هادی شیخالاسلامی بازیگر نمایش «تنها» در آستانه آخرین اجرا گفت :
بازی در نقش یک رزمنده برایم هم لذت است و هم افتخار
در شرایط سخت کرونا جنگیدیم که تئاتر بماند

بازی در نقش یک رزمنده برایم هم لذت است و هم افتخار 3

بازی در نقش یک رزمنده برایم هم لذت است و هم افتخار 4

بازی در نقش یک رزمنده برایم هم لذت است و هم افتخار 2
هادی شیخ السلامی بازیگر پرکاری است که سال ۹۸ و قبل از شروع پاندمی کرونا ۶ اجرا روی صحنه داشت. از جمله «لانچر ۵ » که خیلی مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت. او این روزها در نمایش «تنها» نوشته و کارگردانی علیرضا معروفی که در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت، نقش رزمندهای را بازی میکند که در جنگ دچار لکنت زبان شدهاست.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر، هادی شیخ الاسلامی از بازگشت به صحنه نمایش بعد از یک وقفه یکسال و نیمه ابراز خوشحالی کرد و گفت:دوران طولانی تعطیلی کرونایی برای من وهمه همکارانم شرایط خیلی بد بود و خیلی خسارات جبران ناپذیری داشت و الان خدارا شکر میکنم که با نمایش تنها به کارگردانی دوست و برادرم علیرضا معروفی به صحنه برگشتم
شیخ الاسلامی متن نمایش «تنها» را مهمترین دلیل برای پذیرفتن بازی در این اثر دانست و افزود:وقتی علیرضا معروفی نویسنده و کارگردان این نمایش،متن را برای من فرستاد و شروع به خواندنش کردم،ناگهان به خودم آمدم و متوجه شدم چنان غرق در لذت خواندن این متن شدهام که برای سومین بار پیاپی است دارم میخوانم. متن «تنها» خیلی درجه یک است. بهخصوص برای من که نمایشنامه برایم خیلی اهمیت دارد. برای بازیگر در پذیرش یک همکاری چه بهتر از این میتواند باشد؟ نقش خوب،متن خوب و کارگردان و نویسندهای آگاه که قلمش زیباست و هدایتش درست است. در«تنها» هرروز اتفاقات و تجربههای خوبی برایم رقم میخورد.
این بازیگر درباره ویژگیهای نقشی که در «تنها» ایفا میکند گفت:کاراکتری که بازی کردم را خیلی خیلی دوست داشتم و علیرضا معروفی به من اعتماد کرد و این نقش را به من سپرد. من همیشه خودم را مدیون شهدا و جانبازان میدانم که عمرشان را فدای ما کردند. شاید جنگ را به یاد نمیآورم اما مدام دربارهاش شنیدهام و خواندهام و همیشه دوستشان داشتم. بازی در نقش یک رزمنده برایم هم لذت است و هم افتخار. این نقش خیلی عجیب است. خیلی تنهاست در زمان جنگ اسیر بوده و حالا هم که برگشته اسیر و درحال بازجویی است. همه جوره این کاراکتر تنهااست. زبانش در جنگ بند آمده و حرفهای نصفه نیمهاش را هم کسی باور نمیکند،این تنهایی برایم جذاب بود.
وی تصریح کرد:با توجه به شیوه اجرایی نمایش به دور از هرگونه شعاری باید بگویم ایفای نقشم آسان نیست. از روزاول که با این کاراکتر مواجه شدم فهمیدم باید خیلی تمرین کنم. ماهها تمرین گروهی و فردی کردیم. درباره جنگ تحقیق کردم. کتابی که نمایشنامه بر اساس الهامی از آن بود را خواندم. فیلم و مستند زیاد دیدم و خوشحالم که به نقطه قابل قبولی رسیدم و همه به این کاراکتر ارتباط برقرار میکنند و هر شب آن را زندگی میکنم.
هادی شیخ الاسلامی درباره قرار گرفتن «تنها» در بین آثار دفاع مقدسی گفت:«تنها» در حوزه دفاع مقدس دسته بندی میشود ولی نگاهش به جنگ به شدت نو و جدید است. قصه همزمان در دو پالت زمان جنگ و بعد از جنگ جلو میرود و نگاهی که به دفاع مقدس شده جدید و قصهای بدیع و عجیب است.
بازیگر نمایش «تنها» اظهارداشت:تئاتر در هر سبک و سلیقهای یک پیشنهاد است به مخاطب که میتواند بیاید ببیند و برداشت خودش را داشته باشد. ما هنوز در دوره پساجنگ به زندگی خود ادامه میدهیم و همیشه سنگینی جنگ با ما هست. بعدی از تاریخ را کشور ما سپری کرده که من هم سن و سالانم ندیدهایم و به نظرمن خوب است یک برش از آنرا در قالبی نو و بدون شعار ببینیم.
هادی شیخ الاسلامی با اشاره به استقبال بینظیر تماشگران از «تنها» گفت: با توجه به اینکه یک هفته هم تمدید شدیم هر شب با سالن پر اجرا رفتیم و امشب آخرین اجرای ما در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر خواهد بود.
تئاتر یک زبان مشترک است، ما در شرایط سخت کرونا جنگیدیم که تئاتر بماند. همه اعضا گروه مثل حلقههای یک زنجیر به هم متصل هستیم و همدیگر را حمایت کردیم و اگر هرکدام از بازیگران یا عوامل نبودند این کار اینقدر موفق نمیشد.با توجه به شرایط کنونی تئاتر نمیدانم افقهای آینده چه خواهد بود. ما فقط مدام و بی وقفه کار میکنیم چون عاشقیم و هرروز روی صحنه زندگی میکنیم. این عشق در ما زنده است و برایش میجنگیم و به آنچه میخواهیم میرسیم و حتی دیوار هم مانع ما نیست اما اگر مسئولان از تئاتر بی سلبریتی و دانشجویی حمایت کنند،راه برایمان هموارتر میشود.