در حال بارگذاری ...
گام به گام با حیات دشوار هنرهای نمایشی در بحران کرونا (27)

تئاتر شیکاگو در دوران پسا کرونا و فصل پاییز
یادآوری یک درد کهنه برای هنر ایران !

ایران تئاتر – سید رضا حسینی: امروز یعنی نزدیک به دو سال پس از شیوع ویروس کرونا در سطح جهان وضعیت کنترل بحران کووید ۱۹ با توجه به تولید انبوه چندین نوع مختلف از واکسن کرونا بهتر از روزهای آغازین همه‌گیری این ویروس به نظر می‌رسد. با این حال هنوز وضعیت برخی از مشاغل نظیر مشاغل هنری و فعالیت‌های مرتبط با هنرهای نمایشی به ثبات کامل نرسیده است.

یکی از دغدغه‌های جدی و مهم فعالان هنرهای نمایشی در بسیاری از نقاط جهان این است که اکنون با وجود تلاش‌های متعددی که در زمینه کنترل بحران کووید ۱۹ انجام شده، تا چه اندازه می‌توان به اجرای زنده آثار نمایشی در تماشاخانه‌‌ها و سالن‌های تئاتر به شکل حضوری امیدوار بود و نگرانی خاصی از بابت حفظ سلامت هنرمندان و تماشاچیان نداشت. به تازگی بنیاد گیلورد و دوروتی دانلی، که در شهر شیکاگو واقع در ایالت ایلینویز آمریکا فعالیت می‌کند، نظرسنجی کاملی را در این زمینه انجام داده است که در مطلب پیش رو به نتایج آن اشاره خواهد شد.

بنیاد گیلورد و دوروتی دانلی یک سازمان حمایتی است که سالانه به دست کم ۱۷۵ مجموعه کوچک هنری در شهر شیکاگو با بودجه زیر یک میلیون دلار کمک‌های بلاعوض مالی ارائه می‌دهد تا از ادامه فعالیت آنها در عرصه هنر حمایت کند. این سازمان به تازگی اقدام به انجام یک نظرسنجی از ۹۱ سازمان و گروه تئاتر که تحت پوشش خود دارد، نموده است تا موانع موجود بر سر راه این گروه‌های نمایش برای اجرای زنده روی صحنه تئاتر در فصل پاییز امسال مشخص شوذ.

 

حضور نیمی از اهالی تئاتر شیکاگو بر صحنه نمایش در فصل پاییز

نتایج نظرسنجی بنیاد گیلورد و دوروتی دانلی نشان از آن دارد که ۵۶ درصد از سازمان‌های نمایشی و گروه‌های تئاتر تحت پوشش این بنیاد در فصل پاییز امسال به  صحنه تئاتر باز خواهند گشت و در تماشاخانه‌‌های شهر شیکاگو اجرای زنده خواهند داشت. این در حالی است که ۲۷ درصد از آنها اعلام کرده‌اند که در پاییز امسال قادر به اجرای برنامه زنده و پذیرایی از تماشاچیان تئاتر در سالن‌های نمایش نخواهند بود. علاوه بر آمار یاد شده ۱۶ درصد از سازمان‌ها و گروه‌های تئاتر تحت پوشش این بنیاد هنوز در مورد اجرای برنامه زنده در پاییز امسال به قطعیت نرسیده‌اند و در مورد بازگشت به صحنه تئاتر اطمینان کامل ندارند. این تردید و دودلی در نتیجه نامشخص بودن وضعیت کنترل کامل بحران کووید ۱۹ در فصل پاییز امسال ایجاد شده است. به این ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که در فصل پاییز امسال تنها حدود نیمی از اهالی تئاتر شیکاگو (که تحت پوشش کمک‌های مالی بنیاد گیلورد و دوروتی دانلی قرار دارند) در قالب اجرای نمایش‌های زنده به سالن‌های تئاتر این شهر باز خواهند گشت؛ در حالی که نیم دیگر آنها یا امکان اجرای زنده در فصل پاییز را نخواهند داشت و یا اینکه در این مورد هنوز به نتیجه‌گیری کامل و قطعی نرسیده‌اند.

