سیدعظیم موسوی: سعی کردیم تعزیهها تکراری نباشد
وی درباره مطالعه و پژوهش و استفاده از روایتهای مستند تصریح کرد:«تعزیه خودش امری مستند است و در نفس خودش تعریفی خاص دارد. ما همان نسخهها را اجرا میکنیم، تنها کاری که انجام دادهایم این است که آنها را کوتاه کردیم، یعنی تعزیهای که طولانی است و ممکن است سه ساعت و نیم تماشاگر را خسته کند به یک ساعت و نیم تبدیل شده
سیدعظیم موسوی گفت:«سعی ما بر این است که نسبت به سالهای گذشته متفاوت عمل کنیم تا افرادی که هر ساله مخاطب برنامه تعزیه هستند با نسخههای گوناگون آشنا شوند.»
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر، سیدعظیم موسوی مسئول بخش تعزیه پنجمین همایش سراسری آئینهای عاشورایی در گفتوگو با ستاد خبری این همایش گفت:«هر ساله سعی میکنیم چند مجلس اول تعزیه را متفاوت برگزار کنیم؛ مجالس اصلی مثل شهادت حضرت قاسم، علیاصغر و امام حسین(ع) باید در تاریخ معین خود به اجرا دربیایند اما چون اجراها را در 10 روز قرار دادیم در اوایل آن جای کار داریم و میتوانیم در رابطه با واقعه کربلا نسخههای جدیدتری را اجرا کنیم. این امر هر سال اتفاق افتاده و امسال هم سعی ما بر این است که نسبت به سالهای گذشته متفاوت عمل کنیم تا افرادی که هر ساله میآیند با نسخههای دیگر آشنا بشوند و بدانند جذابیت نسخههای تعزیه چیست زیرا که تعزیه در چند مجلس اول خلاصه نمیشود. در این دوره و دوره قبل، از تعزیهخوانهای خاص استفاده کردیم و از وجود افراد تکراری پرهیز کردیم. تماشاگر دوست دارد علاوه بر این که نسخههای جدید را بشنود، تعزیهخوانهای جدیدی را نیز ببیند. ما از شخصیتهای مختلفی استفاده کردیم تا مخاطب از تنوع صدایی بهره ببرد و حداقل 7 صدای خاص را بشنود تا دچار خستگی نشود.»
وی درباره مطالعه و پژوهش و استفاده از روایتهای مستند تصریح کرد:«تعزیه خودش امری مستند است و در نفس خودش تعریفی خاص دارد. ما همان نسخهها را اجرا میکنیم، تنها کاری که انجام دادهایم این است که آنها را کوتاه کردیم، یعنی تعزیهای که طولانی است و ممکن است سه ساعت و نیم تماشاگر را خسته کند به یک ساعت و نیم تبدیل شده و زوائد و تکرار مکرراتی را که با فضاهای تاریخی انطباق ندارد و ممکن است برای مخاطب شبه برانگیز باشد، حذف کردیم و در حد خیلی خلاصه در آنها دخل و تصرف میکنیم که به ساختار تعزیه لطمهای وارد نشود.»
وی در پایان افزود:«ما تعزیه را یک شیوه میانگاریم، بنابراین میتوانیم هر محتوایی را در دل آن جای دهیم از جمله نوع دینی، غیر دینی، کمدی، تراژدی و... کار اخیر من نمایش"خواستگاری" تعزیه بود ولی تعزیه مضحک؛ بدین معنی که"خواستگاری" تمام مشخصههای تعزیه را داشت. این نمایش به قدری با مخاطب خود ارتباط برقرار کرد که به جز متخصصان، دیگران متوجه نشدند که ما از شیوه تعزیه استفاده کردهایم؛ بنابراین تعزیه به خاطر شیوه پیشرفتهاش پایدار مانده نه به خاطر دارا بودن محتوای دینی.»