پایِ تولید تئاتر لنگ است

به گزارش ایران‌تئاتر، امیرکاوه آهنین‌جان، بازیگر، کارگردان و مدرس تئاتر این روزها با کنسرت-نمایش «کوچه عاشقی» به نویسندگی و کارگردانی جلال‌الدین دری از 18 خرداد در ایوان عطار کاخ سعدآباد روی صحنه است.

امیرکاوه آهنین جان درباره نمایش «کوچه عاشقی» گفت: «این نمایش یک درام و قصه عاشقانه است که در دوره پهلوی دوم اتفاق می‌افتد و روایتگر چالش‌هایی است که شخصیت‌های نمایش با آن روبرو هستند.»

او ادامه داد: «در این اثر نقش یک رمال را به نمایش می‌گذارم که نسبت به دیگر نقش‌هایی که تاکنون در آثار نمایشی ایرانی برعهده داشته‌ام، متفاوت‌تر است.»

این هنرمند که پیش از این در نمایش‌های موسیقی‌محوری همچون «قصه ترانه‌های ماندگار» و «هفت خان اسفندیار» نیز حضور داشته است، درباره ویژگی‌های بازی در چنین آثاری توضیح داد: «بازیگر برای حضور در نمایش‌های موزیکال و کنسرت نمایش باید علاوه بر بازیگری در زمینه آواز و خوانندگی نیز توانایی‌های لازم را داشته باشد. متاسفانه حوزه آموزش خوانندگی در عرصه بازیگری خیلی جدی گرفته نشده است درحالیکه گستره توانایی بازیگر نه در حوزه موسیقی که در همه حوزه‌ها باعث بارور کردن توانایی او و ارتقای سطح کیفی آثارش خواهد شد. من چند دهه است که دغدغه موسیقی دارم و به شکل حرفه‌ای در این زمینه فعالیت می‌کنم.  این موضوع باعث شده است تا در آثار نمایشی موزیکال در اکثر موارد تنها گزینه ایفای نقش به شمار بیایم.»

او ادامه داد: «نادیده گرفته شدن بخش خوانندگی در بسیاری از موارد در آثار موزیکال باعث می‌شود خواننده‌ای به کار اضافه شود که بازیگر نیست و مشکلات کیفی برای نقش به وجود می‌آورد یا بازیگری پیدا ‌شود که توان خوانندگی ندارد و ناگزیر باید صدای یک خواننده را برای نقش او اضافه کرد.»

آهنین‌جان با تاکید بر لزوم توجه به بخش خوانندگی در آموزش‌های بازیگری گفت: «با وجود اینکه فعالیت در عرصه آثار موزیکال طی سال‌های اخیر بسیار پررنگ و پربار شده است اما همچنان لزوم توجه به افزایش پتانسیل خواندن در بین بازیگران جدی گرفته نمی‌شود.»

این مدرس و کارگردان تئاتر توضیح داد: «در سال‌های گذشته در زمینه آموزش و افزایش مهارت خوانندگی در بین هنرجویان آکادمی سولو تلاش کرده‌ام و در آثاری که روی صحنه خواهم برد از این نسل تربیت شده برای بخش اجرایی بهره خواهم برد.»

آهنین‌جان با اشاره به فعالیت‌های اخیر خود در زمینه کارگردانی افزود: «برای اجرا پروژه‌هایی براساس متون نمایشی ایرانی و غربی تعریف کرده‌ام اما تامین سرمایه و سالن از مشکلات بزرگی هستند که پیش از حضور مخاطب و استقبال آن در روند اجرا موثر است و به همین دلیل پروژه‌ها به اجرا نرسیده‌اند.»

او در پایان سخنانش پای لنگ تولید تئاتر را بزرگ‌ترین دغدغه سال‌های اخیر هنرمندان دانست و گفت: «حمایت‌های بخش دولتی در عرصه تولید نیازمند بازنگری اساسی است و در بخش خصوصی هم این حمایت‌ها به سمت تئوری‌های عجیب غریب رفته است. آدم‌های غیرحرفه‌ای وارد تئاتر شده‌اند و روند تولید را با چالش مواجه کرده‌اند. در این میان تنها می‌توان امیدوار بود که شرایط برای اجرا فراهم و به سامان شود تا بتوانیم پروژه‌ها را به مرحله اجرا برسانیم.»

گفت‌وگو: نگار امیری