بانوی یک خانه پر از حال خوب و احترام و لبخندهای واقعی

در این یادداشت آمده است:

رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله فرموده اند :اَلمَرأَةُ الصّالِحَةُ أَحَدُ الکاسِبَینِ؛

زن شایسته یکى از دو عامل پیشرفت خانواده است

خانه استاد عجیب بوی مهربانی می‌داد، آن روز غروب که به دیدارش رفته بودیم، انگار به دنیایی پر از حال خوب رفته‌ای، به خانه‌ای پر از احترام، پر از لبخندهای واقعی، پر از مهر مادری، در مصاحبت و‌ مجالستی کوتاه بانو گیتی رئوفی برایت از راز آن خانه زلال را می‌گفت. معلم بود سال‌ها، روزگاری به کلاس و مدرسه و عمری به خانه و فرزندان، خانه استاد مکتب‌خانه‌ای بود برای تربیت هنری فرزندان، هر یک به سبک و نگاهی، به مشق و کلامی، به راه و هنری، اما این مادر بود که نقطه مرکزی و حلقه وصل و کتاب منش زندگی بود، او بود که به وقتش همسری می‌کرد و به وقتش مادری.

آن روز غروب، در خانه استاد مشایخی، مرحوم گیتی رئوفی برایمان حرف‌ها زد، به همان نشاط مادرانه، برایمان گفت از رازهای ماندگاری خانواده هنری و حالا در فراق این بانوی شایسته خواستم آن غروب و آن دیدار را بهانه‌ای کنم به یاد مرحومه معلم فرهیخته بانو گیتی رئوفی و طرح موضوعی کنم بر «ویژگی‌های یک خانواده هنری» تا قدری بیشتر بر این مهم مکث کنیم تا بدانیم که همه شور و خلق و آفرینش هنری یک هنرمند از محیط آرام و پر از مهر خانواده جان می‌گیرد. زوجی هنرمند، فرزندانی هنرمند، با سلائق مختلف زیر سقفی پر از مهر و احترام.

روحش شاد، روحشان شاد ؛ بانو گیتی رئوفی، استاد جمشید مشایخی