گفتوگو با بازیگر، مترجم، کارگردان و مدرس پرسابقه تئاتر
هایده حائری: تلاش نسل جوان برای زنده نگه داشتن تئاتر ارزشمند است

هایده حائری بازیگر، مترجم، کارگردان و مدرس تئاتر با بیان این موضوع که تئاتر همیشه سعی کرده تا راه خود را در پیچاپیچ راههایی را که برایش باقی مانده، هموار کند، تلاش نسل جوان تئاتر را در مساعد و زنده نگه داشتن شرایط این هنر ارزشمند دانست.
نگار امیری: هایده حائری، بازیگر، مترجم، کارگردان و مدرس تئاتر است که بازیگری روی صحنه تئاتر را از هفتسالگی آغاز کرد.
او مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته تئاتر را از دانشگاه ویلیام پترسون نیوجرسی آمریکا دریافت کرد و پس از بازگشت به ایران در دانشگاه هنر مدرک به تحصیل در مقطع دکترای پژوهش هنر پرداخت.
نمایش «بلیت تئاتر و شش نمایش همراه» در سال 1367 بهعنوان اولین فعالیت نمایشی او بهعنوان کارگردان پس از بازگشت به ایران روی صحنه رفت.
«میهننامه»، «یک تا ده دقیقه» و «رام کردن زن سرکش» ازجمله دیگر آثار این هنرمند در مقام کارگردان تئاتر به شمار میآید.
حائری، بازیگر فیلمهای سینمایی چون «قصه عشق پدرم»، «گهوارهای برای مادر»، «روانی»، «بانو» و «دفتری از آسمان» نیز بوده است.
او همچنین نزدیک به چهل سال در دانشگاه به تدریس پرداخت و هماکنون بازنشسته شده است.
هایده حائری درباره شرایط تئاتر پس از همهگیری ویروس کرونا گفت: «تئاتر همیشه سعی کرده تا راه خود را در پیچاپیچ راههایی را که برایش باقی مانده است، هموار کند. این هنر با وجود تمام سختیهایی که طی سالها و بهویژه پس از همهگیری ویروس کرونا متحمل شده، زنده و پویاست و این مهمترین ویژگیاش محسوب میشود.»
این هنرمند با اشاره به سهم نسل جوان در روند پویایی تئاتر توضیح داد: «نسل جوان تئاتری کشور با موفقیتهایی که به دست میآورد و بهرغم شکستهای گاه و بیگاه، همچنان در این عرصه فعالاند و خوب کار میکنند. آنها سعی دارند تا زمینه فعالیت در تئاتر را مساعد نگه دارند و همین کوشش و تلاششان به اندازه کافی ارزشمند است.»
او افزود: «خوشحالم از اینکه سالنها مشغول به فعالیت هستند بهویژه سالنهای خصوصی که خوب کار میکنند و از جوانان حمایت میکنند و این همراهی بسیار کمککننده است. امیدوارم دولت و بهویژه اداره کل هنرهای نمایشی نیز از نظر مالی و کاری فرصت بیشتری به این عزیزان بدهد تا بتوانند کارهای ارزندهای به جامعه تحویل دهند.»
حائری در پاسخ به اینکه آثار نمایشی روی صحنه تئاتر را چگونه ارزیابی میکند، گفت: «ارزیابی آثار روی صحنه به دلیل نبود یک روال مشخص از نظر کمی و کیفی کار مشکلی است.»
کارگردان نمایش «میهننامه» با انتقاد از سیستم آموزشی ادامه داد: «چیزی که بیش از همه باید روی آن تأکید کنم، دانشی است که باید در مورد زمینههای مختلف تئاتر پیدا کرد. متأسفانه دانشکدهها و دانشگاههای تئاتری ما بسیار کمکار شدهاند و گاهی کوتاهی میکنند. برخی از استادان و معلمانی که با دانشجویان کار میکنند، آنطور که بایدوشاید خود را در اختیار بچهها قرار نمیدهند و خلاقیت را در آنها به وجود نمیآورند. در نتیجه کارها در بسیاری موارد با نبود شناخت و دانش در مورد نویسنده، کارگردانی و مسائل بسیار دیگری همراه است که بیشتر باعث تأسف است.»
کارگردان «رام کردن زن سرکش» گفت: «در زمینه آموزش، وزارت علوم تحقیقات و فناوری، هنر را از حوزه فعالیت خود خارج کرده است و این موضوع باعث شده تا دانشکدهها را به محلهایی بسیار بیرمق، فاقد امکانات، بدون خلاقیت و آموزش تبدیل کرده است.»
این هنرمند پیشکسوت توضیح داد: «در زمینه آموزش بیش از هر چیز باید دولت را مسئول دانست و امیدوار بود تا به بحث آموزش و توجه به جوانان رسیدگی کنند. این وظیفه دولت است که به دانشجویان بها بدهد و به زمینههای فرهنگی و هنری توجه بیشتری کند.»
هایده حائری در پایان با اشاره به حضور تماشاگران در سالنهای تئاتر و استقبال آنها از این هنر گفت: «با وجود شرایط پیشآمده به دلیل همهگیری کرونا، خوشبختانه در زمینه حضور تماشاگران شاهد روند مثبتی هستیم که البته نیاز به سرمایهگذاری بیشتری در این زمینه هست. با حضور تماشاگران، اجراهای روی صحنه برقرار مانده است و امیدوارم با حفظ موقعیتهایی که سالنهای خصوصی در اختیار گروههای نمایشی میگذارند، شاهد حضور بیشتر مخاطبان باشیم.»