مونولوگ باید تماشاگر عام را جذب کند

به گزارش سایت ایران تئاتر، این نشست بعد از اجرای دوم مونولوگ"اتاق صدا" که پنجمین مونولوگ از دومین فصل فعالیت گروه تئاتر لیو بود و با حضور رضا سرور نویسنده و محمد عاقبتی کارگردان آن به همراه چند تن از هنرمندان صاحب نام حوزه تئاتر همچون حمید سمندریان، هما روستا، محمد چرم‌شیر، امیررضا کوهستانی و... برپا شد.
پیش از برپایی جلسه محمد عاقبتی با کسب اجازه از حمید سمندریان اجرای مونولوگ را به دلیل همکاری‌های بی‌شائبه به محمد چرم‌شیر تقدیم کرد.
در ابتدای جلسه عباس غفاری که به عنوان منتقد ‌حضور داشت، با بیان این که هنرمندان همیشه بیشترین و زودترین تاثیر را از محیط اطراف خود دریافت می‌کنند و این تاثیر بر روی آثارشان نیز مشهود است، از عوامل کار خواست تا هر کدام توضیحاتی در این مورد بدهند.
رضا سرور نویسنده‌ مونولوگ در خصوص تاثیرپذیری از محیط پیرامون خود گفت:«همیشه این تفکر برای انسان‌ها وجود داشته که ارجاعات سیاسی در یک اثر باعث ایجاد ‌تاریخ مصرف در آن می‌شود، اما در بررسی‌هایی که من انجام داده‌ام به این نتیجه رسیدم که آثاری که در یک موعد زمانی، سیاسی محسوب می‌شوند بعد از مدتی کارکردهای خود را از دست داده‌اند، بنابراین عنصر زمان در ایجاد جنبه سیاسی به یک اثر نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند.»
وی افزود:«در هنگام نگارش این مونولوگ هر روز و هر اتفاق جدید مسیر نمایش را تغییر می‌داد و از آن جا که وظیفه هر نویسنده تبدیل تجربیات به آگاهی است(زیرا به مرور زمان تجربه تحریف خواهد شد) سعی کرده‌ام به نحوی آن‌ها را در متن نمایش منعکس کنم و این مونولوگ درواقع تقابل جباریت مطلق با یک فرد بود و نشان می‌داد که آن فرد فارغ از ویژگی‌های روانشناسانه در مقابل جباریت خورد می‌شود زیرا جباریت به مراتب از او قوی‌تر است.»
 در ادامه این بحث امیررضا کوهستانی که قرار است آذر و دی ماه امسال نمایش"17 دی کجا بودی؟" را روی صحنه ببرد، گفت:«اگر قرار باشد با این تفکر کاری را اجرا کنیم در واقع ساختار کلاسیک یک اثر را بر هم می‌زنیم و ساختار جدید می‌سازیم زیرا بحث حذف روانشناسی شخصیت، راهکاری است که در یک شرایط ویژه و موقعیت جغرافیایی خاص می‌تواند مناسب باشد.»
محمد عاقبتی کارگردان ‌مونولوگ درباره این اثر توضیح داد:«ابتدا قرار بود یکی از مونولوگ‌های با مضمون خشونت شکسپیر را اجرا کنیم که رضا سرور دراماتورژی آن را بر عهده داشته باشد ولی بعد قرار شد ‌خود رضا سرور متن‌ را بنویسد. من کاملاً قبول دارم که این مونولوگ نشانگر روزگار خودمان بود ولی اعتراف می‌کنم یکسری تغییرات جزئی در متن و اجرا وجود دارد آن هم به دلیل این بود که احساس کردم یکسری اتفاقات و کنش‌ها متعلق به زمان خاصی نیست و در زمان‌های مختلف تکرار می‌شود.»
عاقبتی با بیان این که در این مونولوگ دو مقوله برایش مهم بوده، تصریح کرد:«در وهله نخست، حرکت کاراکتر از یک نقطه به نقطه دیگر و بعد متن و قصه نمایش برایم از درجه اهمیت بالایی برخوردار بود زیرا لحظه به لحظه مونولوگ"اتاق صدا" عینی بود و هیچ مورد ذهنی در آن وجود نداشت.»
محمد چرم‌شیر در بیان نظر خود درباره مونولوگ"اتاق صدا" گفت:«متن را قبلاً خوانده بودم و برایم بسیار شگفت‌انگیز است اما اصلاً به این موضوع توجه نمی‌کنم که چقدر به زمانه ما نزدیک است؛ زیرا معتقدم اگر ساختار مناسبی داشته باشد در هر زمان و مکانی قابل استفاده است. ضمن این که من از چیدمان حرکت قصه نیز بسیار لذت بردم.»
هما روستا از هنرمندان حاضر در این جلسه نیز با اشاره به این ‌که مونولوگ باید به شکلی باشد که تماشاگر عام نیز آن را درک کند، متذکر شد:«مونولوگ باید مخاطب داشته باشد و این خود یک قضیه روانشناسانه است. مونولوگ باید از نظر تکنیکی بتواند برای تماشاگر عام نیز جذابیت ایجاد کند و به نظر من این اشکال هم در متن و هم در اجرای مونولوگ"اتاق صدا" وجود داشت و بافت آن اجازه برقراری ارتباط بیشتر با مخاطب را نمی‌داد.»
در پایان محمد عاقبتی با پذیرفتن این نکته یادآور شد:«متن رضا سرور و بازی رضا بهبودی ظرفیت‌ بهتر بودن را داشت ولی من بنا به دلایلی مجبور بودم که هر دو را کنترل کنم.»
پذیرایی از مهمانان و هنرمندان پایان بخش این جلسه بود.