در حال بارگذاری ...
نویسنده و کارگردان نمایش «هُوَی» مطرح کرد

زندگی در چهار سفر بی‌تکرار

پیمان چراغی، کارگردان نمایش «هُوی» می‌گوید بازیگران در این اثر بر اساس اسفارالاربعه، چهار سفر را در فواصل مختلف زمانی و بدون تشابه به اپیزودی که قبلاً بازی کرده‌اند، روی صحنه زندگی خواهند کرد.

به گزارش ایران تئاتر، پیمان چراغی پیش‌ازاین نمایشنامه‌‌هایی چون «مهمانسرای دو دنیا»، «شب‌های روشن»، «بی‌مرگی» «انتظار»، «پارانوئید» و چندین اثر دیگر را در قالب نمایشنامه‌خوانی روی صحنه برده است.

او قصد دارد تا نمایش «هُوی» را به‌عنوان دومین تجربه کارگردانی‌اش در قالب نمایش صحنه‌ای از 22 مرداد تا 31 شهریور در بوتیک تئاتر ایران روی صحنه ببرد.

چراغی درباره نام این نمایش گفت: «واژه «هُوی» در اخترشناسی به معنای سقوط یک ستاره و به زبان عربی به معنای فرود آمدن یک جسم یا انسانی از بلندی کوه به تپه است. این اثر برداشتی آزاد از نمایشنامه «شهاب‌سنگی که ستاره را بلعید» نوشته مانی ارمغان است.»

در شیوه اجرایی از نمایش‌های آیینی-سنتی تا شیوه‌های نو برای روایت این مونولوگ استفاده کردیم

او ادامه داد: «بستر روایت طبق نمایشنامه مانی ارمغان پیش می‌رود اما در شیوه اجرایی، متن در بستر میانه قرار گرفته و ابتدا و انتهای آن با توجه به برداشت و ذهنیت بازیگر و آنچه من به‌عنوان کارگردان در نظر دارم، هر شب تغییر می‌کند البته به‌هیچ‌عنوان در این مسیر بداهه‌ای شکل نمی‌گیرد و همه‌چیز طبق تمرین پیش می‌رود.

چراغی افزود: «درواقع در تمرین‌ها گزینه‌های متفاوتی به بازیگر ارائه می‌شود و او با توجه به ذهنیت و توانایی‌هایش تصمیم می‌گیرد در کدام موقعیت قرار بگیرد.»

این هنرمند درباره شیوه اجرایی اثر توضیح داد: «در شیوه اجرایی سعی شده است از نمایش‌های آیینی-سنتی تا شیوه‌های نو برای روایت این مونولوگ استفاده شود. در شیوه اجرایی مدنظر با پیشرفت داستان و پیشرفت روند داستان با توجه به اپیزودها تعداد کاراکترها افزایش پیدا کرده و ما شاهد اپیزودهایی هستیم که با هم ترکیب شده و بازیگران دو دنیای موازی را هم‌زمان با هم روی صحنه زندگی می‌کنند.»

او با اشاره به اینکه مخاطبان هر شب از نمایش شاهد هنرنمایی یک بازیگر متفاوت روی صحنه هستند، گفت: «نمایش «هُوی» نمایشی بازیگرمحور است. به نظر من بازیگر، خدای صحنه است که در قالب مونولوگ پنجاه‌دقیقه‌ای هفت کاراکتر را روی صحنه زندگی می‌کند.»

این هنرمند گفت: «مسیر بازیگران در این اثر بر اساس اسفارالاربعه است. در این تعریف هر انسان چهار سفر در زندگی دارد تا کامل شود. هر یک از بازیگران نیز چهار بار در فواصل مختلف زمانی روی صحنه می‌آیند و چهار سفر خود را بدون تشابه به اپیزودی که قبلاً بازی کرده‌اند، اجرا می‌کنند.»

بازیگران دو دنیای موازی را هم‌زمان با هم روی صحنه زندگی می‌کنند

او با بیان اینکه مخاطب می‌تواند با توجه به سلیقه شخصی و اپیزودی که دوست دارد، به تماشا بنشیند، توضیح داد: «من پس از نمایشنامه‌خوانی «هُوی» که طی آن اسفندماه سال گذشته با بازی زری اماد در چهار شب روی صحنه رفتیم، تصمیم گرفتم تا تحت عنوان تئاتر سیستماتیک هر شب متنی ثابت را با شیوه‌ای متفاوت و بازیگران مختلف روی صحنه ببرم و مخاطب می‌تواند طبق سلیقه شخصی و بر اساس اپیزود و بازیگر موردعلاقه‌اش، نمایش را دنبال کند.»

این هنرمند گفت: «طراحی تمامی اپیزودهای نمایش پیش از تمرین انجام شده است و به‌هیچ‌عنوان بر اساس بداهه نخواهد بود. «هُوی» سعی دارد تا نگاهی نو را به مخاطبان عرضه کند. نگاهی که به نظرم می‌تواند رضایت تماشاگران را به دنبال داشته باشد.»

گفت‌وگو: نگار امیری




مطالب مرتبط

با انتشار یک فراخوان و اهدای جایزه‌ای ویژه اعلام شد

جشنواره‌های وزارت ارشاد را نقد کنید
با انتشار یک فراخوان و اهدای جایزه‌ای ویژه اعلام شد

جشنواره‌های وزارت ارشاد را نقد کنید

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با انتشار فراخوانی از قدردانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ارایه بهترین نقدها با موضوع جشنواره‌های برگزارشده و عملکرد این وزارت خانه در سال ۱۴۰۲ خبر داد.

|

روزهای پایانی بهمن 1402 با نمایشنامه‌خوانی در تهران

میزبانی تئاتری‌ها با «کیک پنیر و آلبالو» و «درخت خرمالو»
روزهای پایانی بهمن 1402 با نمایشنامه‌خوانی در تهران

میزبانی تئاتری‌ها با «کیک پنیر و آلبالو» و «درخت خرمالو»

نمایشنامه‌خوانی‌های «ترور»، «سمفونی درون بطری»، «ادموند»، «کیک پنیر و آلبالو»، «درخت خرمالو»، «کورالین» و «طغیان» از جمله آثاری هستند که در روزهای پایانی بهمن 1402 روی صحنه می‌روند.

|

نظرات کاربران