گفت‌وگوی نوروزی با بازیگری که چهار سال است از صحنه دور افتاده
محمد ساربان: تئاتر است که هنرپیشه خوب برای سینما می‌سازد
محمد ساربان، بازیگر پیشکسوت با بیان اینکه پایه اصلی بازیگری در تئاتر ریخته می‌شود، می‌گوید هنرپیشه‌های موفق سینما، از صحنه به دنیای تصویر رفته‌اند و چهره شده‌اند.
به گزارش ایران‌تئاتر، نوروز بهانه شد تا در سومین روزش پای سخن پیشکسوت دیگری از عرصه هنرهای نمایشی بنشینیم و از حال و هوای این روزهایش با خبر شویم.
محمد ساربان، بازیگری است که فعالیت خود را از سال 1351 و با ورود به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آغاز کرد و با وجود فرازونشیب‌هایی که به‌ویژه در سال‌های اخیر با آن‌ها مواجه بوده، همچنان روند حضورش را در این مسیر ادامه می‌دهد.
او درباره حال این روزهایش می‌گوید: «چهارسال پیش به دلیل سکته مغزی از نظر حرکت و بیان با مشکل روبه‌رو شدم. با وجودی که این روزها حال بهتری دارم اما این موضوع تا حد زیادی باعث کناره‌گیری من از کار شد. البته که اکنون 77 سال سن دارم و کم‌کم زمان بازنشستگی‌ام فرارسیده و بیماری تنها باعث تسریع این روند شده است.»
این بازیگر پیشکوست تئاتر ادامه می‌دهد: «طی سال‌های اخیر ازجمله فعالیت‌هایی که در زمینه تئاتر داشتم، حضور در نمایشنامه‌خوانی «بلبل سرگشته» نوشته استاد علی نصیریان به کارگردانی آقای وحید اخوان بود که در اردیبهشت 1401 به مدت 10 شب در سالن استاد جعفر والی تالار محراب روی صحنه رفت. البته در این مدت نقش‌های کوتاهی هم در آثار تصویری ایفا کردم؛ از جمله در سریال «آکتور» به کارگردانی آقای نیما جاویدی و فیلم سینمایی «پروین» ساخته آقای محمدرضا ورزی. همچنان هم از کار در تئاتر و سینما لذت می‌برم و در صورت فراهم شدن موقعیت باز هم بازی خواهم کرد.»
ساربان با اشاره به تجربه حضورش در سریال «آکتور» و همراهی با بازیگران تئاتر در این اثر می‌گوید: «بسیاری از هنرمندان تئاتر در این سریال به ایفای نقش پرداختند. بازیگران درخشانی چون آقای نوید محمدزاده و احمد مهران‌فر و دیگران که از کار کردن با این عزیزان بسیار راضی بودم.»
او با بیان اینکه تئاتر ریشه اصلی بازیگری است، ادامه می‌دهد: «کار در تئاتر بازیگر را نسبت به نقش قوی و آگاه می‌کند. بازیگر برای حضور روی صحنه در کم‌ترین زمان ممکن، حداقل یک ماه تمرین مداوم را پشت سر می‌گذارد، نقش را بازی می‌کند، راجع به آن با کارگردان، دیگر بازیگران و عوامل به بحث می‌‌پردازد. او در هر تمرین، چیزهای زیادی کشف می‌کند که هرشب دانسته‌هایش را روی صحنه خرج خواهد کرد. بنابراین دراین بازه زمانی، نقش یک بازیگر قوام می‌آید. اما متاسفانه این روند در سینما وجود ندارد و به همین دلیل پرداخت نقش‌ها در سینما ضعیف است.»
این هنرمند با تاکید بر تاثیر حضور روی صحنه، در بازی بازیگران در دیگر عرصه‌های نمایشی می‌افزاید: «بازیگران تئاتر به دلیل پیشینه‌ای که در این عرصه دارند، در زمینه سینما و تلویزیون هم موفق می‌شوند. من به شخصه پایه اصلی بازیگری را کار در تئاتر می‌دانم. بازیگری که تجربه روی صحنه را دارد، شناخت بیشتری نسبت به فضای اثر و کاراکتری که به ایفای آن می‌پردازند، خواهد داشت و آن زمان است که کارش ماندگار می‌شود. اغلب هنرمندان موفق ما تجربه بازی روی صحنه تئاتر را در کارنامه هنری خود دارند.»
او می‌گوید: «بازیگران زیادی هم از سینما روی صحنه تئاتر پا گذاشتند که با وجود موفقیت در سینما، در تئاتر اقبال چندانی کسب نکردند. این تئاتر است که هنرپیشه خوب می‌سازد. پرویز پرستویی، نوید محمدزاده، بهنام تشکر، هومن برق‌نورد و دیگر هنرمندان موفق سینما افرادی هستند که سال‌ها تئاتر کار کردند. آن‌ها متعلق به تئاتر هستند. از تئاتر به سینما رفته‌اند، آن مدیوم را تجربه کرده‌اند و چون نمی‌توانند از تئاتر دور باشند، دوباره به صحنه باز می‌گردند. هنرمندان تئاتری که در دیگر مدیوم‌ها موفق نباشند، بسیار انگشت‌شمارند.»
این بازیگر با اشاره به دلیل ماندگاری برخی از بازی‌ها در سینما و تئاتر ادامه می‌دهد: «دقت در انتخاب اینکه با چه کسی کار کنی، چه متن و شخصیتی را زندگی کنی در ماندگار شدن نقش و بازیگر در تمامی مدیوم‌ها شرط است. البته که در تئاتر باید با دقت نظر بیشتری به انتخاب نقش بپردازی.»
محمد ساربان ضمن تبریک سال نو و آرزوی نیک‌فرجامی برای تمامی هنرمندان در عرصه‌های هنری و فردی زندگی‌شان می‌گوید: «امیدوارم مخاطبان تئاتر در سال جدید با دقت و وسواس بیشتری دست به انتخاب آثار روی صحنه بزنند و به تماشای آثار باکیفیت و قوی بنشینند و اگر اثری را ضعیف دانستند با کارگردان، بازیگر و عوامل آن به گفت‌وگو بپردازند، علت را بدانند و به آن‌ها برای ارتقای کیفی آثارشان کمک کنند. تماشاگران مشوق ما هستند. ما باید انتقاد و پیشنهادات آن‌ها را به فال نیک بگیریم. آن‌ها هستند که باید از تماشای هنر ما لذت ببرند. همچنین امیدوارم هنرمندان جوان ما فرصت دیده شدن پیدا کنند و در آینده خود را به سطحی برسانند که به‌واقع یک هنرمند شده باشند نه به اسم و رسم.»
گفت‌وگو: نگار امیری
