فروپاشی تئاتر شهر؛ خاموش شدن چراغ نمایش
با دست روی دست گذاشتن و فقط اکتفا به مصاحبههای جورواجور کردن مسئولان، این معضل حل نخواهد شد. در این مورد حساس،باید دست از سیاسی کاری برداشت و نباید بیش از این هنرمندان و هنردوستان و مردم فهیم این ملک را بازیچه قرار داد.
با بروز اتفاقاتی برای مجموعه تئاتر شهر و تخریب ضلع جنوبی این مجموعه، دستاندرکاران و هنرمندان تئاتر طی یادداشتهایی نظرات خود را در این خصوص در اختیار سایت ایران تئاتر قرار داده و میدهند.
بدین ترتیب آنچه میخوانید نظرات شخصی این دوستان درباره وضعیت مجموعه تئاترشهر است و لزوما نظر سایت ایران تئاتر محسوب نمیشود.
یادداشت زیر به قلم روحالله جعفری از جمله کارگردانان جوان تئاتر و فارغالتحصیل کارشناسی ارشد همین رشته نوشته شده است:
روح الله جعفری:
در همه کشورها رسم بر این است که اگر به هیچ موضوعی نمیرسند، به مسائل فرهنگی و هنری خویش یک توجه ویژهای معطوف میدارند و از همه نظر در پیشبرد معنوی آن اگر نگوییم، به پیشبرد و افزایش بناهای فرهنگی مورد نیاز مردمشان کمر همت میبندند و اگر با معضلی روبه رو شوند،مرتب برای توجیه کردن،تقصیر را از گردن خود باز نمیکنند و به دیگران حواله نمیدهند.اما متاسفانه چرا در مملکت هنرپرور ایران عزیزمان که الیماشاءالله از نقطه به نقطه آن هنر فوران میکند،باید مساله طور دیگری رقم بخورد.
به دلیل حساسیت،کمبود و به صدا در آمدن زنگهای وقوع یک فاجعه که باید آن را ملی برشمرد،برآن شدم تا به مسئولان مختلف و مدیران ارشد فرهنگی هشدار دهم که خطر ویرانی مجموعه ساختمان تئاتر شهر بسیا بسیار نزدیک است و شاید این نوشتار سبب گردد که کمی،بله یک کمی به خود بیایند و فکری به حال این مجموعه و سالنهای تئاتری که در کشورمان منحصر به فرد است،بنمایند.
و اما اصل ماجرا چیست؟
مدتی است که ترکها و شیارهای خطرناکی بر روی زمین این ساختمان ظاهر شده و با اینکه برخی از هنرمندان تذکر بر احتمال فروپاشی ساختمان تئاتر شهر،واقع در چهارراه ولیعصر(عج) را به مسئولان ذیربط دادند،ولی ظاهراًَ کسی به طور جدی نخواست و یا نتوانسته که بخواهد کاری بکند.
در یک ضلع این ساختمان ثبت شده در فهرست آثار ملی کشور، یک گودال بسیار بزرگ و عمیق حفر کردهاند که مثلاً روزی بنای یک مسجد بزرگ در آنجا ساخته شود و در یک سوی دیگر آن(حدود 50تا70 متری) ساخت و ساز ایستگاه مترو چهارراه ولیعصر(عج) و همچنین مجتمع فرهنگی مذهبی ادامه دارد و ظاهراً عدم یک کار کارشناسی دقیق سبب شده است مقاومت بافت خاک و زمینی که بنای تئاتر شهر بر آن قوام یافته ،کم شود و رفته رفته ترکها و شیارها بر روی زمین و دیوارها مشهود شوند.
متاسفانه شهردار تهران در جمع خبرنگاران گفته است که "هیچ خطری تئاتر شهر را تهدید نمیکند".
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری هم میگویدکه بعد از بررسی مشکل، تایید میکند که مشکلاتی در بنای تاریخی تئاتر شهر به وجود آمده و طی نامهای از شهردار تهران خواسته است تا در مورد وضعیت این بنای تاریخی نظر خود را اعلام کند.
ضمناً، وزیر ارشاد نیز اخیراًًً از وضعیت موجود بازدیدی داشته و گفته است که در خلال مذاکراتی که میان ما با نمایندگان شهرداری انجام شد، مطرح کردند، خطری از سوی مترو تئاتر شهر را تهدید نمیکند.
با دست روی دست گذاشتن و فقط اکتفا به مصاحبههای جورواجور کردن مسئولان، این معضل حل نخواهد شد.
در این مورد حساس،باید دست از سیاسی کاری برداشت و نباید بیش از این هنرمندان و هنردوستان و مردم فهیم این ملک را بازیچه قرار داد.
به زعم خود به مسئولان ذیربط کشور و به خصوص به رییس جمهور یادآور میشوم که حل این معضل یک وظیفه خطیر تلقی میگردد و امید است که مدیران ارشد هنری کشور به صدای هنرمندان،علیالخصوص هنرمندان صحنه تئاتر گوش فرا دهند که این-تقریباً- بنایی که میشود تا حدودی در آنجا به کار تئاتر پرداخت،در حال فرو پاشی است و اگر توجه ننمایند،دیر یا زود،عرصه هنر کشور با یک فاجعه جبران ناپذیر روبه رو خواهد شد.
پس مناسب است که تا بیش از این دیر نشده یک فکر اساسی،عقلایی و تخصصی در رابطه با جلوگیری از فروپاشی مجموعه تئاتر شهر کنند.