گزارشی از نمایش”روز تولدت را به یاد آر” به کارگردانی محمد عباسی

زیبا باقری: سالن 33 اداره تئاتر جایی است که محمد عباسی به همراه گروه پسینPassin نمایش”روز تولدت را به یاد آر” را در آن تمرین می‌کنند. جایی که به دلیل ساختمان غیر استاندارد و ساعت‌های نامناسبی که برای تمرین به گروهها داده می‌شود، به هیچ وجه مکان خوبی نیست. محمد عباسی، نویسنده و کارگردان این نمایش می‌گوید: کاری که به یکسال تمرین به طور متوسط روزی پنج ساعت وقت احتیاج دارد نمی‌تواند با چهار ماه تمرین روزی سه ساعت به حد مطلوب برسد و این یکی از مشکلاتی است که ما با آن روبرو هستیم که یک وجه قضیه برمی‌گردد به کمبود مکان تمرین و بازیگر و عوامل گروه هم نمی‌توانند قبول کنند بیش از آنچه لازم است انرژی مصرف کنند که یکی از دلایل دیگر آن از بین رفتن علاقه و اشتیاق جوانها و عدم انگیزه کافی برای بردن تئاتر به روی صحنه است و دیگر اینکه سطح انتظار تماشاچی، کارشناس و منتقد به دلیل اینکه کارها همیشه در حد متوسطی بوده و بهتر از آن ندیده‌اند، هیچگاه بالا نبوده و به همین وضعیت قانع هستند.
محمد عباسی درباره چگونگی تشکیل گروه پسین می‌گوید: در سال 1374 کارگاهی به نام مهر به وجود آمد که بعد از مدتی به گروه مهر تغییر نام داد و فعالیت تئاتری خود را از جشنواره استانی فارس با کار کبودان و اسفندیار شروع کرد تا اینکه از سال 1379 تا 1380 تعدادی از اعضای گروه به تهران آمدند که باعث شد تمام بافت اصلی گروه به خاطر تحصیل به تهران منتقل شود.
از جمله کارهایی که تا به حال توسط این گروه ارائه شده عبارتند از: کبودان و اسفندیار(75)، تابستانی‌ها(77)، قصه‌های درگوشی(78)، نخستین آدم(79)، رقص روی لیوانها(80)، به خانه خوش‌ آمدی(80) و تجربه‌های اخیر(82) که بعد از اجرای نمایش تجربه‌های اخیر گروه منشعب شده و گروه تئاتر”پسین” را تشکیل دادند که حاصل آن، نمایش”روز تولدت را به یاد آر” اولین کار این گروه است.
به دلیل گرفتاریهایی که برای هر کدام از اعضای گروه پیش آمده و سر تمرین نیامده‌اند عباسی، خود در تعریف خلاصه‌ای از نمایش می‌گوید:« نمایش” روز تولدت را به یاد آر” در آخرین لحظه از زندگی آخرین انسان و بنا به وصیت اولین انسان، آخرین انسان همه چیز را به یاد می‌آورد. با پیشرفت این یادآوری او شروع به ساختن مجسمه پدرش می‌کند که این صحنه با فیگور یکی از بازیگرها به وجود می‌آید. تا اینکه نتیجه این یادآوری بازگشت به بطن مادر و آن لحظه‌ای است که مجسمه پدر کامل شده است. آخرین انسان مجسمه پدر را زنده می‌کند، مجسمه پدر شروع به رقصیدن می‌کند و با رقص او دنیا تمام می‌شود.
در این نمایش احسان همت در نقش پدر، شیما زارع در نقش مادر، محمد عباسی در نقش من و علی معینی در نقش من2 یا پسر بازی می‌کنند.
دیگر عوامل دست‌اندرکار در این نمایش عبارتند از: عکاس: علی باقری و نادعلی شجاعی، طراح نور:علی باقری و تکنسین صوت:امینه باقری. محمد عباسی درباره طرح اولیه نمایش”روز تولدت را به یاد آر” می‌گوید: در سال 2002 در شهر بن آلمان و در یک Work Shop با یک رقاص مدرن اهل شیلی آشنا شدیم که هر روز صبح به ما تمرین رقص می‌داد و در آنجا ما با دنیای جدیدی آشنا شدیم که فکر کردیم کمبود آن در ایران به شدت احساس می‌شود بعد در طی 40 روز و بر اثر اتفاقاتی که در کارگاه مهر در شیراز به وقوع پیوست به یک طرح و چهارچوب کلی برای اینکار رسیدیم یعنی به طور دقیق‌تر از شهریور سال 1381 این ایده به ذهن من آمد اما به دلیل موانعی که وجود داشت از جمله نپذیرفتن طرح در جشنواره فجر تا سال گذشته موفق به عملی کردن آن نشدم و البته هنوز کامل نشده و فکر کنم روز اجرا به بهترین شکل خود برسیم.