دیوید فارن که مدیر اجرایی بنیاد گیلورد و دوروتی دانلی  در این زمینه معتقد است: «اکنون حدود یک سال و نیم است که شهر شیکاگو فرمان در خانه بمانیم را اجرا می‌کند و بسیاری از مشاغل از آن زمان تاکنون تحت تاثیر این امر قرار دارند. با این حال هنوز نااطمینانی فراوانی در مورد این موضوع وجود دارد که اهالی جامعه چه زمانی می‌توانند بار دیگر به طور کامل با گنجینه‌های فرهنگی محل زندگی خود ارتباط برقرار کنند. ما در عین حال که از تجدید حیات تدریجی هنرهای نمایشی در شهر شیکاگو شاد و مسروریم، به این حقیقت نیز توجه داریم که بسیاری از سازمان‌ها و گروه‌های هنری فعال در شهر شیکاگو هنوز در همان شرایط دشوار ابتدای سال ۲۰۲۰ میلادی قرار دارند. این امر به ما یادآوری می‌کند که باید تلاش و حمایت بیشتری انجام دهیم تا این دسته از هنرمندان نیز بتوانند در پاییز امسال بر روی صحنه تئاتر حاضر باشند و به اجرای زنده نمایش بپردازند.»

 

دلایل اصلی ناتوانی گروه‌های تئاتر در اجرای زنده 

در نظرسنجی یاد شده ۴۰ سازمان و گروه تئاتر در شهر شیکاگو شناسایی شدند که یا امکان اجرای زنده نمایش روی صحنه تئاتر در پاییز امسال را نداشتند و یا در این زمینه هنوز به جمع‌بندی نهایی و قطعیت کافی نرسیده بودند. هر کدام از این گروه‌های تئاتر برای تصمیم خود دلایلی داشتند که مهم‌ترین آن عدم اطمینان در مورد وضعیت کنترل بحران کووید ۱۹ بود. به بیان دقیق‌تر ۶۴ درصد از سازمان‌ها و گروه‌های تئاتر که قصد اجرای نمایش زنده در فصل پاییز را ندارند یا برای انجام این کار هنوز به قطعیت نرسیده‌اند، خواهان این هستند که پیش از بازگشت به صحنه تئاتر و اجرای زنده نمایش در تماشاخانه‌ها وضعیت بحران کووید ۱۹ را بیشتر زیر نظر بگیرند و مسائل مربوط به ایمنی و سلامت را دقیق‌تر مورد بررسی قرار دهند.

هنگامی که از این گروه‌های نمایش در مورد پیش‌بینی زمان بازگشت به روی صحنه تئاتر در سال ۲۰۲۲ میلادی پرسش شد، ۲۰ درصد از آنها پیش‌بینی کردند که تا فصل زمستان سال ۲۰۲۲ میلادی به روی صحنه تئاتر باز خواهند گشت؛ در حالی که ۳۰ درصد از آنها بهار سال ۲۰۲۲ را به عنوان زمان بازگشت به روی صحنه تئاتر اعلام کردند. ۵ درصد از گروه‌های نمایش مذکور نیز معتقد بودند پس از فصل بهار به اجرای زنده خواهند پرداخت و تابستان سال ۲۰۲۲ میلادی را به عنوان زمان بازگشت مجدد به روی صحنه تئاتر پیش‌بینی کردند. به این ترتیب اکثر گروه‌های نمایش شهر شیکاگو معتقدند که در فصل بهار به روی صحنه تئاتر باز خواهند گشت.

۲۰ درصد از گروه‌های نمایش که فصل پاییز امسال را برای بازگشت به روی صحنه تئاتر مناسب نمی‌دانند، به اعلام این نکته پرداختند که اجرای زنده در تماشاخانه‌ها در پاییز امسال از نظر مالی ریسک بالایی به همراه دارد و چندان منطقی نیست. آنها نبود بودجه کافی برای استخدام افرادی که حضورشان برای اجرای زنده نمایش در سالن‌های تئاتر لازم و ضروری است را به عنوان مانعی جدی برای بازگرداندن تماشاچیان به تماشاخانه‌‌ها در فصل پاییز امسال عنوان کردند.

در این میان ۱۳ درصد از گروه‌های نمایش مذکور این موضوع را مطرح کردند که سالن‌های تئاتر تحت اختیارشان به آن اندازه بزرگ نیست که بتوان در آنها فاصله اجتماعی را رعایت کرد.

