در گفتوگو با بازیگر «خورشید کاروان» مطرح شد
فرهاد بشارتی: فکرش را هم نمیکردم که سالهای سال در این نمایش بازی کنم
فرهاد بشارتی پذیرش نقش در نمایش «خورشید کاروان» را متاثر از جاری بودن یاد امام حسین(ع) در خون، رگ و ریشه خود و ایرانیان دانست و گفت: فکرش را هم نمیکردم که سالهای سال در این نمایش بازی کنم. بشارتی در سال ۱۳۷۶ به واسطه آشنایی و دوستی با حسین مسافرآستانه به گروه فدک دعوت و یکی از نقشهای اصلی نمایش «خورشید کاروان» به او سپرده میشود.
علی کیهانی: فرهاد بشارتی بازیگر عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون که با بازی در سریال «رویای شیرین دریا» در خاطره جمعی نسلی از کودکان و نوجوانان و البته خانوادههای ایرانی حضور دارد، بازی در عرصه نمایش را از سال ۱۳۶۹ در تئاتر گیلان آغاز کرد. او دانش آموخته کارشناسی ارشد بازیگری و کارگردانی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران است و سال ۱۳۷۶، پس از پایان تحصیلاتش به طور جدی و مستمر وارد عرصه تصویر شد.
بشارتی سابقه بازی در بیش از ۲۳ تئاتر را دارد و ۲۷ سریال تلویزیونی را هم با تعدادی از کارگردانان بنام داشته است. او همچنین در ۱۳ تلهفیلم بازی کرده است و چندین فیلم سینمایی نیز در کارنامهاش دارد.
فرهاد بشارتی که یکی از بازیگران اصلی نمایش «خورشید کاروان» هم هست و حضورش در این نمایش به بیش از 20 سال میرسد، امسال نیز در سی و یکمین سال اجرای این نمایش از ۳۱ شهریور در سالن میلاد (نمایشگاه بینالمللی تهران) روی صحنه رفته است.
در این نمایش که کاری از مؤسسه فرهنگی «فدک» است، جلیل فرجاد، کرامت رودساز، فرهاد بشارتی، اسدالله بابایی، عبدالرضا کیهانی و گروهی از هنرمندان به ایفای نقش میپردازند.
«خورشید کاروان» روایت شبی است که کاروان اسرای کربلا در مسیر شام در دیر راهبی توقف میکنند. راهب نصرانی از مریدان امام حسین (ع) میشود و تمام ثروت خود را میدهد تا فقط یک شب تا سحر با سر مبارک سیدالشهدا (ع) هم کلام شود. راهب نصرانی با امام حسین (ع) نجوا میکند.
در ادامه گفتوگوی ایران تئاتر با فرهاد بشارتی را میخوانید:
از ابتدای آشنایی خود با نمایش «خورشید کاروان» و موسسه فرهنگی «فدک» را بگویید.
من قبل از اینکه وارد گروه فدک بشوم این نمایش را در سالن اصلی تئاتر شهر دیده بودم و ارتباط بسیار خوبی با آن برقرار کردم. حضور بینظیر تماشاگران در تئاتر شهر که حتی خیلی از آنها ایستاده «خورشید کاروان» را تماشا میکردند، حس عجیبی به من داد و نقش های این نمایش برای همگان تاثیرگذار بود و هست.
در سال 1376 به واسطه آشنایی و دوستی با حسین مسافرآستانه به گروه فدک دعوت شدم و یکی از نقشهای اصلی به بنده محول شد. از همان سال ها بود که «خورشید کاروان» با حضور بازیگرانی از بدنه تئاتر روی صحنه رفت.
چرا ادامه دادید ؟
در خون، رگ و ریشه همه ما یاد امام حسین وجود دارد و همین به من کمک کرد تا بتوانم نقش را بپذیرم و در کنار گروه باقی بمانم و هر سال برای بازی در نمایش دعوت شوم. اصلا فکرش را هم نمیکردم که سالهای سال ایفای نقش در این نمایش بزرگ را ادامه بدهم. هر سال محرم و صفر همه عوامل گروه و نمایش منتظر اجرای «خورشید کاروان» هستند و این صمیمت اعضای گروه و استقبال مخاطب برای من بسیار ارزشمند است.
درباره حضور بینالمللی «خورشید کاروان» و استقبال مخاطبان در خارج از ایران بگویید.
ایرانیهایی که خارج از کشور هستند مانند هموطنان داخل کشور ارادت و عِرق خاصی به امام حسین (ع) دارند و وقتی با این نمایش در هلند، انگلیس و دبی و... مواجه شدند، خیلی خوب ارتباط برقرار کردند و استقبال فراوانی از نمایش شد.
در گفتوگوهایی که با مخاطبان و تماشاگران داشتیم از جدید و جالب بودن این نمایش میگفتند. خیلی از آنها خوشحال بودند که با نمایش «خورشید کاروان» این واقعه و روایت عاشورایی را ببینند.
با همراهان و همبازیهای خود در صحنه چگونهاید؟
طی این سالها کنار هم بودن خیلی آشنایی و رفاقت ایجاد شده است، حتی دیالوگهای یکدیگر هم حفظ شدهایم و اگر شبی بازیگر دیگر حال خوبی نداشته باشد سعی بر این داریم تا به او کمک کنیم و دیالوگهایش را بین خودمان تقسیم کنیم. حتی در میزانسنها، بازیها، دیالوگها و... سعی بر این داریم که پرکننده خلأ در صحنه باشیم.
زیباترین خاطره شما از بازی در نمایش «خورشید کاروان» چیست؟
اوایل که وارد گروه شده بودم هنگام حضور در صحنهها و بیان دیالوگهایی که با کودکان اسیر داشتم، بسیار از درون منقلب بودم و از بیرون باید استواری، خشونت و بیرحمی را نشان میدادم، بعضی اوقات پشت به تماشاچی میشدم و بغضم را خالی میکردم و دوباره به ادامه اجرا میپرداختم، این لحظات شیرینترین اتفاق و خاطره برای من است.
خاطرهای از همکاری خود با مرحوم انوشیروان ارجمند بفرمایید.
همکاری با مرحوم انوشیروان ارجمند از سه سال بعد از ورود من در «خورشید کاروان» آغاز شد و خیلی از او یاد گرفتهام چون مرحوم ارجمند پر از تجربه، دانایی، دانش، بینش و نگرش بودند.
بعد از حضور او در نمایش از تجربیات و نظراتش در روند اجرا ها استفاده شد و این اثر با قوت بیشتر روی صحنه میرفت. و دیدگاه های خاصی در بازیگری در این نمایش به همه ما میگفتند.
ای کاش خیلی زود از بین ما نمیرفت.
عکس از اختر تاجیک