گفت‌وگو با بازیگر نمایش «ملاقات»
سیاوش چراغی‌پور: دلتنگ حضور روی صحنه هستم
سیاوش چراغی‌پور، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون با بیان اینکه دلتنگ حضور روی صحنه تئاتر است می‌گوید حرف تئاتر که می‌شود دلم برای این چندسالی که فرصت نکرده‌ام روی صحنه باشم، می‌سوزد.
به گزارش ایران تئاتر، سیاوش چراغی‌پور، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون آخرین بار در سال 1398 با نمایش «ملاقات» به نویسندگی فردریش دورنمات و کارگردانی پارسا پیروزفر روی صحنه رفت.
چراغی‌پور با اشاره به دلتنگی‌اش برای صحنه تئاتر گفت: «حرف تئاتر که می‌شود دلم برای این چندسالی که فرصت نکرده‌ام روی صحنه باشم، می‌سوزد.»
او در پاسخ به چرایی عدم حضورش در سال‌های اخیر توضیح داد: «بخشی از این عدم حضور به دلیل درگیری من در آثار تصویری است و البته بخشی هم به دلیل دلخوری‌هایی است که به واسطه برخی اعمال سلیقه‌ها و گاهی حذف و اضافات تحمیل‌شده در روند اجرا صورت می‌گیرد. ایراداتی که در برخی موارد بر سلیقه و رویکرد هنری کارگردان‌ها تاثیر می‌گذارد. به تعبیری در برابر مشکلات همواره باید یک زره پولادی بپوشی تا بتوانی به اجرای عموم برسی.»
این هنرمند افزود: «بعد از کم شدن عوارض همه‌گیری ویروس کرونا و از سرگیری اجراهای نمایش برای مدتی در تابستان 1399 با بازی در نمایش «کوکاکولا» به نویسندگی و کارگردانی نصیر ملکی‌جو در تالار قشقایی تئاتر شهر روی صحنه رفتم. بعد از آن تقریبا در سه سال گذشته با وجود دعوت و پیشنهادهای زیادی که از طرف همکاران هنرمندم داشتم اما متاسفانه سعادت حضور روی صحنه برایم فراهم نشده است.»
چراغی‌پور ادامه داد: «در بیشتر موارد به دلیل سفرهای کاری به شهرستان و شب‌کاری‌هایی که دارم، نمی‌توانم در آثار نمایشی حضور داشته باشم و این موضوع مرا دلتنگ صحنه کرده است.»
او گفت: «من از هر فرصتی برای تماشای نمایش‌های روی صحنه استفاده می‌کنم و خیلی خوشحالم که این روزها سالن‌های تئاتر با استقبال تماشاگران روبه‌روست. حضور تماشاگران در سالن بسیار هیجان‌‌انگیز است.»
این هنرمند ادامه داد: «حضور مخاطبان در سالن‌های تئاتر و دواجرایی شدن بعضی از آثار بسیار امیدوارکننده و نویدبخش حال خوب است. برای تمامی گروه‌ها آرزو دارم که با همین حال خوب اجرا بروند و بودجه و حمایت از آثار به قدری باشد که پاسخگوی نیاز و زحمتی که هنرمندان می‌کشند، باشد.»
او با اشاره به لزوم بازگشت پیشکسوتان عرصه تئاتر روی صحنه گفت: «واقعیت این است که هنرمندان پیشکسوت، سرمایه‌های تئاتر این کشور هستند. باید تمام شرایط برای حضور آن‌ها به عنوان بازیگر و کارگردان روی صحنه فراهم شود و این وظیفه مدیران و مسئولان تئاتر است که امکانات اجرا را در اختیار این عزیزان قرار دهند.»
چراغی‌پور ادامه داد: «یکی از دغدغه‌های مهم هنرمندان مسائل مالی است. واقعیت این است که متاسفانه در بهترین شکل و شرایط ممکن هم تئاتر پاسخگوی نیازهای مالی یک هنرمند و بازیگر نیست. یک بازیگر توانا که سال‌ها در این عرصه تلاش کرده است اگر قرار باشد از حضور در آثار سینمایی، تلویزیونی و دیگر پلتفرم‌ها که درآمد و مخارج زندگی‌شان را از طریق آن می‌گذرانند، چشم‌پوشی کنند باید حداقل به اندازه آن مبلغ در اختیارشان قرار بگیرد.»
او افزود: «نفس کشیدن و صحبت کردن پیشکسوتان روی صحنه ارزشمند است، راه رفتن آن‌ها، سکوت‌شان، نظم و انضباط کاری‌شان همگی برای نسل جوان درس است.»
سیاوش چراغی‌پور در پایان گفت: «نسل جوان نیاز به الگو دارند و اداره کل هنرهای نمایشی باید تلاش کند تا برای استفاده از تجربه و دانش پیشکسوتان در هر گروهی، یک یا دو نفر از آن‌ها با تامین شرایط مالی حضور داشته باشند. قطعا در نظر گرفتن حقوق ماهانه برای هنرمندان پیشکسوت و برخورد محترمانه با آن‌ها باعث تشویق حضور دیگر هنرمندان در عرصه هنرهای نمایشی خواهد شد. می‌دانم که آنچه گفته شد کمی رؤیاپردازی است اما واقعیت این است که آرزوی من رسیدن به شرایطی است که این رؤیاها تحقق پیدا کند و شاهد فعالیت هنرمندان بنام تئاتر در سالن‌های نمایش و ازدحام تماشاگران برای تماشای آثار فاخر آن‌ها باشیم.»
گفت‌وگو: نگار امیری