۱۰ درصد از آنها نیز به این نکته اشاره کردند که مالک سالن نمایش یا تماشاخانه‌ای که در آن به اجرای برنامه می‌پردازند نیستند و به همین دلیل چاره‌ای جز پیروی از قوانینی که مدیران سالن یا تماشاخانه‌ها وضع کرده‌اند، ندارند.

به طور کل بسیاری از گروه‌های فعال در عرصه هنرهای نمایشی در طول ماه‌های اخیر برآوردهای فراوانی در مورد برگزاری، لغو یا به تعویق انداختن اجراهای زنده در سالن‌های نمایش انجام داد‌ند و برخی از آنها به این نتیجه رسیدند که پاییز امسال فصل پرخطری برای بازگشت به سالن‌های نمایش در قالب اجراهای زنده است و انجام این کار بیشتر به قمار شباهت دارد.

 

ریسک بالاتر برای گروه‌های نمایش کوچک‌تر

برخی از گروه‌های نمایش فعال در شهر شیکاگو مجموعه‌های هنری کوچکی به شمار می‌روند که از روش‌های متفاوت و غیر معمول برای کسب درآمد استفاده می‌کنند. از میان این گروه‌های نمایش می‌توان به شرکت تئاتر رمی بامپو اشاره کرد. این گروه نمایش معمولا از طریق فروش حق عضویت به کسب درآمد می‌پردازد و مجموعه‌ای از برنامه‌های فصلی خود را به عنوان یک بسته فرهنگی به مخاطب عرضه می‌کند؛ این بسته‌های فرهنگی شامل اجرای چندین برنامه نمایشی در زمان‌های مختلف از یک فصل نمایش است. مسلما اگر این برنامه‌ها لغو شود امکان فروش بسته فرهنگی به مخاطب و پوشش هزینه‌های گروه نمایش و کسب درآمد توسط اعضای گروه نیز وجود نخواهد داشت. نداشتن اطمینان قطعی از عدم لغو برنامه‌های نمایشی در طول یک فصل به دلیل شیوع مجدد ویروس کرونا از جمله عواملی است که موجب ایجاد تردید در گروه‌های تئاتر کوچک و بدون پشتوانه برای برنامه‌ریزی در مورد اجرای نمایش‌های زنده می‌شود.

مارگارت مک‌کلاسکی به عنوان مدیر اجرایی شرکت تئاتر رمی بامپو در این زمینه معتقد است: «در طول همه‌گیری ویروس کرونا ما فاقد زیرساخت و فضای فیزیکی لازم برای رعایت استانداردهای ایمنی مد نظر انجمن صنفی بازیگران در زمینه اجرای زنده آثار نمایشی بودیم. مانع دیگری که بر سر راه ما وجود دارد لزوم وجود پویش کارآمد و کارزار قدرتمند برای جمع‌آوری مشترک و فروش حق عضویت است. برنامه‌ریزی و اجرای این کار تقریبا به پنج تا شش ماه زمان نیاز خواهد داشت و برای این امر باید تضمینی وجود داشته باشد. این چالش بزرگی برای شرکت تئاتر کوچک ما است، چرا که ما کارکنان محدود و امکانات اندکی در اختیار داریم و از آنجا که فضای لازم برای اجرای نمایش‌های خود را اجاره می‌کنیم، گیشه اختصاصی و درآمد قابل اتکا نداریم. در مجموع مشترکان و خریداران حق عضویت حدود ۴۰ درصد از تماشاچیان آثار نمایشی ما را تشکیل می‌دهند. از همین رو برای ما امکان فروش حق عضویت به مخاطب پیش از آنکه در زمینه برآورده ساختن استانداردهای مد نظر صنف‌های نمایش به اطمینان کامل برسیم، وجود ندارد.»

