخته شده ای داشته باشند در برابر متخصصان و خبرگان آگاه و فرهنگی بخش هنری شهرداری تهران، سازمان میراث فرهنگی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایستاده و می خواهد ساختمان نمادین هنر تئاتر کشور را بیش از پیش در آلودگی های موجود در بافت پیرامون آن فرو ببرند.
بنا به گفته خیلی از متخصصان فرهنگی کشورهای مختلف جهان، یکی از مهم ترین شاخصه ها برای پی  بردن به  هویت فرهنگی یک کشور، بررسی وضعیت هنر تئاتر در آنجا است و با نگاهی به آثار نمایشی که در یک کشور در حال اجراست می‌توان به  هویت و دغدغه های فرهنگی آن کشور پی برد و حال به عنوان مثال در نظر بگیرید تعدادی هنرمند خارجی به دعوت دست اندرکاران تئاتر کشور، در ایران حضور یافته و قرار است از نمایشی در یکی از سالن های مجموعه تئاتر شهر دیدن کنند، به راحتی میتوان حدس زد که این میهمانان قبل از رسیدن به ساختمان اصلی، با چه مناظرغیر فرهنگی روبرو شده و در دل خود به چه چیزهایی خواهند اندیشید.
اگر دوستان مخالف خوان با تعیین حریمی فرهنگی و ناب در پیرامون تئاتر شهر، حتی یک سفر به کشورهای مدعی تئاتر داشته و در جشنواره ای حضور یافته باشند قطعا متوجه می شوند که محیط پیرامون یک مجموعه تئاتری  شناخته شده، اصولا از مشاغل و فعالیت هایی تشکیل شده اند که ارتباط مستقیم و یا غیر مستقیم  با تئاتر داشته و  این مشاغل شرایط روحی و روانی فرد رابرای رفتن به سالن اجرا  کاملا آماده می کنند، به عنوان مثال کتاب فروشی های تئاتری،  کیوسک های فروش سی دی های مرتبط با تئاتر، اجرای نمایش های خیابانی و محیطی، نمایشگاه های مختلف هنری و...
حال همان گونه که گفته شد یک مهمان خارجی با چه مناظری در اطراف مجموعه تئاتر شهر روبرو خواهد شد؟ مناظری که نه تنها گویای فرهنگ اصیل ایرانی و تئاتری نیست بلکه  این مناظر آبروی فرهنگی کشور را نیز زیر سوال برده و خدشه دار خواهد کرد.
پس بیایید و بیاییم برای یک بار هم که شده کار فرهنگی را فدای کار سیاسی و نگاه اقتصادی نکنیم.
بیایید و بیاییم برای یک بار هم که شده فقط ادعای فرهنگی نداشته باشیم و در عمل، فعالیتی فرهنگی را شکل دهیم.
بیایید و بیاییم نشان دهیم که نه فقط در کلام و شعار بلکه در عمل حامی هنرمندان کشور بخصوص هنرمندان تئاتری هستیم و از آنها که با سخت ترین شرایط و حداقل امکانات فعالیت کرده و پرچمدار فرهنگ سازی کشور هستند حمایت می کنیم.
دوستان مخالف خوان، چه بخواهید و چه نخواهید هنرمند برای جامعه خود یک الگو به حساب می آید و می تواند راهبر و راهنمای بخش عظیمی از جوانان و نوجوانان و اصولا نسل آتی یک کشور باشد، بیایید و بیاییم برای این الگوهای هنری ارزش قائل باشیم، به آنها احترام بگذاریم و به این ترتیب بستری واقعی و مناسب را برای اعتلای فرهنگی  مردم کشور بخصوص نسل جوان فراهم کنیم.
مجموعه تئاتر شهر یکی از مهم ترین و شاخص ترین نمادهای فرهنگی در ایران است و از بین بردن حصار پیرامون آن، خیانتی نابخشودنی به این نماد ناب هنری کشورمان است، پس منتظر تعیین و مشخص کردن حریمی امن، فرهنگی و معتبر و مطابق با استانداردهای جهانی در پیرامون این مجموعه تئاتری هستیم.

به امید آن‌روز