برای هر هنرمندی ارتقا سواد و دانش هنری بسیار ضروری است
لرد کیشوت تصویر یک دنیای ایرانی

 

بابک محمدی نمایش هایی چون مادام پی پی ، درس ، روح جهنمی ، پدر خوانده ناپلی و... سریالهای چون قصه های شهرک و فیلم سینمایی اسب را در کارنامه دارد . او مدرس تئاتر وسینما است و کماکان بازیگری تئاتر ، بازیگری جلوی دوربین ، بازیگری به زبان آلمانی  ، عکاسی ، سینما و... را نیزدر موسساست آموزش عالی تدریس می کند .

او یکی از مستند سازان قدیمی ایران است که فیلم های مستند منحصر به فردی را راجع به ایران واقلیم ایران ، آثار تاریخی ،  طبیعت و محیط زیست و اسب های ایران ساخته  . بد نیست بدانید که بابک محمدی یکی از پنچ مربی برتر اسب جهان است .

او ترجمه کتاب بازیگری مایکل کن بازیگر شهیر تئاتر وسینمای جهان  و تالیف رمان کوتاه لرد کیشوت را به بازار نشر ارائه کرده و  رمان " نامه به مادر" را نیز در دست چاپ دارد .با استاد بابک محمدی گفتگویی  انجام داده ایم که می خوانید :

 

چطور شد که به سمت داستان نویسی رفتید، در حالی که بیشتر شما را در حوزه ی تئاتر و درام نویسی می شناسند؟

من همیشه داستان نویسی می کردم و این داستان ها در آلمان به چاپ رسیده، ماننده داستان: ماجرای زندگی من که به زودی ترجمه خواهد شد تا در ایران هم به چاپ برسد.یا داستان های کوتاه که در انتشارات بلز فلاک به چاپ رسید، منتها بیشتر فیلمنامه نویسی می کنم یا نمایشنامه می نویسم.

درمورد شیوه و سبک رمان جدیدتون کمی توضیح دهید هر چند که نام آن لرد کیشوت ما روبه یاد دون کیشوت می اندازد و رگه هایی از رئالیسم جادویی و سورئال در آن دیده می شود.

ببینید لرد یا دون یعنی بزرگ و دون کیشوت یک سمبل است . شخصیت دن کیشوت از بعضی جهات مانند ما ایرانی ها است که اکثرا خیال پرور و دون کیشت هستیم و شامل حال ما می شود، خود بزرگ بینی داریم چیزهایی می بینیم که دیگران نمی بینند با یک عده ای می جنگیم که اصلا وجود خارجی ندارن و این به نوعی با فرهنگ ما عجین شده است. اتفاقات داستان لرد کیشت در یک باٰغ بزرگ رخ می دهد و سعی کردم یک دنیای ایرانی را در این باغ بگنجانم، خیالات افراد، توقعات از زندگی، مبارزات و دائم جنگیدن با یکدیگر، فعال بودنشان در دشمنی، آرزوهای بیش از حد بزرگ که اگر بشود حتی هیچ کاری برایش نکنند ولی آن ها رو به دست بیاورند و چنانچه آن را به دست  نیاورند فکر می کنند درحقشان نامردی شده است  و حقوقشان ضایع گردیده است  و دنیا در حق این ها بی انصافی کرده.

همزمان با رمان لرد کیشت ترجمه کتاب بسیار ارزنده «کمِ کم هم زیاد است» اثربازیگر پرآوازه سینما و تئاتر جهان «مایکل کین» در خصوص بازیگری جلوی دوربین را هم روانه  بازار نشر کردید. چه شد که با وجود این همه اثر در زمینه بازیگری تصمیم به ترجمه ی این کتاب گرفتید؟

در قسمت فرهنگ بازیگری در ایران ما کتاب های مفید نداریم. دو قسمت هنر ما یعنی فیلمنامه نویسی و بازیگری در موردشون منابع درستی وجود ندارد و از قبل هم نداشته. بخاطر دارم آقای سیروس ابراهیم زاده به من می گفت ما وقتی شروع کردیم به بازیگری یک کتابچه ای بود که با دست هم نوشته شده بود و ما به یکدیگر آن را قرض می دادیم. امروزه نیز کتاب های خوبی در مورد بازیگری در بازار نیست و اگر هم هست بسیار بد ترجمه شده، شما برای اینکه یک کتاب هنری را ترجمه کنید باید خودتان هنرمند بوده ودر آن رشته تخصص داشته باشید.