سایر افراد فعال در گروه‌های کوچک تئاتر نیز محدود بودن منابع و امکانات برای پذیرش ریسک اجرای زنده و بازگشت بدون پشتوانه به صحنه تئاتر به شکل حضوری را تایید می‌کنند. آن کاسدورف مدیر عامل پروژهSpace Movement  (گروهی متشکل از زنان نمایشگر) در این زمینه معتقد است: «اختصاص دادن منابع مالی به رویداد هنری خاصی که امکان لغو یا به تعویق افتادن آن وجود دارد شبیه به استفاده از بودجه ضروری برای انجام یک کار غیر عملی در شرایطی است که امکانات شما برای بازگرداندن سرمایه از دست رفته کاملا محدود است. به همین دلیل ما در جلسه کاری ویژه‌ای که اخیرا داشتیم بر این امر توافق کردیم که ریسک گرد هم آوردن تماشاچیان در قالب اجرای حضوری و زنده در سالن نمایش در فصل پاییز امسال کاملا غیر پیش‌بینی است.»

اعضای این گروه نمایش به دلیل حجم بودجه‌ای که در اختیار داشتند، از دریافت کمک‌های مالی محروم ماندند. با این حال حتی آن دسته از گروه‌های نمایش که در طول یک سال گذشته یعنی در دوران اوج بحران کووید ۱۹ موفق به دریافت کمک مالی شدند نیز اکنون باید به فکر ادامه حیات خود در دوران پسا کرونا باشند. از جمله اقداماتی که می‌توان در این زمینه انجام داد بازگشت به صحنه تئاتر و از سرگرفتن اجراهای زنده است. گروه تئاتر رد توئیست در طول دوران شیوع ویروس کرونا موفق به دریافت مقدار قابل توجهی امتیاز کاهش اجاره بهای محل اجرای نمایش‌های خود شد. با این حال فرصت بهره‌مندی از این تخفیف سودمند در مهر ماه امسال به پایان رسید. از همین رو اعضای این گروه تئاتر با برنامه‌ریزی قبلی نمایشی به نام انسان‌ها را با کارگردانی استفان کرام در مهر ماه و آبان ماه امسال به روی صحنه تئاتر بردند تا بتوانند درآمدی کسب کنند و سالن نمایشی که از دیرباز در آن به اجرای برنامه می‌پردازند را به دلیل ناتوانی در پرداخت اجاره از دست ندهند.

 

اقدامات ایمنی برای اجرای زنده نمایش روی صحنه تئاتر

همان گونه که به آن اشاره شد ۴۰ سازمان و گروه نمایش فعال در شهر شیکاگو که تحت پوشش بنیاد گیلورد و دوروتی دانلی قرار دارند، پاییز امسال در قالب اجرای زنده به صحنه تئاتر باز نخواهند گشت یا هنوز در این مورد به نظر قطعی نرسیده‌اند. در عین حال ۵۱ سازمان و گروه نمایش در نظرسنجی انجام شده توسط این بنیاد تایید کرده‌اند که در پاییز امسال به صحنه تئاتر باز خواهند گشت. در نظرسنجی مذکور از این گروه‌های تئاتر خواسته شده است تا اقدامات ایمنی انجام شده برای اجرای زنده در تماشاخانه‌‌ها و سالن‌های نمایش را شرح دهند.

۷۵ درصد از آنها واکسینه بودن کامل تماشاچیان خود را یکی از شروط اصلی برای بازگشت به صحنه تئاتر و اجرای زنده در سالن‌های نمایش عنوان کرده‌اند. ۳۳ درصد نیز قصد دارند در فصل پاییز امسال آثار نمایشی خود را به صورت ترکیبی روی صحنه تئاتر ببرند؛ به این معنی که در کنار اجرای زنده نمایش بر اجرا به شکل مجازی و آنلاین نیز تمرکز خواهند داشت. علاوه بر آن ۳۰ درصد از گروه‌های نمایش شرکت کننده در این نظرسنجی تاکید کرند که در ظرفیت کامل سالن به اجرای نمایش نمی‌پردازند و برای فعالیت پاییزی نیاز به کاهش تعداد تماشاچیان خود دارند. ۱۵ درصد از آنها نیز اعلام کردند که در پاییز امسال تنها در فضای باز به اجرای برنامه خواهند پرداخت و از برگزاری نمایش زنده در سالن‌های سربسته پرهیز خواهند کرد.

