تئاتر شهر شیراز را نجات دهید!

کتابخانه، سالن تئاتر قاب عکسی ، کارگاه دکور ، آرشیو لباس و قهوه خانه و دو حیاط مجموعه تالار ابوریحان را تشکیل می دهد.

مجموعه ای که در اواخر دهه ۴۰ با نیت بهبود و گسترش فعالیت های فرهنگی در دروازه کازرون بخشی که ان روزها پایین شهر شیراز و در بافت قدیمی بود ساخته شد تا تئاتر و کتاب و هنر به تساوی میان همه اهالی شهر شیراز تقسیم شود.

مکانی که تا امروز هم یکی از اصلی ترین مراکز تمرین و اجرای تئاتر و برگزاری جشنواره هاست.

مکانی که در روزهای رونق تئاتر گروه های بسیاری در سالن ابوریحان ، قهوه خانه ، حیاط پشتی قهوه خانه و حتی حیاط پشتی سالن تمرین می کردند.

با تغییرات مختلف کارگاه دکور مجموعه ابوریحان به بلک باکس استاد لایق تغییر کاربری داد و یک مکان تازه به تمرینات و اجرا افزوده شد.

متاسفانه با تغییرات مدیریتی کسی به حرف دل هنرمندان گوش نداد و به جای آنکه سالن لایق تجهیز شود و در کنارش حیاط پشت قهوه خانه به سالنی کوچک بدل شود ، یکباره بلدوزرها همه چیز را خراب کردند ، قهوه خانه و حیاط زیر خاک رفت و یک سالن بزرگ بدقواره جای همه را گرفت ، سالنی که قابلیت تبدیل شدن به دو سالن بزرگ و‌کوچک را دارد و اما هنوز کسی به فکرش نیست.

سال هاست مدیران بسیاری به نام تعمیر و تغییر فاکتورهای مالی بسیاری را به نام تئاتر ارائه دادند که همچنان هم مشخص نیست این مبلغ میلیاردی دقیقا در کجای این سالن هزینه شده است و چگونه است که این هزینه میلیاردی با تمام تلاش هنرمندان صرف ساخت یک سالن در گوشه ای دیگر از شهر نشد ؟

نکته جالب اینجاست که بدون هیچگونه حمایت و یا بهسازی این مکان بصورت اصولی حتی در لیست مزایده عمومی هم قرار گرفته است ، در حالی که این دو سالن و سالن استاد هودی تنها مکان های دولتی حرفه ای تمرین و اجرای تئاتر در کلان شهر شیراز است.

هدف اولیه ای که در دهه ۴۰ هر گوشه شهر مکانی اینچنین داشته باشد هرگز اتفاق نیفتاد ، تا سال ها مکان اجرای تئاتر در شیراز پارک شهر و دروازه کازرون بود و پس از آن تالار حافظ ساخته شد که اگرچه به نام تئاتر بود اما به کام تئاتر نشد.

در این میان پروژه تالار مرکزی همچنان معلق است ، مجموعه تئاتر نصر به همت شهرداری در حال تکمیل است و اگر همت چند علاقه مند هنر و ساخت یکی دو سالن اجرای نمایش خصوصی نبود تئاتر همچنان مهجور باقی مانده بود.

هرچند به دلایل اقتصادی هنرمندان تئاتر ناچارند برای اجراهای محدود به این سالنها مراجعه کنند و همچنان تمرینات اصلی تئاتر در تالار ابوریحان ، تالار استاد هودی و تالار استاد لایق انجام می شود.

با همه تغییراتی که در طی ۶۰ سال اخیر اتفاق افتاده است همچنان مامن اصلی و گردهمایی هنرمندان تئاتر سالن ابوریحان است که به مجموعه تئاتر شهر تغییر نام داده است.

تئاتر شهر اگر چه قدمتی هزاران ساله ندارد اما میراثی گرانبهاست از اولین گامهای تئاتر شهر شیراز ، هزاران سال قدمت ندارد اما هزاران هنرمند و تئاتر و سخن را بر خود دیده است ، جشنواره هایی را دیده که مملو و از جمعیت بوده ، جمعیتی مشتاق که گاهی اجرای یک تئاتر را به سانس چهارم در نیمه شب کشانده است.

