محمد رحمانیان: امین تارخ، سر لارنس اولیویه ایران بود

به گزارش ایران تئاتر، امین تارخ، هنرمند پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون ایران، پس از پنج روز بستری شدن در بیمارستان، روز گذشته (دوم مهرماه) بر اثر بیماری قلبی، درگذشت.

محمد رحمانیان، نویسنده و کارگردان که با این هنرمند فقید در دو پروژه همکاری داشته است، در گفت‌وگو با ایران تئاتر، درباره تجربه کار با امین تارخ می‌گوید: «من نمایشنامه‌ای با نام «کهن نوشته تنبورزن شادی‌ساز» نوشته بودم که این اثر در تابستان 1372 با نام «تنبور نواز» به کارگردانی هادی مرزبان و بازی زنده‌یاد امین تارخ روی صحنه رفت. از آنجا که من بین سال‌های 1368 تا 1376 اجازه اجرا نداشتم، شورای نظارت و ارزشیابی آن دوران، به شرط حذف نام من، اجازه اجرای نمایش «تنبور نواز» را صادر کرد. براساس مستندات من و زنده یاد امین تارخ همکاری مشترکی نداشتیم اما در اصل ایشان بازیگر نقش تنبورنواز این نمایشنامه بودند و آن را بسیار درخشان بازی کردند.»

این کارگردان ادامه می‌دهد: «امین تارخ، شخصیتی دانشگاهی و کلاسیک بود. تمام تعاریفی که برای بازیگری چون سرلارنس اولیویه، یکی از بزرگ‌ترین بازیگران شکسپیری قرن بیستم در نظر گرفته می‌شود، می‌توان برای امین تارخ در نظر گرفت.»

او درباره همکاری دیگری که با زنده‌یاد امین تارخ در نمایش «آینه‌های روبه‌رو» داشت، توضیح می‌دهد: «در نمایش «آینه‌های روبه‌رو» که مردادماه 1396 در تالار وحدت روی صحنه رفت، زنده‌یاد امین تارخ به همراه پرویز پرستویی صدای‌شان را به کار هدیه دادند و ما از صدای این دو هنرمند به عنوان راویان نمایش، بهره بردیم.»

رحمانیان درباره شخصیت حرفه‌ای امین تارخ می‌گوید: «به شدت منضبط و اهل تمرین‌های سنگین بود. از آنجا که با کارگردانانی چون بهرام بیضایی نیز کار کرده بود، فرم تمرین‌ها و فرم نزدیک شدنش به نقش بسیار شبیه به آثار کلاسیک و اپیک استاد بیضایی بود.»

این کارگردان تئاتر در پایان تاکید می‌کند: «تئاتر و سینمای ایران، شخصیت درجه یک و منحصر به‌فردی را از دست داده است و فقدانش به شدت احساس می‌شود. تارخ از آن نمونه‌ هنرمندانی است که فکر می‌کنم، سال‌ها نظیر او را نداشته باشیم.»

بیشتر بخوانید: امین تارخ درگذشت