 

اجرای نمایش در فضای بازی برای تضمین سلامت تماشاچیان و هنرمندان

با وجود آنکه در فصل پاییز دمای هوای شیکاگو نیز مانند بسیاری از نقاط جهان کاهش چشمگیری خواهد یافت، بسیاری از شرکت‌های کوچک فعال در عرصه هنرهای نمایشی این شهر قصد دارند برای تقابل با بحران کووید ۱۹ تنها به اجرای زنده نمایش در فضای باز بپردازند و حتی در فصل پاییز نیز مانند فصل گرما همچنان اجرای نمایش در فضای خارجی را ادامه دهند. به عنوان مثال یکی از گروه‌های تئاتر شهر شیکاگو به نام ایستگاه راحتی قصد دارد در چهارم آذر ماه امسال نمایشی به نام همه آرام می‌مانند را در فضای سبز مجاور ساختمان محل استقرار خود واقع در میدان لوگان اجرا کند. اجرای این نمایش با همکاری انجمن هنرهای نمایشی Eighth Blackbird انجام خواهد گرفت.

شرکت تئاتر جکالوپ نیز یکی دیگر از مجموعه‌های هنری کوچک فعال در عرصه هنرهای نمایشی شهر شیکاگو است که قصد دارد در فصل پاییز امسال تنها بر روی اجرای نمایش در فضای باز تمرکز داشته باشد. کریستینا الگمال مدیرعامل این شرکت هنری کوچک معتقد است: «تمام برنامه‌های ما برای اجرای زنده نمایش در پاییز امسال بر اجرا در فضای باز تمرکز دارد. به نظر می‌رسد که اجرای نمایش در فضای باز راه مطمئنی برای بازگشت گروه تئاتر ما به اجراهای زنده در حضور تماشاگران است. با اتخاذ این روش ما همچنان ایمنی و سلامت را در اولویت اصلی قرار می‌دهیم و در عین حال زمان کافی در اختیار خواهیم داشت تا پیش از بازگشت تماشاچیان به سالن‌های سربسته از این موضوع اطمینان حاصل کنیم که تماشاخانه‌‌ها تا چه اندازه با پروتکل‌های ایمنی مقابله با ویروس کرونا سازگاری دارند.»

 

همکاری مشترک گروه‌های تئاتر برای دور زدن محدودیت‌ها

بخشی از نتایج نظرسنجی انجام شده توسط بنیاد گیلورد و دوروتی دانلی بر این موضوع دلالت دارد که برخی از گروه‌های نمایش فعال در شهر شیکاگو تصمیم گرفته‌اند با سایر گروه‌های کوچک مشابه همکاری کنند و در قالب یک تیم به انجام فعالیت هنری بپردازند تا بتوانند هنگام بازگشت به صحنه تئاتر و اجرای زنده نمایش در مصرف منابع مالی و انسانی خود صرفه‌جویی کنند و در این زمینه از منابع مشترک استفاده حداکثری نمایند. به عنوان مثال دو شرکت تئاتر شترد گلوب و اینتروبنگ قصد دارند در مهر ماه و آبان ماه امسال نمایش این شب وسیع را در شیکاگو به روی صحنه ببرند و آن را به شکل زنده و حضوری برای علاقه‌مندان تئاتر اجرا کنند.

علاوه بر آن در آخرین روزهای آبان ماه امسال نیز مرکز هنرهای نمایشی کالاپریا با همکاری گروه کُر کودکان شیکاگو نمایش مصائب خوب را در مرکز هنری Kehrein شیکاگو واقع در محله آستین اجرا خواهد کرد. این نمایش داستان زندگی جان لوئیس، که یکی از فعالان حقوق مدنی بود، را روایت می‌کند و سعی دارد الهام بخش مخاطب در امر ایجاد تغییرات و تحولات مثبت در دنیای پیرامون خود باشد.

 

کمک‌های مالی بنیاد گیلورد و دوروتی دانلی به هنرمندان تئاتر شهر شیکاگو

پس از شیوع ویروس کرونا صدها گروه هنری کوچک در شهر شیکاگو به موجب پروتکل‌های ایمنی و بهداشتی مرتبط با بحران کووید ۱۹ ناچار به توقف فعالیت‌های خود شدند. هیئت مدیره بنیاد گیلورد و دوروتی دانلی در واکنش به این رخداد جلسه‌ای را در ماه مارس سال ۲۰۲۰ میلادی تشکیل داد و اعضای جلسه به اتفاق آراء اجرای فوری مجموعه‌ای از مکانیسم‌های تامین مالی برای رسیدگی به وضعیت فاجعه‌بار هنرمندان تئاتر را تصویب کردند. به این ترتیب رقم دو میلیون دلار از بودجه عملیاتی عمومی به بهبود وضعیت مالی ۱۷۵ گروه هنری فعال در شهر شیکاگو و ۴۰ گروه هنری فعال در منطقه لاوکانتری کارولینای جنوبی اختصاص یافت.

