گفت‌وگو با سهیل ملکی، نویسنده نمایشنامه «هیچ و پوچ»
آدمی را آدمیت لازم است
سهیل ملکی: 2
سهیل ملکی: 3
سهیل ملکی نویسنده «هیچ و پوچ» می‌گوید این نمایشنامه داستانی کاملا زنانه دارد که بر اساس بیت «آدمی را آدمیت لازم است/ عود را گر بود نباشد، هیزم است» نوشته شده است.
به گزارش ایران تئاتر نمایشنامه «نون و خون» نوشته سهیل ملکی، نویسنده و بازیگر تئاتر به‌تازگی توسط انتشارات جامه‌دران به چاپ رسیده و روانه بازار کتاب شده است.
سهیل ملکی پیش‌ازاین نیز با نمایشنامه «هیچ و پوچ» جایزه متن برگزیده چهلمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر را به خود اختصاص داد.
«نون و خون» تازه‌ترین نمایشنامه چاپ‌شده این نویسنده است که با طرح و ایده‌ای برگرفته از بیتی از سعدی به نگارش درآمده است.
او درباره طرح و ایده اصلی نگارش نمایشنامه گفت: «طرح اولیه نمایشنامه «نون و خون» بر اساس این بیت سعدی که «آدمی را آدمیت لازم است/عود را گر بو نباشد، هیزم است» در ذهن من نقش بست. شاید بهتر است بگویم برای نگارش این نمایشنامه، فرد دیگری چند صدسال پیش زحمت کار را کشیده و من تنها پی‌رنگ را تغییر داده‌ام.»
او با اشاره به داستان کاملاً زنانه این اثر ادامه داد: «داستان درباره هفت دختر است که حدود بیست سال از رفاقت آن‌ها می‌گذرد و با بیماری یکی از آن‌ها زندگی و دوستی و روال ادامه زندگی‌شان دچار تغییراتی می‌شود.»
این هنرمند افزود: «ازآنجاکه تمام شخصیت‌های نمایشنامه زن هستند؛ سال گذشته از اردیبهشت‌ماه درباره جزییات رفتارها، ارتباط و بیماری شخصیت‌ها تحقیق کردم و از شهریورماه دیالوگ‌نویسی و نگارش اثر آغاز شد.»
بازیگر نمایش «پروین» توضیح داد: «با توجه به اتفاقاتی که سال گذشته در جامعه رخ داد؛ افراد بسیاری گمان می‌کنند «نون و خون» نمایشنامه‌ای سیاسی است؛ اما این اثر نمایشنامه‌ای کاملاً رئال و امروزی با اشاراتی از اتفاقات حدود سه تا چهار سال اخیر است و اصلاً حال و هوای سیاسی ندارد و کاملاً اجتماعی است.»
او با اشاره به اینکه دو نمایشنامه‌اش در سی‌وچهارمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران عرضه خواهد شد، ادامه داد: «نمایشنامه «هیچ و پوچ» و «نون و خون» دو نمایشنامه من هستند که امسال توسط انتشارات جامه‌دران در سی‌وچهارمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران عرضه خواهند شد. «هیچ و پوچ» برداشتی آزاد و بر اساس شاهنامه و داستان رستم و سهراب است که کاملاً امروزی و با نگاهی نو نوشته شده و روایتگر اتفاقاتی است که برای دو غسال می‌افتد.»
ملکی توضیح داد: «نمایشنامه‌های «هیچ و پوچ» و «نون و خون» به ترتیب به برهه تاریخی قاجار و پهلوی اول و به همین سال‌های اخیر و حتی درگیری افراد با بیماری کرونا و اتفاقات مربوط به آن اشاره دارد. به نظرم حوادث، اعتقادات و رنگ و لعاب این دوره‌‌های تاریخی (قاجار و پهلوی اول) برای نگارش نمایشنامه برای من جذاب‌تر است؛ البته پرداختن به اتفاقات امروزی نیز خالی از لطف نیست.»
او افزود: «من علاقه زیادی به نگارش نمایشنامه بر اساس آثاری چون گلستان و شاهنامه و این قبیل آثار اصیل ایرانی دارم که عیناً شناسنامه فرهنگی و هنری ما هستند. البته دوست دارم تا به نسخ ایرانی و نمایش‌های تخت‌حوضی چون کریم شیره‌ای، حبیب سلمونی، بقال‌بازی، تعزیه و... نیز بپردازم. ضمن اینکه در مورد شاهنامه باید بگویم این اثر از ارزشمندترین و مهم‌ترین آثار ماست که می‌توان بر اساس داستان‌هایش هزاران اثر نمایشی بکر و زیبا خلق کرد.»
نویسنده «هیچ و پوچ» ادامه داد: «ما برای نگارش متون تاریخی نیاز به تحقیق و خوانش فراوان اثر داریم تا بتوانیم اثری باکیفیت و البته جذاب ارائه دهیم. به‌عنوان‌مثال همه افراد قصه رستم و سهراب را می‌دانند اما خیلی از مخاطبان داستان‌های دیگری همچون هفت‌خان اسفندیار یا رستم و دیو سفید و... را به‌خوبی نمی‌شناسند. پرداختن به تک‌تک این داستان‌ها با یک‌بار خواندن شاهنامه میسر نخواهد بود، بلکه نیازمند ریشه‌یابی، تحقیق و پژوهش است تا بتواند به‌خوبی در ذهن و نگاه مخاطب جا بگیرد.»
این بازیگر با بیان اینکه چندین نمایشنامه آماده چاپ دارد، هم گفت: «نمایشنامه «ملعون» دیگر نمایشنامه من مونولوگی است که روایتگر زندگی یک اعدامی برای فرار از برزخ خودساخته‌اش است. این اعدامی چاره‌ای جز گفتن راستی و حقیقت ندارد.»
سهیل ملکی در پایان افزود: «نمایشنامه «ملعون» مونولوگی است که در صورت فراهم شدن شرایط مناسب آن را اجرا خواهم کرد. نمایش همواره بر اساس تصویرسازی است و قطعاً باید اتفاق دراماتیکی در یک اثر بیفتد تا نمایشنامه از قالب نمایشنامه‌خوانی صرف خارج شود؛ به‌شخصه امیدوارم که این اتفاق در اجرای صحنه‌ای هر یک از آثار نمایشی من نیز بیفتد.»
گفت‌وگو: نگار امیری
