دلنوشته ای برای یک دوست
اینگونه پر کشیدن باور کردنی نیست

ایران تئاتر - کیوان نخعی :اینگونه پر کشیدن باور کردنی نیست اینگونه رفتن ها در تنهایی و غریبانه بسیار دردآور است .
بویژه وقتی هنرمندی از جنس مردم باشد . علی اینگونه بود ، پس هیچگاه نمی میرد. همیشه متواضع ،همیشه خوش برخورد ، همیشه پرانرژی، وباصدایی خاص که گویی هر کلامش از عمق وجودش پرتاب میشد و به همین سبب تا اعماق وجود انسان نفوذ می کرد .
به همین سبب خاطرات او هیچگاه از حافظه انسان پاک نمی شود.
علی سلیمانی از همان ابتدا که برروی صحنه آمد و بعدها چه برروی صحنه وچه در کارهای تصویری توانست با چنین روحیه ای صادقانه و باعشق و علاقه و پشتکار فراوان بسیار ،موفق ظاهر شود، همواره خالص و دوست داشتنی . دریغ و دریغ ....
حتی آن زمان که آرام بود و کمتر با دیگران حرف میزد حرکات و نگاهش سراسر انرژی بود .چگونه می توان او و کسانی چون او را از خاطر برد. و اینک بر نبودشان افسوس نخورد.
دریغا که در این مدت علی سلیمانی و خیلی از هنرمندان را در میان بهت و ناباوری از دست دادیم .آنها رفتند و داغ بزرگی بر دل دوستان ودوستداران شان گذاشتند و این داغ تا روزی که زنده هستیم با ما خواهد ماند . هر بار که پای به صحنه بگذاریم در گوشه گوشه صحنه تاتر خاطرات شان زنده خواهد شد و آه افسوس برای چنین
روزهایی سیاه...
جای تأسف است که امروز علی و هزار ان زندگی دیگر میتوانستند در کنار خانواده و دوستان شان باشند اگر عده ای با تصمیم های اشتباه جامعه را اینگونه به روز سیاه نمی نشاندند، اگر تسریع در امر واکسیناسیون به درستی انجام میشد ،اگر در کنترل جامعه جدی تر برخورد می شد و باتعطیلی به موقع و صرف هزینهای از بودجه به هنرمندان و کسب و کارها ی دیگر یاری می رساندند واگر ... امروز بسیاری ازآنان در کنارمان بودند .
پس ای کسانی که تصمیم گیرنده هستید، بدانید زمان به سرعت از دست میرود و البته جبران ناپذیر .زیرا جان انسان شوخی بردار نیست ،باید بدانید این عزیزان تاوان تصمیم گیری های اشتباه شما را می دهند .