گفت‌وگو با همسر زنده‌یاد محسن قاضی‌مرادی
مهوش وقاری: نباید به‌راحتی از پیشکسوتان هنر گذر کنیم
مهوش وقاری که این روزها بسیار کم‌کار شده است، از کم‌رنگ شدن حضور پیشکسوتان در آثار هنری و حضور افرادی خاص در آثار نمایشی گفت. او پیشکسوتان هنر را خاک‌خورده این عرصه دانست که نباید به‌راحتی از آن‌ها گذر کرد.
به گزارش ایران تئاتر، مهوش وقاری بازیگر پیشکسوت تئاتر، تلویزیون و سینما که چند سالی از زندگی خود را وقف پرستاری از همسر هنرمندش (زنده‌یاد محسن قاضی‌مرادی) کرده بود، این روزها کم‌کار شده است.
مهوش وقاری زاده ۱۳۳۳ در تهران و دارای مدرک تحصیلی لیسانس علوم سیاسی است. وقاری از سال ۱۳۶۷ با بازی در فیلم «نار و نی»، به کارگردانی سعید ابراهیمی‌فر وارد عرصه هنر بازیگری شد. او یکی از بازیگران پر کار دهه هفتاد و هشتاد بود که در سال‌های اخیر بسیار کم‌کار شده و به مراقبت از همسرش محسن قاضی‌مرادی می‌پرداخت.
از مهم‌ترین آثار او در عرصه هنرهای نمایشی می‌توان به تئاترهای «موش‌ها و آدم‌ها»، «تانگوی تخم‌مرغ داغ»، «آواز مهر» و... اشاره کرد.
مهوش وقاری همچنین در سریال‌های «امام علی (ع)»، «دزد و پلیس»، «پهلوانان نمی‌میرند»، «همسران»، «روزگار جوانی»، «رسم عاشقی»، «دیوار به دیوار» و... ایفای نقش کرده است.
مهوش وقاری از کم‌کار شدن خود در عرصه هنرهای نمایشی به ایران تئاتر می‌گوید گفت: «در این دو سال چندین پیشنهاد بازی در تئاتر داشته‌ام اما این گفت‌وگوها به همکاری منجر نشدند؛ تقریباً پانزده‌سالی می‌شود که من تئاتر کار نکرده‌ام و این دوری از اجرا برایم سخت است، چون تئاتر برایم عشق محسوب می‌شود.»
وقاری ادامه داد: «البته این روزها تئاتر خیلی مظلوم واقع شده است و اولین تعطیلی‌ها در هر شرایطی دامن تئاتر و هنرمندانش را می‌‌گیرد که این موضوع بسیار برای اهالی هنر ناراحت‌کننده است.»
همسر مرحوم محسن قاضی‌مرادی درباره حمایت خود از تئاترهای روی صحنه گفت: «این سال‌ها که نتوانسته‌ام روی صحنه تئاتر باشم همیشه مخاطب و تماشاگر تئاتر بوده‌ام و از گروه‌های نمایشی درحد توانم حمایت کرده‌ام؛ اما نکته‌ای که می‌توانم بگویم این است که از کیفیت و کمیت تئاتر‌ها کاسته شده است و تعاریفی که برای یک اثر نمایشی عنوان می‌شود خیلی کم اجرا و رعایت می‌شود، در این مورد باید بررسی‌هایی صورت گیرد تا شاهد افت آثار نمایشی نباشیم.»
مهوش وقاری درباره کم‌توجهی به هنرمندان پیشکسوت و حضور افرادی خاص در بیشتر آثار گفت: «این روزها بسیار برایم عجیب و نقطه ابهامی ایجاد شده است که چرا حضور پیشکسوتان هنر در آثار تئاتر، تلویزیون و سینما کم‌رنگ‌تر شده و چرا افرادی خاص در بیشتر آثار حضور دارند خصوصاً در سینما؛ پیشکسوتان عرصه هنر سالیان سال خاک صحنه و عرصه‌های نمایشی خورده و تجربه کسب کرده‌اند و نباید به‌راحتی از نام و حضور آن‌ها گذر کنیم.»
او ادامه داد: «در تمام دنیا حتی کشورهایی که صنعت سینمای آن بزرگ نیست هنوز معتقدند که باید از حضور پیشکسوتان در آثار استفاده کرد حتی در یک یا چند سکانس ولی این توجه انگار در ایران برعکس شده است. خیلی از هنرمندان پیشکسوت معاش زندگی‌شان با همین کارهای هنری است و کار دیگری ندارند، نباید خیلی زود فراموش شوند و گذراندن زندگی برایشان سخت و دشوار شود. نمی‌دانم چه سیاستی حاکم شده است که باند و باندبازی را رقم‌زده اما تغییرات کاملاً حس می‌شود. افرادی که ترکیب کارها را می‌بندند هرکدام برای خود یک باند دارند که تعداد افرادشان هم محدود است و از آن‌ها در کارها استفاده می‌کنند. نمی‌دانم این باندها چگونه و چه زمانی شکل گرفتند که ما اصلاً متوجه نشدیم.»
همسر محسن قاضی‌مرادی درباره نبود این هنرمند دوست‌داشتنی گفت: «من هنوز نبودن محسن را باور نکردم و حضورش را در کنارم حس می‌کنم چون سال‌ها زندگی مشترک، کار مشترک، فکر مشترک، تفکرات مشترک و عشق مشترک به یکدیگر داشتیم. حتی در زمانی که محسن توان صحبت نداشت من برای او تمام مسائل را مطرح و برایش صحبت می‌کردم و او با نگاهش با من ارتباط می‌گرفت و نبودنش بسیار برایم سخت است. در مراسم یا برنامه‌هایی که می‌روم خیلی از اطرافیان به من می‌گویند ما شما را همیشه در کنار محسن قاضی‌مرادی دیدیم و همراهی شما حتی در دوران بیماری او درس بزرگی در انسانیت است. خداراشاکرم که وقتی مردم من را می‌بینند از خاطرات محسن می‌گویند و همین به من انرژی و قوت قلب می‌دهد که مردم ما را دوست دارند.»
