یادداشت عباس جهانگیریان به مناسبت برگزاری بیست‌ودومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران

در این میان غرفه‌های کتب تئاتری هم به راه هستند. عباس جهانگیریان نویسنده و پژوهشگر حوزه تئاتر درباره وضعیت نشر کتب تئاتری و استقبال از این آثار، یادداشتی را در اختیار سایت ایران تئاتر قرار داده که می‌خوانید:
‌تب درس و کتاب‌های درسی و کمک درسی و کنکور و دانشگاه، در خانه و مدرسه و اینک در نمایشگاه! به کجا می‌رویم‌!؟
همه، هاج و واج، خاموشی چراغ‌ خوانش و خلوت و خرد را به تماشا نشسته‌ایم و در میان این کارزار رقابت برای هیچ! نمایشنامه و کتاب‌های تئاتری و نظریه‌های ادبی...جایگاهی دارد!‌؟
مردم را نشاندیم پای جعبه جادوی جام جم و قفل عادت به پای‌شان زدیم؛ عادت به دیدن، دیدن در خانه، به جای خواندن و جست‌و‌جو برای دانستن و بیشتر دانستن و ترویج لذت بردن از کتاب و ژرفای جهان کتاب... پدران که نخوانند، فرزندان هم نمی‌خوانند؛ یاد نمی‌گیرند که بخوانند و میانگین شمارگان کتاب در سرزمین هفتاد میلیونی ما اگر هزار و پانصد جلد است، جای شگفتی نیست!
همه ما را هول برداشته که مبادا فرزندانمان عقب بمانند از این قافله پرشتاب ‌مدرک!
نسل ما کتاب می‌خواند، کتاب، جزیی از ما بود. دانشجوی تئاتر امروز، بی‌پیوند با کتاب می‌آید و می‌رود(بسیارشان، اگر بخواهم بر استثناها حرمت بگذارم). فضای دانشگاه ما فضای جست‌و‌جو و کنکاش و کاوش نیست.
چهار سال، بی‌آشنا به منزلت کتاب و سر زدن حتا به کتابخانه دانشگاه یا کتابخانه‌ای در این سو و آن سوی شهر...با کتاب و کتابخانه بیگانه‌اند، به همان اندازه که با سالن‌های تئاتر بیگانه‌اند.
به نمایشگاه کتاب اگر سری بزنید، غربت و غیبت تئاتر، در راهروهای کتاب، حتا در غرفه ناشران اندک تئاتری دلتان را به درد می‌آورد... برشت می‌گوید:«آداب همرهی بیاموز، اگر مسافر این راهی.» و کتاب، به باور من، مهمترین کار افزار مسافران هر راهی است که با زیبایی و خرد بنا می‌شود.
بیست‌ودومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران ‌امروز در مصلای تهران پایان می‌یابد.