تعطیلی اجراهای «یتیمان کوفه»، حال همه ما را بد کرده است

به گزارش ایران تئاتر، سید جواد هاشمی، بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر برای بیست و هفت سال با اجرای نمایش‌های مذهبی چون «یتیمان کوفه»، «توبه نمی‌کنم»، «مردی در آینه» و «ایلیا» در شب‌های قدر و به مناسبت شهادت امام علی(ع) همراه با گروهش میزبان مخاطبان بسیاری بود.  

اجراهایی که با همه‌گیری ویروس کرونا و درگذشت زنده‌یاد علی سلیمانی به مدت سه سال متوقف شد و امید بود تا شاید در شب‌های قدر 1402 با جایگزینی بازیگر نخست این اثر پرمخاطب، دوباره شاهد اجرای گروه نمایشی «یتیمان کوفه» باشیم؛ اتفاقی که میسر نشد.

به بهانه پیگیری از این نذر چندین ساله گروه نمایشی «یتیمان کوفه» با سیدجواد هاشمی گفت‌وگوی کوتاهی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.

سیدجواد هاشمی درباره اجرای نمایش‌های ماه مبارک رمضانی‌اش می‌گوید: «ما بیست و هفت سال به صورت متوالی نمایش‌های مختلف و گوناگونی را برای ایام شهادت امیرالمومنین به صورت نذری در ماه مبارک رمضان اجرا کردیم. در واقع ما تئاتر نذر کردیم؛ کار فرهنگی انجام دادیم تا به جای اثر جسمی، یک اثر روحی بگذاریم.»

این هنرمند می‌افزاید: «با توجه به تعداد بازیگران و دکور بزرگ و باشکوهی که برای نمایش‌ها وجود داشت، بیشتر مواقع در سالن‌های بزرگی چون تالار وحدت، سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر و سالن بزرگ حوزه هنری اجرا داشتیم و اجراهایی که از این حجم دکور و تعداد بازیگر برخوردار نبود؛ در سالن‌های کوچک روی صحنه می‌رفت.»

او ادامه می‌دهد: «این آثار در هر شکل با وجود حضور رایگان و دلی بازیگران و عوامل همیشه شامل هزینه تهیه دکور، گریم و لباس بوده است و متاسفانه به جز دلایلی که ذکر خواهم کرد، به دلیل نبود متولی برای ساخت دکور و لباس، اجراها نیز تحت شعاع قرار گرفت.»

هاشمی با اشاره به هفده سال اجرای متوالی نمایش‌هایش با حضور چشمگیر مخاطبان در حوزه هنری می‌گوید: «نمایش‌های گروه «یتیمان کوفه» همواره مورد توجه تماشاگران تئاتر بوده است اما مشخص نیست روی چه اصولی دیگر از من برای اجرای آثار قبلی‌ام در حوزه هنری دعوت نمی‌شود؟!»

درگذشت زنده‌یاد علی سلیمانی انگیزه‌ای برای‌مان نگذاشت

او ادامه می‌دهد: «البته که درگذشت زنده‌یاد علی سلیمانی بازیگر نقش اصلی نمایش‌های ما از دلایل مهم نبودمان روی صحنه است. با رفتن او همه گروه و خود من دیگر انگیزه چندانی برای اجرا نداشتیم. همچنین همه‌گیری ویروس کرونا و تعطیلی سالن‌های تئاتر نیز مزید بر علت‌های قبلی شد.»

بابت کوتاهی در حق امیرالمومنین متاسفم

کارگردان نمایش «توبه نمی‌کنم» با ابراز تاسف از توقف نمایش‌هایش می‌افزاید: «بابت کوتاهی در حق امیرالمومنین کسی که این همه سال هر چه داشتم از او بوده است، متاسفم. نه تنها من، که همه بازیگران و عوامل نمایش «یتیمان کوفه» برکت زندگی‌مان را از همین اجراهای نذری ماه رمضان داریم.»

او با بیان اینکه آثارش در برخی دوره‌ها به دلیل ارادت به امیرالمومنین و لطف دوستانش مورد حمایت قرار گرفته‌اند، توضیح می‌دهد: «البته ما چندین سال به واسطه لطف آقای کوروش زارعی و ارادت ایشان به ائمه در حوزه هنری اجرا داشته‌ایم و خیلی از اوقات حتی هزینه دکور را با ما حساب نکرده‌اند.»

این هنرمند در پاسخ به این سوال که مگر تئاترهای مذهبی و دفاع مقدس از حمایت مالی مناسب برخوردار نیستند، می گوید: «در طول سال‌های متمادی برای اجرای آثار مذهبی از برخی هنرمندان حمایت شده است اما از من حمایت چندانی صورت نگرفته است. شاید این موضوع به دلیل گرایش‌ها و نوع نگاه متفاوت برخی از دوستان به آثار من باشد.»

هیچ وقت برای نمایش‌هایم تماشاگر اتوبوسی نداشته‌ام 

او درباره حضور مخاطبان و استقبال از آثارش ادامه می‌دهد: «۹۰ درصد تماشاگران نمایش‌های ما اصلا مذهبی نیستند و تنها به عشق امیرالمومنین به سالن نمایش می‌آیند. من هیچ وقت با اتوبوس برای نمایش‌هایم تماشاگر به سالن نیاورده‌ام. اصولا نمایش‌هایی که مورد حمایت قرار گرفته‌اند، تماشاگران‌شان اتوبوسی یا طرف قرارداد با نهادها، سازمان و ادارات بوده‌اند، نه ما که همه چیزمان خصوصی و مشخص است.»

به بچه‌های گروه قول داده‌ام به صحنه برگردیم

کارگردان نمایش «توبه نمی‌کنم» می‌افزاید: «نمایش‌های ما اکثرا کمدی تراژدی بوده است که البته تنها در ده دقیقه آخر به بخش تراژدی آن‌ها پرداخته‌ایم. همین رویکرد متفاوت‌مان در شیوه بیان باعث حضور مکرر برخی از تماشاگران در طول سال‌های اجرا در سالن شده است.»

او می‌گوید: «همه گروه نمایش «یتیمان کوفه» به دلیل توقف کاری که عاشقانه دوستش داشتیم، مریض شده‌ایم. ما هر سال تمرین‌های‌مان را از سیزدهم ماه رجب آغاز می‌کردیم و در طول تمرین هر شب برای امیرالمومنین گریه می‌کردیم. این تعطیلی حال همه ما را بد کرده است.»

سیدجواد هاشمی در پایان می‌گوید: «من به تمامی بچه‌های گروه نمایش «یتیمان کوفه» قول داده‌ام که اگر سال آینده برای اجرا، سالنی در اختیار داشته باشیم، حتی شده با هزینه شخصی مجددا به صحنه برگردیم.»  

گفت‌وگو: نگار امیری