کتاب «مایکل کین » را من سال ها پیش در اتریش خریداری کردم و دیدم کتاب بسیار مفیدی است هم برای بازیگران تئاتر هم سینما که البته در ایران تفاوت بین این دو می گذارند در اقسا نقاط دنیا ،بازیگری از تئاتر شروع می شود و بعد به سینما منتقل می گردد. این کتاب بسیار مفیدی است همه باید بخوانند، یاد بگیرند و عمل کنند چون می تواند کمک ارزنده ای باشد برای بازیگران ما و آموزشگاه هایی که واقعا هنر جویان در آن جا سردرگمند، حتی برای این معلم هایی که بازیگری تدریس می کنند که اغلب هم بازیگرند و من نمی فهمم که چرا باید بازیگر بیاید و بازیگری درس بدهد !در حالی که بازیگرها باید توسط کارگردان ها ومعلمین این رشته آموزش ببینند. بازیگران قدیمی می توانند بیایند و آموزش بدهند اما حقیقت این است که این ها باید بعد ها با کارگردان و برای کارگردان کار کنند. هیچ متد درستی در این آموزشگاه ها نیست، اکثر معلم ها می آیند و خاطرات خودشان را از پشت صحنه ها تعریف می کنند و این هیچ کمکی نمی کند وحتی مخرب هم هست. بازیگر کسی است  که ابزارش، خودش، بدنش، روحش و روانش است، پس بنابراین با روح و روان جوان ها نمی شود بازی کرد چون ممکن است این ها بعد ها بسیار آسیب ببینندکه متاسفانه همینگونه نیز شده است .

 آیا در آینده در حوزه ی داستان و همچنین تئاتر و سینما بویژه در بخش آموزش تالیف و ترجمه های دیگری در دست دارید؟

امکانش هست چند اثر از« پتربروک » را ترجمه کنم و یک کتاب درمورد تجربیات خودم و متدهای مختلف بازیگری به رشته تحریر درآورم . از آنجایی که ما مدام در حال نوشتن هستیم، ترجمه کتاب با اینکه برای من کار ساده ای هست اما زیاد مورد علاقه ام نیست ، مگر آنکه حس کنم واقعا در این مقطع زمانی موضوعی ضروری و لازم باشد.

 در پایان گفت و گو برای علاقه مندان به بازیگری چه توصیه هایی دارید؟

بازیگرها باید حتما زبان انگلیسی یاد بگیرند، کتاب های روانشناسی بخوانند ،کتاب های دینی بخوانند ،کتاب های تاریخی بخوانند ،کتاب های هنری و فلسفی بخوانند، با یاد گیری یک زبان می توانند  دری را بروی خود باز کنند برای مطالعه منابع اصلی بیشتر.

بازیگرهای ما باید در هر لحظه به معلومات خودشان اضافه کنند. بازیگر اگر بخواهد از بازیگرها ویا به اصطلاح سلبریتی ها بازیگری یاد بگیرند همین می شود که در حال حاضر شاهد آن  هستیم  یعنی جز فریاد زدن و داد زدن چیزی یاد نخواهند گرفت و چیزی برای ارائه نخواهند داشت . برای هر هنرمندی ارتقا سواد و دانش هنری بسیار مؤثروضروری است.

در انتها از شما و ایران تئاتر که در مسیر آگاهی بخشی تلاش می کنید بسیار سپاسگذارم .