در گفت‌وگو با کارگردان «دشمن خدا» مطرح شد
مخاطب به مثابه دوربین مداربسته‌ای است برای قضاوت
مجید عراقی، کارگردان و بازیگر نمایش «دشمن خدا» با اشاره به این‌که دروغ جزئی از فرهنگ جامعه شده است، گفت مخاطبان این نمایش در جایگاه دوربین مداربسته‌ای هستند که بازیگران را به تماشا نشسته و قضاوت می‌کنند.
به گزارش ایران تئاتر، نمایش «دشمن خدا» به نویسندگی و کارگردانی مجید عراقی از 14 آبان ساعت 18 در عمارت نوفل‌لوشاتو روی صحنه خواهد رفت.
عراقی با اشاره به‌دروغ به‌عنوان محور اصلی این نمایش گفت: «دغدغه اصلی و آنچه ذهن مرا برای اجرای این نمایش ترغیب می‌کرد، مسئله دروغ بود. دروغی که در جامعه تسری پیدا کرده و تمامی اقشار با آن درگیر هستند.»
او ادامه داد: «متأسفانه دروغ گفتن در سال‌های اخیر بسیار افزایش پیدا کرده و به جزئی از فرهنگ ما تبدیل شده است. موضوعی که شاید در چند دهه گذشته به این حد در تمام ارکان زندگی ما جایی نداشت.»
این کارگردان افزود: «دشمن خدا» روایتگر دو اپیزود است. ما ابتدا شاهد درگیری دو دانش‌آموز در مدرسه ابتدایی دختران و سپس دو سرباز در پادگان نظامی هستیم. مخاطب در پایان باید تصمیم بگیرد، اهرم دروغ در این دو اپیزود چه بوده است. عوامل مختلفی می‌تواند باعث دروغ گفتن افراد شود. در بسیاری از موارد شاهد این موضوع هستیم که اگر زاویه نگاه‌مان از تندی و موضع‌گیری خارج شود، اصلاً نیازی به دروغ گفتن به دیگران نیست.»
او با اشاره به جایگاه مخاطبان در این اثر توضیح داد: «مخاطبان این نمایش در جایگاه قاضی نشسته‌اند. آن‌ها به‌عنوان دوربین مداربسته‌ای است که بازیگران را به تماشا نشسته و قضاوت می‌کند.»
این هنرمند با اشاره فرم اجرایی اثر گفت: «در طراحی نور، لباس، میزانسن و فرم اجرایی، صداقت را اصل اول قرار داده‌ایم. چیزی به نام پشت‌صحنه بازیگری نداریم. هیچ‌چیزی را از مخاطب پنهان نمی‌کنیم و کاملاً واقع‌گرایانه به کار می‌پردازیم و تغییرات صحنه با موسیقی به نمایش گذاشته می‌شود.»
عراقی که به‌عنوان بازیگر «دشمن خدا» نیز در این نمایش به ایفای نقش می‌پردازد، توضیح داد: «من پیش‌ازاین، بازیگری در آثار متفاوتی را تجربه کرده‌ام اما حضور به‌عنوان بازیگر و کارگردان، چالش بسیار سختی است. من فشار سختی‌ها را با فشاری که کربن برای تبدیل شدن به الماس تحمل می‌کند، مشابه می‌دانم و امیدوارم خروجی کار نمایشی قابل‌دفاع باشد.»
او ادامه داد: «همیشه دغدغه اجرا و بازی یک اثر رئالیستی را در ذهن داشتم و ازآنجاکه در این رابطه با تهیه‌کننده نمایش که دوست و همراه همیشگی من از دوران راهنمایی تاکنون است، همفکر بودیم؛ این رویکرد را در پیش گرفتیم و با توجه به شرایط اقتصادی دشواری که تئاتر به‌ویژه گروه‌های تئاتری مستقل با آن مواجه هستند، ریسک تولید کار را به جان خریدیم.»
این هنرمند افزود: «ما بخشی از پول پیش خانه خود را برای به اجرا بردن نمایش صرف کردیم. دغدغه اصلی ما بازگشت مالی نیست، آن هم در شرایطی که تئاتر با مشکلات اقتصادی زیادی مواجه است؛ اما تلاش‌مان دیده شدن گروه به‌عنوان گروهی جوان و مستقل و شنیده شدن حرفش در جامعه هنری است.»
عراقی در پایان سخنانش گفت: «امیدوارم روزی برسد که یک جوان برای تولید اثر هنری‌اش، دیگر دغدغه مالی و اقتصادی نداشته باشد و تمام انرژی و تفکر خود را برای تهیه و تولید اثر هنری‌اش به دور از سختی‌ها و حواشی صرف کند.»
گفت‌وگو: نگار امیری