حالا مجموعه فرهنگی و هنری تئاتر شهر در محاصره ای عجیب قرار گرفته است ، زمین هایی که در کنار این مجموعه و متعلق به ان بود به دلیل بی کفایتی برخی مدیران از دست رفت و این مجموعه میان ورزشگاه و درمانگاه و ساختمان شهرداری قرار دارد و باز هم کسی به فکر بهبود وضعیت این منطقه نیست.

تنها مکان فرهنگی منطقه بلوار سیبویه این روزها در محاصره معتادان و مال خرها و جنس فروش هاست ، خانه های قدیمی کنار تالار جای خواب معتادانی شده که در همان کوچه تزریق می کنند و در هر ساعتی در آن اطراف مزاحمت ایجاد می کنند.

در هفته گذشته مسئول و نماینده انجمن هنرهای نمایشی فارس در مجموعه تئاتر شهر مورد ضرب و شتم معتادانی قرار گرفته که در ورودی این مجموعه تجمع و در حال استعمال دخانیات بوده اند ، ضرب و شتمی که با حضور ماموران انتظامی همراه بود و شکایت هنرمندان را در پی داشت.

یادم هست برای حریم مجموعه تئاتر شهر تهران همین حرفها بارها و بارها گفته شد نوشته شد و با گذشت اینهمه مدت دیروز بالاخره میراث فرهنگی این حدود و حریم را پذیرفت و قانون کرد.

حالا پرسش اینجاست برای تئاتر شهر شیراز چه باید کرد ؟کمیته ها و ستادهای مرتبط می آیند معتادان متجاهر را به امید بهبود میبرند و باز مدتی بعد همان اش و همان کاسه .چند قدم پایین تر در مسیر تالار ابوریحان بازار مال خرها و معتادان به راه است و فرهنگ در میان این ساختمانها و دود و آدمها محبوس شده است.

این مجموعه نیازمند حمایت همه ادارات و سازمانهایی است که مدیرانشان سالانه در هر گردهمایی و سخنرانی از فرهنگ و هنر مدد میگیرند ، این ساختمان فارغ از هر نظری میراثی فرهنگی و هنری از شهر شیراز است که نباید به سادگی فراموشش کرد .

باور کنید چندان سخت نیست با همکاری و برنامه ریزی مناسب و همفکری با اهالی فرهنگ و هنر نه تنها برای این معضل که برای سایر مشکلات راه حلی اساسی یافت.

نخستین گام در این زمینه می تواند ایجاد حریم اختصاص برای این مجموعه باشد ، کوچه ای که از گذشته متعلق به خانه فرهنگ و تئاتر شهر بوده است پس از تاسیس درمانگاه به اشتراک رسیده است .

حضور کیوسک پلیس و ماموران مبارزه با مواد مخدر و گشت شهرداری بصورت دائمی در این معبر می تواند حافظ امنیت و سلامت همه باشد.همانگونه که که در طی چند روز اخیر حضور ماموران شهرداری باعث شده کمی از شدت حضور این افراد کاسته شود.

دومین کاری که می توان بصورت جدی پیگیری کرد ، تخریب این چند خانه متروک در ابتدای کوچه و خیابان کارگر است که پس از تخریب به یک سرمایه‌گذار جهت ساخت یک پارکینگ عمومی طبقاتی تحویل داده شود که با توجه به مشکلات تجمع و شلوغی هم صرفه اقتصادی دارد و هم باعث امنیت این منطقه می شود.

به همین سادگی می توان مجموعه تئاتر شهر را به مکانی امن برای خانواده های اهل فرهنگ و هنر بدل کرد تا این آخرین خانه قدیمی فرهنگ و هنر در شیراز و محله سیبویه حفظ شود.

امروز چشم همه اهالی هنر به شما مسئولانی است که از گذشته تا امروز همچنان سخن از حمایت می زنید ، امروز روز عمل است.