در حال بارگذاری ...
...

محمدعلی دانشگر در گفت و گو با ایران تئاتر :

تئاتر چیزی است شبیه نان برای روح

محمدعلی دانشگر در گفت و گو با ایران تئاتر :

تئاتر چیزی است شبیه نان برای روح

فقط این نیست که ما به فکر ساخت و ساز عمران باشیم بلکه بخشی باید بفکر غذای روح جامعه باشیم که در این مقوله تئاتر چیزی است شبیه نان برای روح.

محمدعلی دانشگر درباره فعالیت های اخیر خود به  خبرنگار ایران تئاتر در سمنان گفت: من مدرس آموزشگاه هنرهای نمایشی مبارک  هستم که  از سال ۱۳۹۹ با هدف تشکیل کارگاه ها و ارتقای سطح دانش و علمی و عملی کودک و نوجوان و بزرگسالان در حوزه هنر فعال کرده‌ایم .
آموزشگاه مبارک در چند رده سنی بین ۴ تا ۷ سال که با نمایش خلاق تعریف میشود ، در رده کودک و نوجوان با اصول بازیگری بر روی صحنه و اشنایی با نمایش نامه ،  در رده نوجوان و بزرگسال کارگاه ها سه ساعت در هفته برگزار میشود به صورت حرفه ای با متدهای بازیگری با اصول تخصصی بازیگری روی صحنه، و در بخش اساسی بازیگری متدهای آن و کتاب های مختلف مربوط به فن بیان ، مبانی بازیگری و شناخت بدن کار میشود
وی افزود : کلاس ها در سه ترم ۲۴ جلسه ای مقدماتی ، متوسطه و پیشرفته برگزار میشود که هنرجویان در پایان بخش متوسطه برای اجرای تک نفره و در پایان بخش پیشرفته برای اجرای گروهی اماده میشوند
در آموزشگاه هنرهای نمایشی مبارک ، بازیگری مقابل دوربین ، گویندگی ، سخنوری، نمایش عروسکی ، رادیویی، خیابانی ، استنداپ کمدی ، شناخت نمایش های ایرانی ، از ایده تا اجرا، تولید یک تئاتر و شناخت نمایش نامه کارگاه های مختلفی برگزار میشود
دانشگر با اشاره به اینکه در حال حاضر ۳۰ هنر جو مشغول آموزش هستند و بجز یکشنبه و پنج شنبه بقیه روزهای هفته عصر ها مشغول فعالیت هستند خاطر نشان کرد: مسئولین باید این دید و توجه را داشته باشند که تئاتر و هنرهای نمایشی ایجاد انگیزه و روحیه در جامعه می کند و غذای روح را به انسان ها تزریق می کند و باعث شادی و نشاط و همینطور امید در زندگی می شود ، اگر تئاتر و هنرهای نمایشی را نداشته باشیم فرهنگ یک جامعه و یک کشور از بین می رود و اگر این فرهنگ نابود شود مطمئنا پایه و اساس خانواده هم بهم می ریزد و اقتصاد هم دچار مشکل می شود ، فقط این نیست که ما به فکر ساخت و ساز عمران باشیم بلکه بخشی باید بفکر غذای روح جامعه باشیم که تئاتر چیزی است شبیه نان .
 باید پس از عبور  شرایط فعلی چند روزه ، با رعایت پروتکل های بهداشتی در فضاهای باز و محیط هایی که می توانند این امکان را ایجاد کنند تا تئاتر را دوباره با مردم اشتی بدهیم و چرخه آن دوباره بچرخد .