گاه توفان‌ها نمی‌وزند تا ما را نیست و نابود کنند

علاوه بر این، اصل خلاقیت هنر و فرهنگ همواره به ما یادآوری می‌کند هیچ‌گاه نباید از تلاش و پویایی و آموختن تازه‌ها دست برداشت، زیرا روح پویای هنر و تعالی فرهنگ، هرگز از آوردن نو‌آوری‌ها و یاد دادن درس‌های نوین، دست نخواهد کشید .

با درک این‌که بزرگ‌ترین رویای ما هنر نمایش و زیبایی‌های آن، و نیز دلبستگی شدید ما به ماهیت شریف و کارکرد مفید آن در جامعه است، باید پذیرفت که توسعه، تکامل و پاسداری از آن نیز بزرگ‌ترین وظیفه ماست؛ و نیز از آنجا که همه می‌دانند هنر و جادو، دو خواهر توأمان‌اند، بنابراین خوشبختی راستین ما در آن خواهد بود تا به یاری نیروی تخیل، قدرت اندیشه و زیبایی احساس، همواره حقایقی شگفت و جادویی را جست‌وجو کنیم و از آن گران‌سنگ‌تر، در صحنه آثاری راستین، نو و جادویی بیافرینیم .

بنابراین هیچ توهمی ندارم اگر بگویم گاه توفان‌ها، که در کار و زندگانی ما کم نیستند،  نمی‌وزند تا ما را نیست و نابود کنند، بلکه حتی برخی از آن‌ها ضرورت دارند تا مسیر کار و جاده زندگانی ما را پاک و منزه‌تر سازند. از این‌رو با داشتن ایمان به هنر خود و کارایی موهبت فرهنگ می‌توان از هر نظر رابطه‌ها را گسترده‌تر، زندگانی هنری را پربارتر، دوستان همدل را فراوان‌تر، دل‌ها را شادتر کنیم؛ و  علاوه بر همه این‌ها، رحم و بخشش و احترام به زندگی و زندگان را زیباتر بیاموزیم  .

و این کمترین چیزی است که از حلول سال نو، فرخندگی بهار و خجستگی نوروز می‌توان آموخت.