تئاتر رضوی تئاتر حقیقت است
دومین میزگرد تخصصی تئاتر رضوی با عنوان"معاصرسازی در تئاتر دینی" با حضور عزتالله مهرآوران و منوچهر اکبرلو با هدف تبیین ضرورتهای تئاتر دینی و لزوم معاصرسازی مضامین و موضوعات در تئاتر رضوی برگزار شد.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر، عزتالله مهرآوران با تاکید بر لزوم ارائه تعریف روشن از تئاتر رضوی و اهداف آن عنوان کرد:«تئاتر رضوی یعنی تئاتر انسانی که باید از مسائل مربوط به انسان استفاده کند.»
وی افزود:«تئاتر باید تفکر و سئوال در مخاطب ایجاد نماید. همه فکر میکنند تئاتر موقعی تمام می شود که زمان آن به پایان میرسد در حالی که تئاتر زمانی که شما از سالن خارج میشوید آغاز میشود.»
مهرآوران با اشاره به ظرفیتها در تئاتر رضوی اظهار داشت:«باید نمایشهایی که اجرا میشود باورپذیر و قابل قبول باشند، به نظر من تعزیهای که درباره امام رضا(ع) از قدیم انجام میشده خیلی موثر تر بوده است. هم شادمانی در آن است و هم سوگنامهخوانی.»
وی به نوع اجرای نمایشها پرداخت و خاطر نشان کرد:«متاسفانه در ایران نوآوری و خلاقیت در اجرای تئاتر وجود ندارد. تئاترها شبیه همدیگر هستند. این هنرمند با تاکید بر لزوم سرمایهگذاری در تئاتر رضوی گفت:«بودجهای که به نمایشهای رضوی اختصاص میدهند کم است و اگر واقعاً، خلأها احساس شد و تفکر درستی پشت این گونه حرکتهاست خرجش کنید. جوایز بزرگتری بدهید. بودجه بهتری برای اجرای تئاتر بدهید تا استقبال گستردهتری از آن شود.»
مهرآوران با بیان این که در نمایشهای ما تنوع وجود ندارد افزود:«یکی از مشکلاتی که ما در تئاتر داریم این است که زندگیها بدون تنوع نشان داده میشود. سوژههایی که استفاده میشود تکراری است در صورتی که تئاتر رضوی تئاتر حقیقت است.»
منوچهر اکبرلو از کارشناسان تئاتر کشور در این میزگرد محور پژوهش را مورد توجه قرار داد و گفت:«خلاً پژوهش در حوزه تئاتر دینی و رضوی احساس می شود البته، در سالهای اخیر در جشنواره رضوی تا حدود زیادی به مسائل پژوهشی توجه شده و این میزگردها هم میتواند در همین راستا تلقی شود.»
وی ادامه داد:«دبیرخانه جشنواره باید دائمی باشد و تجربیات گذشته را در اختیار افراد بعدی و نسلهای آینده بگذارد.»
اکبرلو با تقسیمبندی سه نوع نگاه در نمایشهای دینی به صورت"شریعت"، "طریقت" و "حقیقت" خاطرنشان ساخت:«تئاتر رضوی باید تئاتر حقیقت باشد. این نوع تئاتر خیلی کم است. این گونه تئاتری نوعی است که حس مذهبی را روی صحنه نشان می دهد. شعار نمی دهد. سطحی نگر نیست و به درون نقب می زند.»
این کارشناس تئاتر، عدم تنوع و یکسانی زبان را در نمایشهای رضوی از آسیبهای آن دانست و اضافه کرد:«در اکثر نمایش ها زبان یکسان است. همه دیالوگ ها کتابی نوشته میشود و وجه تفننی ندارند.»
اکبرلو دسترسی به منابع در تئاتر رضوی را مهم خواند و پیشنهاد داد:«دبیرخانه جشنواره تئاتر رضوی کتابخانهای در این زمینه ایجاد نماید. به گفته وی، معاصرسازی لازمه تئاتر دینی و رضوی است.»
وی افزود:«تولیدات نمایشی ما باید برگرفته از زندگی ما باشند. در زندگی ما هم اعتقادات دینی ما معاصر نشده است و انتظار نداریم یک آدم شیک پوش متدین باشد.»