در حال بارگذاری ...
...

گفت‌وگو با دلارام موسوی، کارگردان نمایش «نقش هیتلر در آلبوم خانوادگی»

عکس‌هایی که در صحنه جان می‌گیرند

دلارام موسوی، کارگردان «نقش هیتلر در آلبوم خانوادگی»، ایده این نمایش را برگرفته از یک اتفاق واقعی در خانواده خود می‌داند که ماجرایش به جنگ جهانی دوم بازمی‌گردد. او برای بازگویی داستان خود، شخصیت‌های نمایش را از قاب عکس بیرون می‌آورد و به آنها جان می‌بخشد.

به گزارش ایران تئاتر، نمایش «نقش هیتلر در آلبوم خانوادگی» به کارگردانی دلارام موسوی، از یازدهم اسفند در سالن اصلی تالار مولوی روی صحنه آمده است.

این اثر نمایشی به نویسندگی دلارام موسوی و سروین کیانی، با موافقت تالار مولوی در فروردین ۱۴۰۳ نیز به اجرایش ادامه خواهد داد. 

دلارام موسوی، درباره اجرای این نمایش در روزهای پایانی سال گفت: «هیچ‌وقت روزی به این فکر نمی‌کردم که دقیقا در روز و شب‌های نزدیک به عید نوروز، نمایشی را روی صحنه ببرم. از وقتی زمان اجرایم مشخص شد، بسیار نگرانِ حضور مخاطب بودم که خداراشکر استقبال خوبی از کار شد که انتظارش را نداشتم.»

او افزود: «من نظرات مخاطبان و پیغام‌های مخاطبان در فضای وب و مجازی را یک‌به‌یک می‌خوانم. به‌نظرم وقتی یک گروه نمایشی، وقتی متوجه حال خوب مخاطبان با اجرای نمایش خود بشوند، برد کرده‌اند و به راه خود بهتر ادامه می‌دهند.»

این کارگردان درباره داستان نمایش «نقش هیتلر در آلبوم خانوادگی» توضیح داد: «نمایش درباره چند عکس است که در فاصله سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۶۰ خورشیدی گرفته شده است و طی آن سرنوشت دو خانواده ایرانی را می‌بینیم که هیتلر در زندگی‌شان تاثیرگذار بوده و سرگذشت چند نسل از آنان را تحت تاثیر قرار داده است.»

موسوی ادامه داد: «لازم است بگویم که ایده نمایش برگرفته از یک اتفاق واقعی است.»

                                                     

این نویسنده گفت: «تقریبا سال ۱۴۰۰ بود که من یک داستان خانوادگی در رابطه با یک عکس شنیدم. شرح عکس این بود که پدر پدربزرگم تاجر ابریشم بوده و کشتی حامل بارش توسط نیروهای هیتلر که تشخیص نداده بودند کشتی تجاری است، مورد حمله قرار می‌گیرد. نسبت به این اتفاق که شاید تاثیر بزرگی نداشته داستان‌هایی در خانواده من اتفاق افتاده است و زمانی که این وقایع را دوباره از نظر گذراندم، متوجه شدم که این اتفاق آن‌قدر در زندگی خانواده من تاثیر داشته که نسل‌های بعد را هم تحت‌الشعاع خود قرار داده است. برایم خیلی جالب بود که روی این واقعه کار کنم و آن را بنویسم. روند نوشتن نمایشنامه از سال ۱۴۰۰ شروع شد و در دوره ششم جشنواره نمایشنامه‌خوانی مولوی، اولین بار متن را خوانش کردیم و اجرای اثر به زمان فعلی موکول شد.»

او ادامه داد: «در ششمین دوره جشنواره نمایشنامه‌خوانی مولوی، جایزه آثار برگزیده این بود که اجرایی به آنها اختصاص داده شود، ولی این اتفاق با وقفه روبه‌رو شد و به اسفند 1402 رسید.»

این کارگردان از اجرایی شدن ایده خود نیز گفت: «در ابتدا من ایده‌ای داشتم از عکس‌هایی که روی صحنه جان می‌گیرند و با ما صحبت می‌کنند و زمانی که این ایده را با طراح صحنه مطرح کردم، قرار شد که ما یک قاب داشته باشیم که این حالت عکس گونگی را بهتر به ما منتقل کند و هر اتفاقی که روی صحنه می‌افتد را برگرفته از عکسی بینیم که جان می‌گیرد.»

موسوی در پایان، درباره مخاطب امروز تئاتر کشور گفت: «می‌دانیم که تئاتر با روزهای اوج خود فاصله گرفته است و چهره‌‌های تئاتری و پیشکسوتان را کمتر روی صحنه می‌بینیم. اما سلیقه مخاطب هنوز بر کیفیت و کار خوب استوار است و اگر ما کاری بد ارائه بدهیم، مخاطب به سالن‌ نمی‌آید.»

سیما ‌غلامی، محمدعلی ‌براتی، فاطمه ‌رادمرد، علی ‌حدادی، فرزانه ‌سیری، علیرضا ‌ولی‌پور و محمد جهانشاهی بازیگران این اثر نمایشی هستند.

                                                     

گفت‌وگو: علی کیهانی