پاکسازی حریم تئاتر شهر نیازمند استمرار است

حسین محمدیانی: این روزها گذرت به‌سوی تئاتر شهر بیفتد، باورت نمی‌آید این همان راسته‌ای است که پیش‌ازاین، باید راه به‌سختی می‌یافتی و گاه باید نگران کیف پول و گوشی موبایلت جمعیت انبوه را می‌شکافتی و به دل هیاهوی دست‌فروشان ریزودرشت می‌زدی که از کیف و کفش و لباس و انواع سیگار و عود و... می‌فروختند تا انواع غذاهایی که از ظاهرشان پیدا بود غیربهداشتی‌اند اما چون ارزان ارائه می‌شدند، دلخواه مشتریان‌شان بودند. 

حالا اما پیاده‌رو و پیرامون تئاتر شهر آرام است و تو می‌توانی بی‌دغدغه و مصیبت دور ساختمان آن بگردی، دمی روی نیمکت‌های مجموعه یا بوستان دانشجو بنشینی و نفسی تازه کنی و نظاره‌گر قدم زدن پدربزرگی خشنود با نوه شیرین و بازیگوشش باشی و بعد هم سری به ورودی مجموعه بزنی و نمایشی انتخاب کنی و حاضر شوی در فضایی امن و کاملاً فرهنگی همراه با خانواده‌ات، به تماشای تئاتر دلخواهت بنشینی.

بعد از سال‌ها بی‌توجهی، چند روز پیش بالاخره و پس از کلی جلسه و قرار و وعده، با پیگیری مستمر اداره‌کل هنرهای نمایشی و معاونت امور هنری و با پای‌کار آمدن شهرداری منطقه 11 تهران و نیروی انتظامی و قوه قضاییه، گام نخست پاک‌سازی حریم تئاتر شهر برداشته شد و نگین تئاتر کشور و محیط پیرامونی‌اش، نفسی به رهایی از انواع ناهنجاری‌های اجتماعی و بصری کشید.

این روزها در میان هنرمندان و علاقه‌مندان تئاتر این امید نضج گرفته که این اقدام به عنوان گامی ابتدایی، مانند گذشته، در همین مرحله متوقف نشود و به‌طور دائم و تثبیت‌شده ادامه یابد و با مصوبه سازمان میراث فرهنگی و یاری سایر دستگاه‌های مسئول، مسئله وضعیت حریم تئاتر شهر یک‌بار برای همیشه حل شود.

نکته مهم باقی‌مانده هم اینکه چنانچه قرار است برای پایش این طرح پاکسازی، از سازه‌هایی برای محدود کردن ورود افراد و مشاغل غیرمرتبط به محیط پیرامونی این مجموعه استفاده شود، نباید طراحی و اجرای آن به قطع ارتباط کامل مجموعه تئاتر شهر با فضاهای پیرامونی آن و دشوار کردن دسترسی مردم اعم از هنرمندان و علاقه‌مندان به این محوطه منجر شود. تئاتر شهر گنجینه هنرهای نمایشی ایران، یک امکان و بستر فرهنگی است؛ با نگاهی ایجابی و طراحی محیطی فرهنگی و البته قابل دسترسی برای عموم مردم علاقه‌مند و نیز اهالی هنر، بهره‌مندی از امکانات آن را محدود نکنیم.