در حال بارگذاری ...
گفت وگو با امیر دژاکام به مناسبت دیدار هنرمندان با رئیس جمهور

بودجه ضعیف مهمترین مشکل تئاتر
من موحدم اگر خوشبین نباشم کافرم!

امیر دژاکام نامی آشنا و تاثیر گذار در تئاتر ایران است و این تاثیر گذاری در تالیف کتب ، نوشتن نمایش نامه، تدریس به جوان ها و اجرای نمایش های حرفه ای قابل ارزیابی است. هنرمندی که تلاش می کند در مقاطع مهم و در نشست با مدیران سطح اول کشور از حقانیت تئاتر دفاع کند و بتواند تا حدی مشکلات تئاتر و اهالی تئاتر را به گوش مسئولین برساند.

در دیدارهنرمندان با حجت الاسلام ابراهیم رئیسی ، رئیس جمهوری کشورمان امیر دژاکام جزو هنرمندانی بود که صریح و بی واسطه بسیاری از مسائل تئاتر و چالش های آن را مطرح کرد. با دژاکام در باره مسائل مطرح شده در این نشست گفت وگویی انجام داده ایم.

در تمام  دولت هایی که در دو دهه اخیر اداره کشور را برعهده داشتند نشست های متعددی با اهالی هنر داشته اند و آخرینش هم نشست اهالی هنر با آقای رئیسی بود. به نظر شما این نوع نشست ها چقدر کار بردی و تاثیر گذار هستند؟

در سالیان گذشته به شخصه با مسئولین زیادی گفت وگو وجلسه داشته ام . همیشه به این نتیجه رسیده ام که زندگی و فرصت های پیش رو کوتاه است و بنابراین باید انسان در فرصت هایی که پیش می آید صریح ، صادق و شفاف حرف بزند و عمل کند . به نظرم در این نوع جلسات که فرصت محدود است باید از تعارفات مرسوم دور شد و حرف اصلی را شفاف مطرح کرد و توجه کرد به هزاران مشکل اهالی تئاتر و به آن پرداخت ومن هم چنین تلاشی در این جلسات داشتم.

در این جلسه چه مسائلی را مطرح کردید؟

 در شروع جلسه پیشنهاد دادم تا چند نفر از دوستان و بزرگان تئاتری که دارای سابقه هستند مجال صحبت کردن داشته باشند که شرایط فراهم نشد و قرعه فال به من خورد و حرف هایی را دیدار با ریاست جمهوری مطرح کردم ؛ با صراحت و صداقت تمام در باره مشکلات ، چالش ها و اینکه تئاتر هنر مادر است و باید به آن توجه و اهمیت ویژه داشت حرف زدم . امیدوارم این حرف ها مفید باشد و مشکلات بچه های تئاتر تا حدی مرتفع شود. مشکلاتی که دو سه ساله اخیر زیادتر هم شده است . اجاره با مبلغ بالای سالن برای اجرای نمایش، هزینه های کمر شکن ساخت دکور و نبود قرارداد درست و حسابی با گروه سازنده یک تئاتر و نبود کمک هزینه مهم ترین چالش ها و مشکلات است و همه اهالی تئاتر با آن دست به گریبان هستند .

چقدر خوشبین هستید برآیند این جلسه به اختصاص بودجه بیشتر برای تئاتر منجر شود؟

در بخشی از سخنانم در باره بودجه حرف زدم و درخواست کردم که در بحث بودجه تجدید نظر بشود و اشاره داشتم که اصلا این بودجه فعلی کافی و عادلانه نیست. به این مسئله هم پرداختم که  بودجه کل تئاتر در یکسال 38 میلیارد تومان است و بودجه تولید یک سریال که کیفیتش هم معلوم نیست که چطور باشد درهمین حدود و شاید هم بیشتر باشد.

