هدف اصلی تئاتر ارتباط مناسب با مخاطب است

امیر نصیری، متولد 1376 از سال 92 با ورود به کلاسهای آموزش بازیگری در کازرون با صحنه تئاتر آشنا شده و در همان سال ها با عضویت در گروه نمایشی "دوکوهه" اولین تجربه های جدی خود را در این هنر کسب کرده است. وی با حضور در  پشت صحنه در نمایش های "موسی" و "سونسی" به کارگردانی مجتبی راوش با تئاتر به صورت جدی تری روبرو و در ادامه با شرکت در کارگاه های نمایشنامه نویسی موفق به نگارش مونولوگ کوتاهی با نام "اعظم" شد که بعدها با کارگردانی و بازیگری وی به اجرا در آمد . در اولین تجربۀ کارگردانی با این اثر، موفق به کسب مقام برتر طراحی و کارگردانی در بخش کوتاه جشنواره ملی تئاتر فتح خرمشهر، در آبانماه 1398 شد. 

نسخه ویرایش شده این نمایشنامه، با نام "اقدس" به کارگردانی امید دانشوران، یکی از آثار راه یافته به جشنواره استانی تئاتر استان فارس  بود. در سال 99 نیز نگارش دو نمایشنامه را در پیش گرفت که ثمرۀ آن نمایشنامۀ "قلعه حیوانات" (برگرفته از رمان جرج اورول) بود که باز به کارگردانی و بازی وی به خاطر شرایط کرونا به عنوان فیلم تئاتر عرضه شد. دومین و مهم ترین اثر او نمایشنامه "1235" (دوازده، سی و پنج) بود که به عنوان اولین نمایش بلند نصیری در مقام کارگردان موفق به کسب عناوین گوناگون و انتخاب به عنوان یکی از دو اثر برگزیده در جشنواره استانی تئاتر فارس در سال 1400 شد. به همین بهانه خبرنگار ایران تئاتر در فارس با او گفت و گویی انجام داده که در ادامه می‌خوانید

معرغی نمایش شما به دبیرخانه جشنواره چه اعتباری برای تان به ارمغان می آورد و؟

 هر انسان شریفی مسئول است نسبت به کاری که انجام میدهد و به آن علاقه می ورزد بهترین‌های خود را ارائه دهد در هر جایگاه،هر سطحی و هر شرایطی که باشد.

 به طور کلی اهمیت راه یابی به جشنواره بین المللی فجر برای هنرمندان شهرستانی را چطور ارزیابی می‌کنید؟

جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر موقعیتی برای تبادل هنر و دارایی‌های هنری فرد و گروه در فضا و شرایطی بزرگتر است و جشنواره فجر  می‌تواند مکانی مناسب‌ برای عرضۀ مقدار قابل توجهی از این دارایی‌های باشد.

اگر به جشنواره تئاتر فجر راه پیدا کردید در زمان حضور چه مطالباتی دارید؟ 

قطعا اولین هدف ارائۀ نمایشی در خور برای انتقال صحیح مفهوم و تفکرات آمده در نمایش است. چرا که هدف اصلی تئاتر ارتباط مناسب با مخاطب است و در ادامه حضور در چنان اتمسفر تئاتری و دیدن کارهایی در سطوح قابل قبول،حضور در دوره‌های آموزشی و... برای ارتقا و بروزرسانی فکری و کیفی هر هنردوستی مایۀ مباهات است.