نامه سرگشاده هنرمندان تئاتر انگلستان به دولتمردان این کشور
برای هنرمندان افغان یک گذرگاه امن ایجاد کنید!
نامه ای بی توجه به سهم انگلستان در نابودی بنیاد های فرهنگی افغانستان
تئاتر نحیف و زخم خورده افغانستان پنجه در پنجه کرونا و نامهربانی و بی‌توجهی 2
تئاتر نحیف و زخم خورده افغانستان پنجه در پنجه کرونا و نامهربانی و بی‌توجهی 3
ایران تئاتر – تعدادی از هنرمندان بریتانیایی که بسیاری از آنها جزو هنرمندان تئاتر و سینمای انگلستان و جهان به شمار می‌رونداز طریق نامه سرگشاده‌ای که روز شنبه همین هفته در روزنامه تایمز لندن منتشر شد از وزرا و دولتمردان انگلیسی خواستند به حمایت از نویسندگان و هنرمندان تئاتر و سینمای افغانستان بپردازند.
به گزارش ایران تئاتر نامه سرگشاده هنرمندان بریتانیایی به دولتمردان این کشور تحت عنوان «تقاضای گذرگاه امن برای هنرمندان افغان» در روزنامه تایمز لندن منتشر شد و به امضای بازیگران سرشناس متعددی نظیر سر ایان مک‌کلن،کالین فیرث،اما استون،بندیکت کامبربچ،اما تامپسون،کایرا نایتلی،ایملدا استنتون و هیو بونه‌ویل رسید. در کنار افراد یاد شده می‌توان نام هنرمندان دیگری نظیر ریز احمد(بازیگر و خواننده پاکستانی تبار متولد انگلستان)و الیف شفق(شافاک)نویسنده ترکی – انگلیسی را نیز به عنوان امضا کنندگان این نامه سرگشاده مشاهده کرد. افزون بر آنها سم مندس(نویسنده،کارگردان و تهیه کننده تئاتر و سینما)،استیون فرای(نویسنده،کارگردان و بازیگر تئاتر و سینما)،تام استاپارد(فیلمنامه‌نویس و نمایشنامه‌نویس)و دیوید هر(نمایشنامه‌نوبس،فیلمنامه‌نویس و کارگردان)نیز از دیگر هنرمندان انگلیسی صاحب نامی به شمار می‌روند که این نامه را امضا کرده‌اند.
در نامه سرگشاده امضا شده توسط این هنرمندان از دولت انگلستان خواسته شده است گذرگاه بشردوستانه‌ای برای کمک به نویسندگان،فیلمسازان و هنرمندان تئاتر افغانستان ایجاد شود تا خروج آنها را از کشوری که تحت سلطه طالبان قرار گرفته است تسهیل کند. در تحلیل شکل گیری این نامه آمده است هفته‌های اخیر برخی اقدامات افراطی طالبان افغانستان نظیر ممنوع اعلام کردن موسیقی در این کشور و اعدام هنرمندانی نظیر فواد اندرابی(خواننده ترانه‌های محلی افغان)نگرانی‌های فراوانی در میان هنرمندان جهان برانگیخته و آنها را نسبت به پیگیری وضعیت همکارانشان در افغانستان حساس کرده است. از همین رو در این نامه از دولت انگلستان خواسته شده است که با جامعه جهانی به منظور ایجاد یک گذرگاه بشردوستانه برای یاری به آن دسته از هنرمندانی که جانشان در خطر است و در پی خروج از افغانستان هستند،همکاری کند.
در این نامه سرگشاده که بصورت خوشبینانه نسبت به نقش انگلستان در افغانستان به نگارش درآمده می‌خوانیم:«در طول دو دهه گذشته جامعه مدنی در افغانستان به موجب برخورداری از برخی آزادی‌های جدید در دوران طلوع عصر تازه هنر در این کشور اندکی جان گرفت. در همین زمان فعالیت‌های سیاسی و روزنامه‌نگاری نیز تا حدی رونق یافت؛ آن هم در مکانی که آزادی بیان در آن همیشه محترم شمرده نشده و گاه به محاق رفته است. این دستاورد امروز در معرض خطر قرار گرفته است و ما نسبت به سرنوشت نویسندگان و هنرمندان افغان احساس مسئولیت می‌کنیم؛ چرا که اگر در این زمینه اقدام جدی انجام ندهیم ممکن است صدای آنها در آینده نزدیک ساکت و خاموش شود. ما همچنین از کسانی که به موجب جایگاه خود بر صنایع مربوط به هنرهای خلاق تاثیرگذار هستند می‌خواهیم به هنرمندان خارج شده از افغانستان یاری برسانند تا آنها بتوانند به فعالیت‌های هنری خود ادامه دهند و به پاسداری از فرهنگ و هنر افغانستان برای نسل‌های آینده بپردازند.»
از متن نامه منتشر شده نمایان است که هنرمندان انگلیسی تحت تاثیر رسانه‌های غربی شناختی یک سویه و دور از واقعیت از حضور این کشور و دیگر کشور‌های غربی در افغانستان دارند. چرا که در دوران بیست ساله حضور این کشور‌ها در سرزمین پهناور افغانستان هیچ زیر ساخت پایداری در حوزه فرهنگ و هنر ایجاد نشده است. پیشتر نیز در دوران استعماری،انگلستان بیشترین سهم را در نابودی بنیاد‌های فرهنگی افغانستان داشته است. از جمله تلاش این کشور برای نابودی منابع مکتوب و ابنیه تاریخی و پیوند‌های فرهنگی افغانستان با زبان فارسی و سرزمین ایران بر کسی پوشیده نیست. این تعارض تا جایی پیش رفته است که مقامات افغانستان تحت تاثیر اقدامات مستشاری کشور‌های غربی حتی در سال‌های اخیر تعمدا از همکاری‌های فرهنگی و هنری در حوزه تئاتر،سینما و... با ایران برحذر داشته شده است. حال اینکه در این نامه از کدام دوران به عنوان "در این زمان فعالیت‌های سیاسی و روزنامه‌نگاری نیز تا حدی رونق یافت" سخن گفته شده نشان از جهت گیری هدفمند نگارندگان آن دارد.
مراحل تهیه،تنظیم،سازماندهی و انتشار این نامه توسط سازمان «شاخص سانسور» که تشکیلاتی برای ترویج آزادی بیان است و همچنین یک شرکت غیر انتفاعی تئاتر به نام «Good Chance» انجام شده است و گفته می‌شود افرادی نظیر صدیق برمک (کارگردان افغان اهل پنجشیر و برنده جایزه گلدن گلوب) نیز در این امر دخیل بوده و همکاری داشته‌اند. همچنین در میان امضا کنندگان این نامه سرگشاده علاوه بر هنرمندان انگلیسی نام هنرمندان افغان تبار ساکن انگلستان نیز مشاهده می‌شود که از میان آنها می‌توان به عتیق رحیمی(نویسنده و کارگردان)،پروانه فیاض(شاعر)،شبیبی شاه(نویسنده)،جاوید تیمن(کارگردان اهل قندهار)و زرلشت حلیمزی(فعال مدنی و بنیان‌گذار سازمان غیر انتفاعی صدمه روحی مهاجرین)اشاره کرد.
