در تاریخ ایران به‌اندازه کافی به مردان پرداخته‌ شده است

به گزارش ایران تئاتر، نمایش «ورا نام تهمینه سهراب کرد» به نویسندگی و کارگردانی حسین تفنگدار پس از اجرا در هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی و سنتی سال ۱۳۹۶، کلن آلمان، سال ۱۳۹۷ و لاهه‌ هلند، سال ۱۳۹۸، این شب‌ها در سالن سایه تئاتر شهر روی صحنه می‌رود.

این نمایش درباره زنی است که از خاک بیرون می‌آید و مدعی می‌شود داستان کشته شدن سهراب به دست رستم آن‌گونه که تاکنون خوانده و شنیده‌ایم، نیست. او که اسرار آن روز شوم را بهتر از هرکسی می‌داند، اینک از جانب روح گردآفرید موظف شده تا پرده از آن راز بزرگ بردارد...

حسین تفنگدار کارگردان و نویسنده «ورا نام تهمینه سهراب کرد» درباره نوشته شدن متن این نمایش گفت: «روزی در دفتر کارم مشغول مطالعه و نوشتن بودم که محسن کبیرنژاد (تهیه‌کننده این اثر) آمد و با سازش بداهه‌نوازی کرد؛ همزمان با بداهه‌پردازی او کلمات و جملاتی در ذهنم می‌چرخید که بعد از دقایقی شروع به نوشتنش کردم و اتود زدم تا به این متن رسیدم.»

او ادامه داد: «اسم این نمایش برایم خیلی مهم بود که مقبول حکیم فردوسی باشد. ازاین‌رو شاهنامه را دست گرفتم و قلب شاهنامه را باز کردم و بیت «چو خندان شد و چهره شاداب کرد ورا نام تهمینه، سهراب کرد» جلویمان نمایان شد.»                                  

تفنگدار درباره اینکه این نمایش پیش‌تر، با حضور محسن زرآبادی و به‌صورت تک‌پرسوناژ تولید شده بود، گفت: «نمایش «ورا نام تهمینه سهراب کرد» در سال‌های گذشته به‌صورت تک‌پرسوناژ نوشته و اجرا شد؛ اما امسال بعد از شش سال دوندگی و انتظار، نوبت اجرا در تئاتر شهر به من داده شد و من با تغییراتی این نمایش را به صحنه آوردم و به تعداد پرسوناژهای اجرا افزودم.»

این کارگردان نمایش آیینی و سنتی توضیح داد: «ازآنجایی‌که نمایش چهار پرده دارد، پیش خود گفتم به‌جای اینکه یک نفر ایفاگر چهار نقش باشد، چهار بازیگر برای هر نقش دعوت به اجرا می‌کنم. لازم می‌دانم بگویم که محسن زرآبادی عزیز که عهده‌دار همه نقش‌های این نمایش بود، اکنون در نمایش «دور» همزمان با اجرای ما در سالن قشقایی تئاتر شهر روی صحنه می‌رود و امکان حضور در کنار ما را نداشت.»

او گفت: «میترا شجاعی، دانیال تفرشی، محسن میرهاشمی، مهتاب باجلان و فرشته شمس بازیگرانی هستند که هر شب با «ورا نام تهمینه سهراب کرد» روی صحنه می‌روند و در کنار من هستند.»

حسین تفنگدار توضیح داد: «طراحی‌های خاصی برای دکور و صحنه نمایش داشتم، با توجه به امکانات تئاتر شهر و شرایط، به نظرم اجرا طراحی صحنه قابل قبولی دارد. پرده‌هایی که دورتادور صحنه کشیده شده است، حجابی جلوی چشمان رستم و سهراب است. جهان‌بینی رستم و سهراب را با این نوع حضور در صحنه به چالش کشیده‌ایم.»

او درباره حضور نوازندگان روی صحنه نیز گفت: «نوازندگان نمایش ما نیز در گوشه‌های دیگر صحنه قرار دارند و نوری روی‌ آن‌ها نمایان می‌شود که مخاطب متوجه زنده‌ بودن موسیقی نیز باشد. در نمایش ایرانی موسیقی باید زنده و چشم‌نواز باشد تا مخاطب همراه موسیقی و آواهای ایرانی شود.»

تفنگدار گفت: «همه ما موظف هستیم به زنان بپردازیم؛ در طول تاریخ ایران به‌اندازه کافی به مردان پرداخته‌ شده است. اگر به نمایش‌هایی که من به صحنه برده‌ام نگاه کنیم حضور زنان جدی و پررنگ است و الان نیز در «ورا نام تهمینه سهراب کرد» این‌گونه است. در تاریخ همیشه سخن از رستم، سهراب، اسفندیار و... بوده است؛ الان دیگر وقتش رسیده که به تهمینه، منیژه و... توجه کنیم. حتی به‌نظرم اگر فردوسی حکیم زنده بود، سیر روایت‌هایش با توجه به نیاز جامعه تغییر می‌کرد.»

کارگردان نمایش «ورا نام تهمینه سهراب کرد» همچنین گفت: «یکی از درد‌های مشترک اهالی تئاتر، کمرنگ شدن حمایت‌های دولتی از تئاتر است. در همه‌جای دنیا این دولت‌ها هستند که تئاتر کشور را احیا می‌کنند. صحنه تئاتر محل اندیشیدن و خرد است و نیازمند همه اقشار جامعه است. از مسئولان و متولیان تئاتر کشور می‌خواهم نمایش ایرانی را دریابند و نگاه ویژه‌‌تری داشته باشند چون نمایش ایرانی، میراث فرهنگی مهم کشور به شمار می‌رود.»