نگاه ریاست جمهوری را به تئاتر چگونه دیدید؟

در این جلسه نتوانستم به جمع بندی و نوع نگاه ایشان برسم . ندیدم آقای رئیسی تا به حال هم در مصاحبه هایشان در باره تئاتر و یا رفتن به اجرای نمایشی حرف بزنند و هنوزهم در بحث تصمیم گیری و برآیند این جلسه نتیجه خاصی مشخص نیست. نکته قابل اشاره در این باره این است موقعی که بحث مبلغ بودجه تئاتر را مطرح کردم آقای رئیسی این مسئله و کم بودنش را تایید کردند .

چقدر اعتقاد دارید حضور اشخاص مهم کشور در حوزه تصمیم گیری مثل ریاست جمهور، معاونین و نمایندگان مجلس برای دیدن تئاتر در سالن های نمایشی می تواند به بهبود وضعیت تئاتر کمک کند؟

متاسفانه در این مدت کمیسیون فرهنگی مجلس نه با اهالی سینما و نه با بچه های تئاتر نشست و جلسه ای نداشته است . به نظرم  این دوستان تصور می کنند ماها تعدادی سرباز مریخی هستیم که از آسمان به زمین آمده ایم. اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس باید رودرو با بچه های تئاتر حرف بزنند و از مسائل شان بی واسطه آگاه شوند . این دنیاها ، دنیاهای متفاوتی است . مشکلات نه تنها در تئاتر بلکه در سینما هم وجود دارد و بچه های سینما به مسئله ساترا و وضعیت شبکه نمایش خانگی اشاره داشتند. به نظرم هر چه سریع تر و به دور از تشریفات و تعارفات نشست های لازم و ضروری با کمیسیون فرهنگی مجلس برگزار شود.

چقدر به اثرات مثبت برگزاری این جلسه برای تئاتر خوشبین هستید؟

اگر بخواهم صادقانه و با رجوع به تجربیات قبلیم بیان کنم هیچ کدام از وعده های مسئولان قبلی در باره تئاتر محقق نشده است. در هرصورت من موحد هستم و اگر خوشبین نباشم کافرم. با این تفاسیر من به این جلسه خوشبینم.

امکان دارد در این نوع جلسات مهم علاوه بر بحث افزایش بودجه ، در خواست هایی مثل تقویت زیر ساخت های تئاتر و احداث سالن های با کیفیت و با استاندارد در نقاط شلوغ شهر برای کمک به اقتصاد تئاتر و فرصت کار کردن هنرمندان را مطرح کرد ؟

من با این سوالت مشکل دارم. کجای تاریخ تئاتر در آمد زا بوده است . با ورود این بحث ها لطمه به تئاتر خورده است .

منظور از طرح این سوال اهمیت ایجاد زیر ساخت های تئاتر  برای داشتن سالن های خوب و درآمد زایی و استقلال معاش اهالی تئاتر است...

تئاتر سوپر مارکت نیست که درآمد زایی داشته باشد.

از طرفی ساخت سالن های جدید می تواند تعداد مخاطبان تئاتر را افزایش بدهد و این می تواند اتفاق خوبی باشد

تمام تلاش را انجام داده ام که بگویم تئاتر تجارت نیست. کسی که به دنبال درآمد زایی است برود پیتزا فروشی بزند.چهل سال زندگی ، جوانی و عمرم را صرف این نکته کردم که بگویم نباید به چشم کالا به تئاتر نگاه کرد. سالن تئاتر باید ملمو تماشاگر باشد. دوستان دست چپی که می گفتند حتی برای یک نفر هم باید تئاتر اجرا کرد اشتباه فکر کرده اند. بابت این مسئله که تئاتر کالای تجاری نیست که از آن منفعت مالی پیدا کرد حاضرم در هر میز گردی که برگزار کنید شرکت کنم و دلائلم را بیان کنم.

بنابراین از تئاتر باید توقع فرهنگ سازی داشت؟

آیا نگارش گلستان برای سعدی و یا برای نویسندگان گلشن راز ، کلید ، شب روی سنگفرش خیس ، فتح نامه کلات و آسید کاظم درآمد زایی داشته است.

 

 

گفت وگو از احمد محمد اسماعیلی

 




نظرات کاربران