علاوه بر رقم مذکور این بنیاد مبلغ ۲۰۰ هزار دلار نیز به صندوق امداد هنر ایلینویز کمک کرد تا برای بهبود وضعیت هنرمندان تئاتر در سایر مناطق این ایالت هزینه شود. این مبلغ در قالب کمک‌های مالی بلاعوض ۶ هزار تا ۳۰ هزار دلاری به گروه‌های تحت پوشش صندوق امداد هنر ایلینویز تعلق گرفت. علاوه بر مبالغ یاد شده بنیاد گیلورد و دوروتی دانلی اقدام به ایجاد یک صندوق امدادی اضطراری با بودجه ابتدایی ۱۰۰ هزار دلار نمود تا هنرمندان منطقه لاوکانتری کارولینای جنوبی را تحت پوشش قرار دهد. افزون بر آنکه صندوق اضطراری دیگری با بودجه ۲۰۰ هزار دلار توسط این بنیاد ایجاد شد تا هنرمندان فعال در بنگاه‌های هنری کوچک و بدون پشتوانه در هر دو منطقه شیکاگو و لاوکانتری را تحت پوشش حمایت‌های مالی قرار دهد.

بنیاد گیلورد و دوروتی دانلی با توجه به نیازهای مالی آتی سازمان‌های هنری و گروه‌های تئاتر تحت پوشش خود همچنان به تقویت ذخایر نقدی جاری ادامه می‌دهد تا این امکان را در اختیار سازمان‌های هنری فعال در هر دو منطقه یاد شده قرار دهد که بتوانند از کمک‌های مالی تا سقف ۲۵ هزار دلار بهره‌مند شوند.

این بنیاد پیش از شیوع ویروس کرونا نیز هنرمندان فعال در سازمان‌ها و گروه‌های هنری کوچک شهر شیکاگو و منطقه لاوکانتری کارولینای جنوبی را تحت پوشش حمایت‌های مالی خود قرار داده بود و سالانه رقم ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار دلار صرف کمک به ۱۷۵ سازمان هنری کوچک در شهر شیکاگو می‌کرد. این بودجه در قالب کمک‌های مالی سالانه با مبالغ حداقلی و حداکثری به ارزش ۲۵۰۰ تا ۱۳۵۰۰ دلار در اختیار سازمان‌ها و گروه‌های هنری کوچک قرار می‌گرفت.

 

اجرای ترکیبی نمایش برای بازگشت به صحنه تئاتر

یکی از مدل‌های رایجی که برخی از فعالان تئاتر شهر شیکاگو برای ادامه فعالیت هنری در فصل پاییز برگزیده‌اند، حالت ترکیبی اجرای نمایش است؛ به این معنی که آنها قصد دارند در پاییز امسال علاوه بر اجرای زنده آثار نمایشی بخشی از تمرکز خود را به اجرای مجازی و آنلاین آثارشان اختصاص دهند. به عنوان مثال تمام نمایش‌های گروه تئاتر رد تیپ در فصل پاییز امسال علاوه بر اجرای صحنه‌ای به صورت زنده از طریق فضای مجازی برای مخاطبان پخش خواهد شد و به صورت آنلاین قابل دسترس خواهد بود.

در مجموع چه هنرمندان تئاتر شهر شیکاگو بتوانند در پاییز امسال به صحنه تئاتر باز گردند و چه ویروس کرونا با ایجاد بحران تازه اجازه انجام این کار را به آنها ندهد، این حقیقت غیر قابل انکار و خدشه‌ ناپذیر خواهد بود که مخاطبان تئاتر دوست دارند هر چه زودتر به سالن‌های نمایش باز گردند و شاهد اجرای نمایش‌های زنده به صورت حضوری باشند. بسیاری از آنها این خواسته و تمایل را بارها به مجموعه‌های نمایشی فعال در نزدیکی محل زندگی خود اعلام کرده‌اند.

