در حال بارگذاری ...
...

نویسنده و کارگردان «گوشتخوار» مطرح کرد

تلاش برای ساختن همه‌چیز از هیچ‌چیز

نویسنده و کارگردان «گوشتخوار» مطرح کرد

تلاش برای ساختن همه‌چیز از هیچ‌چیز

عادل عزیزنژاد، نویسنده و کارگردان «گوشتخوار» با بیان اینکه تلاش کرده تا از هیچ چیز همه‌چیز بسازد، می‌گوید این اثر با تاکید بر بیومکانیک بدن بدون داشتن اکسسوار در فضایی کاملا بی‌چیز، خالی و با تکیه بر بازیگر در مواجهه با فضای درونی‌اش شکل گرفته است.

به گزارش ایران تئاتر، نمایش «گوشتخوار» به نویسندگی و کارگردانی عادل عزیزنژاد از هفتم آبان ساعت 20:15 در سالن سه پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه خواهد رفت.

عادل عزیزنژاد، نویسنده و کارگردان این اثر درباره کار گفت: «گوشتخوار» نمایشی ابزورد با محوری دوار است که در فرم اجرایی رگه‌هایی از گروتسک و فانتزی را در خود جای می‌‌دهد. این نمایش روایتگر داستانی در ذهن و ناخودآگاه یک خانواده است.»

او ادامه داد: «ایده این نمایش حدود سه سال پیش و درست زمانی که من متوجه شدم قصه‌های ساده پیرامون ما تا چه اندازه می‌توانند عمیق و در ناخودآگاه ما تاثیرگذار باشند، شکل گرفت. در واقع این اثر به قصه‌هایی اشاره دارد که تلنگری برای کُند یا متوقف شدن کنجکاوی ذهنی ما هستند.»

این هنرمند افزود: «روند سه ساله نگارش متن و ویرایش آن تا همین روزهای نزدیک به اجرا نیز ادامه داشت. بخشی از این تغییرات در زمان گرفتن مجوز شکل گرفت که البته در ساختار اجرایی تاثیری نداشت.»

نویسنده و کارگردان «گوشتخوار» با بیان اینکه گروه برای رسیدن به فرم اجرایی نمایش نیز سه سال تمرین داشته است، گفت: «من در زمان نگارش متن همزمان طراحی و کارگردانی خود را انجام می‌دهم. به همین دلیل از ابتدا در ذهنم یک فضای کاملا بی‌چیز، خالی و با تکیه بر بازیگر در مواجهه با فضای درونی‌اش در نظر داشتم. در واقع فضا آرام‌آرام به سمت تئاتر سوررئال و فرمالیسیتی پیش رفته و با تاکید بر بیومکانیک بدن بدون داشتن اکسسوار، کار را از لحاظ فرم جلو می‌رود.»

این کارگردان توضیح داد: «حرکت بازیگران روی پنجه پا و با چشمان بسته در تمرین و اجرا دو فاکتور انتخاب بازیگر بود. تمرین‌ها برای رسیدن به این موقعیت بالغ بر ۵۰۰ ساعت زمان برده است. باید بگویم که هر فرم اجرایی، زمان تمرین و نقشه راه خودش را می‌طلبد. من همواره هماهنگی و زیست در تمرین را نسبت به در نظر گرفتن تعداد جلسات تمرین ترجیح می‌دهم.»

او درباره طراحی صحنه و لباس گفت: «همیشه به این فکر کردم که چطور می‌توان از هیچ‌چیز، همه‌چیز ساخت. به همین‌منظور با توجه به حجم، خطوط، معماری و رنگ‌بندی به سمت فضای کاملا مینی‌مال گام برداشتم. در طراحی لباس نیز به محتوای کار و همچنین ارتباط بهتر با مخاطب توجه شد و لباس‌هایی عجیب با رنگ‌بندی خیلی خاص طراحی شد.»

عزیزنژاد بیان این‌که نورپردازی یکی از عناصر کم‌رنگ‌شده تئاتر امروز است، توضیح داد: «نور یکی از مولفه‌های اصلی تئاتر است که در این نمایش از یک طیف روزمره به طیف پرشدت اتفاق‌محور قدم برمی‌دارد.»

او افزود: «استفاده از تمامی عناصر اجرایی و تمام توان یک گروه نمایشی ایجاد ارتباط بیشتر بین اثر و مخاطب است که امیدوارم در این راستا موفق باشیم.»

این نویسنده و کارگردان با بیان این‌که ما اکنون در زمان و جغرافیای مناسبی از لحاظ اقتصادی قرار نداریم، گفت: «با وجود شرایط اقتصادی نامناسب نمی‌توان صرفا برای اجرا با تمرین کم و کیفیت پایین دست به تهیه و تولید اثر زد. باید در نظر داشت که یک اثر نمایشی چه از نگاه سرگرم‌کنندگی و چه از لحاظ دادن خوراک فکری، به مخاطبان خودش مدیون است‌. خوشبختانه ما با وجود تهیه‌کننده حرفه‌ای به‌ویژه در دوران تعطیلی‌های مداوم سالن‌ها و تمرین‌ها دچار چالش و تنش نشدیم که به این واسطه از او و تمام اعضای گروه و به‌ویژه بازیگرانم که سختی‌های زیادی را برای رسیدن به نقش به جان خریدند و  به احترام تئاتر پای کار ماندند، سپاسگزارم.»

عادل عزیزنژاد، شیرین عطا‌الهی، مینا هادی‌زاده، محدثه بالازاده، نسترن باقرزاده، یلدا تحویلدار، پریا مددی، نهال مطیعی، هدیه بختیاری و مینا ولی بازیگران «گوشتخوار» هستند.

گفت‌وگو: نگار امیری