علیرضا نادری: با آگوستو بوآل موافقم
گاهی تغییر در نظم موجود شکل درونی به خود میگیرد و هیچ بازتاب بیرونی ندارد. در نظمی که براساس، فقر، آشوب، بیعدالتی، هجوم نظامی و قتل انسانها استوار است میتوان تغییر ایجاد کرد، اما گاه آدمهایی وجود دارند که نمیتوانند تغییری ایجاد کنند پس خودشان تغییر خواهند کرد. نویسنده پیام روز جهانی تئاتر از جمله آدمهایی است که میخواهد تغییر ایجاد کند و به شخصه فکر میکنم آدمی با این طرز فکر را خیلی دوست خواهم داشت.
میتوان با تئاتر، جهان را تغییر داد اگر هنر در جامعه امری جدی باشد.
این کارگردان تئاتر در گفتوگو با سایت ایران تئاتر گفت:«آدمها به دو دسته تقسیم میشوند، کسانی که به نظم فعلی اعتقادی ندارند و گروهی که سعی میکنند در این نظم گام بردارند. طبیعی است که آدمهایی که نظم فعلی جهان به نفعشان نیست با آن درگیرند.»
وی با پرداختن به عنصر تغییر گفت:«گاهی تغییر در نظم موجود شکل درونی به خود میگیرد و هیچ بازتاب بیرونی ندارد. در نظمی که براساس، فقر، آشوب، بیعدالتی، هجوم نظامی و قتل انسانها استوار است میتوان تغییر ایجاد کرد، اما گاه آدمهایی وجود دارند که نمیتوانند تغییری ایجاد کنند پس خودشان تغییر خواهند کرد. نویسنده پیام روز جهانی تئاتر از جمله آدمهایی است که میخواهد تغییر ایجاد کند و به شخصه فکر میکنم آدمی با این طرز فکر را خیلی دوست خواهم داشت.»
وی با قائل شدن تفکیک بین تئاتر امروز ایران و نمایشهایی که روی صحنه میروند، گفت:«چیزی که امروز در تئاترشهر اجرا میشود هنوز نطفههایی برای تئاتر به مفهوم واقعی به شمار میروند. همین که تعدادی جمع میشوند و نظراتی مطرح میشود و گروهی آن را میپذیرند، حلقههای اولیه یک تئاتر تاثیرگذار شکل گرفته است. اما این تئاتر در کشور ما هنوز برای رسیدن به تغییر در جامعه، شهر، شهروندی و مسائل انسانی راه زیادی را در پیش دارد.»
وی با تاکید بر این که"تئاتر میکوشد مشکلات را توضیح دهد تا برای رفع آن تلاش شود" گفت:«تئاتر در جایی که هنر جدی است، میتواند تغییر ایجاد کند. تئاتر در هیچ جای دنیا علیه حکومتها نیست. وقتی آگوستو بوآل تئاتر ستمدیدگان را راه انداخته و ظلم و جنایتی که در جهان جریان دارد برایش جدی است، پس آن چه درباره تئاتر و زندگی و تاثیر آن دو بر هم گفته است نیز برایش مفاهیمی جدی به شمار میروند.»