گروه تئاتر First Folio یکی از مجموعه‌های نمایشی فعال در شهر شیکاگو است که در پاییز امسال بیست و پنجمین سالگرد فعالیت خود را جشن می‌گیرد. دیوید رایس مدیر هنری و اجرایی این گروه تئاتر در مورد میزان اشتیاق مخاطبان برای بازگشت مجدد آنها به صحنه تئاتر گفته است: «مخاطبان ما کاملا روشن و واضح این موضوع را به اطلاع ما رسانده‌اند که به دنبال راهی برای بازگشت به اجراهای زنده و حضوری می‌گردند. ما نیز اکنون با پیروی از دستورالعمل‌هایی که توسط کنسرسیومی از مجموعه‌های نمایشی از طریق اتحادیه تئاتر شیکاگو و انجمن صنفی بازیگران تعیین و تنظیم شده است، قصد داریم در پاییز امسال نمایش عروس اره: داستان یک فرانکنشتاین را برای نخستین بار به روی صحنه ببریم و از این بابت بسیار شاد و هیجان‌زده‌ایم.»

بر این اساس انتظار می‌رود که فصل پاییز امسال شروع دوباره‌ای برای هنرهای نمایشی شهر شیکاگو باشد و فعالان تئاتر این شهر بتوانند به تدریج به صحنه تئاتر باز گردند و اجرای زنده آثار نمایشی را از سر بگیرند.

 

یک درس کهنه برای تئاتر ایران !

آنچه از این گزارش وضعیت تئاتر شیکاگو برای تئاتر ایران برمی آید و رخ می نماید ، فراتر از تصویر روشن از شرایط فعالیت کرونایی ،این نکته کهنه و قدیمی است که : وجود آمار و داده های پایه ابزار مدیریت علمی هر رویدادی است . برنامه ریزی و اجرای هر طرحی بدون داده پردازی اطلاعات دقیق و به روز ، حرکت در تاریکی است . ضعف بزرگی که همچنان در تئاتر کشورمان شاهد آن هستیم و تلاش های زیادی در رفع این مشکل همچنان به سرانجام نرسیده است . 
تئاتر کشور ما در همه سطوح تولید و عرضه و ابواب جمعی هنری و ...بیش از هرچیز از نبود منابع و بانک های اطلاعاتی روزآمد رنج می برد. روند تلاش های صورت گرفته در رفع این مشکل را ( حداقل برای وضعیت کرونایی ) که بررسی می کنیم به نظر می رسد برآیند نیروهای موثر تمایلی به رفع آن ندارند و گویا نبود اطلاعات دقیق و شفاف سازی همچنان که بسیاری از هنرمندان کشور را از امکانات وتسهیلات محروم می سازد ، سفره گروهی اندک  را رنگین تر می کند.




مطالب مرتبط

گفت‌و‌گوی نوروزی با پیشکسوت تئاتر و سیاه بازی مازندران

محمد جونیان: وظیفه هنرمندان ایجاد نشاط اجتماعی است
گفت‌و‌گوی نوروزی با پیشکسوت تئاتر و سیاه بازی مازندران

محمد جونیان: وظیفه هنرمندان ایجاد نشاط اجتماعی است

محمد جونیان، هنرمند پیشکسوت سیاه بازی استان مازندران بر این باور است که هنرمندان که حس زیبایی دارند و باید این حس زیبا را به مردم انتقال بدهند و این جزئی از وظایف ذاتی هنرمندان است که باید شادی و نشاط را بین مردم ببرند و با تمام مشکلاتی که در سرراه خود دارند، آن‌ها را امیدوار ...

|

در نشست خبری جشنواره فرهنگی هنری امام رضا (ع) مطرح شد

صادر کردن تئاتر دینی و ایرانی به دیگر کشورها
در نشست خبری جشنواره فرهنگی هنری امام رضا (ع) مطرح شد

صادر کردن تئاتر دینی و ایرانی به دیگر کشورها

اتابک نادری، در نشست خبری بخش هنرهای نمایشی جشنواره فرهنگی هنری امام رضا (ع)، تاکید کرد این رویداد با خروج از کلیشه‌ها، می‌تواند در راه صادر کردن تئاتر دینی و ایرانی به دیگر کشورها گام بردارد.

|

نظرات کاربران