کارگردانانی که صحنه منتظر حضورشان است/ بخش پایانی

در روزهای گذشته به تعدادی از کارگردانان تاثیرگذار تئاتر معاصر ایران پرداختیم؛ که در سالهای اخیر و به دلایل گوناگون از صحنهی تئاتر رسمی کشور دور بودهاند. اکنون و در بخش سوم و پایانی این گزارش به تعداد دیگری از کارگردانان شناخته شدهای که از صحنه دور بودهاند خواهیم پرداخت.
به گزارش ایرانتئاتر، در بخش سوم گزارش درباره کارگردانهایی که طی سالهای اخیر از صحنهی رسمی تئاتر ایران دور بودهاند؛ به هنرمندانی چون حمید امجد، رضا گوران، محمد عاقبتی، علی شمس، اشکان خیلنژاد، جابر رمضانی، مرتضی میرمنتظمی، سمانه زندینژاد و مصطفی کوشکی اشاره خواهیم کرد.
حمید امجد، نویسنده، مترجم و کارگردان نامدار تئاتر است که آخرین اجرای خود با نام «سه خواهر و دیگران» را سال 1395 در سالن اصلی تئاترشهر روی صحنه برد. ترجمه آثاری چون «دکه بین راهی» و «وقتی دختر کوچکی بودم و مادرم مرا نمیخواست» و نمایشهایی چون «شب سیزدهم»، «نیلوفر آبی» و «بی شیر و شکر» تنها بخشی از فعالیتهای این هنرمند است.
نمایشنامهی «وقتِ خوش» از آخرین آثار چاپ شدهی حمید امجد است که توسط انتشارات نیلا منتشر شده است.
رضا گوران، نویسنده و کارگردان تئاتر آخرین بار در سال 1394 با نمایش «شب آوازهایش را میخواند» در سالن استاد سمندریان ایرانشهر میزبان مخاطبان بود. و باید دید که این هنرمند چه زمانی به صحنه بازمیگردد. «مرداب روی بام»، «هملت»، «جاده طولانی مارپیچ» و «داستان پلکان» نمایشهای دیگری است که با کارگردانی رضا گوران اجرا شدهاند.
محمد عاقبتی دیگر کارگردانی است که در این گزارش از او یاد میکنیم. عاقبتی، آخرینبار نمایش «هملت، شاهزاده اندوه» را در سال 1398 و در سالن شماره 2 پردیس سپند بازتولید کرد .از دیگر آثار او می توان به «از کجا اومدیم»، «ماهی سیاه کوچولو»، «من شاه ریچارد بودم» و «لیرشاه» اشاره کرد.
علی شمس، نویسنده، مترجم و کارگردان تئاتر از هنرمندان جوان و خلاقی است که صحنه تئاتر چشم انتظار اوست. «احتمالات» آخرین نمایش این هنرمند از اواسط پاییز تا پایان زمستان 1400 با حضور بازیگرانی چون فرزین محدث، بهاره افشاری، عزالدین توفیق، افسانه کمالی، امیر باباشهابی، آرش اشاداد، محمدامین پازوکی، دانیال خیریخواه و نسرین درخشانزاده در سالن چهارسوی تئاتر شهر روی صحنه رفت. «قلعه انسانات»، «مخاطب خاص»، «شب دشنههای بلند»، «داستانهای میان رودان» از دیگر آثار این هنرمند به شمار میآید.
مرتضی میرمنتظمی، طراح صحنه و کارگردان تئاتر که از کسانی به شمار میآید که پس از اجرای نمایش «مالی سویینی» در سال 1397 تا به حال اثر دیگری را روی صحنهی رسمی تئاتر نبرده است.
«بکت»، «پنج ثانیه برف» و «P2» اسامی نمایشهای دیگری از این هنرمند است.
اشکان خیلنژاد، بازیگر و کارگردان تئاتر از دیگر هنرمندانی است که نمایش «پسران تاریخ» را در سال 1396 در سالن استاد سمندریان ایرانشهر اجرا کرد و اکنون هفت سال است که تماشاگران منتظر اثر جدید او هستند. «بالاخره این زندگی مال کیه»، «پچ پچههای پشت خط نبرد» و «پرده سوم؛ صحنه چهار» دیگر نمایشهای خیلنژاد هستند.
گفته میشود خیل نژاد مدتها در حال تمرین نمایش برادران کارامازوف است.
جابر رمضانی، با نمایش «مخاطب» در سال 1401 در سالن استاد سمندریان ایرانشهر میزبان تماشاگران بود. این کارگردان پیش از اجرای «مخاطب» با آثاری چون «صدای آهسته برف»، «موی سیاه خرس زخمی» و «نمیتونیم راجع بهش حرف بزنیم» جایگاه خود را به عنوان یک کارگردان خلاق تثبیت کرده بود.
سمانه زندینژاد، کارگردان و یکی از چهرهی جوان و فعال تئاتر ایران در سالها اخیر بوده است که اکنون حدود پنج سال است دیگر میزبان مخاطبان نیست. نمایش «آن دیگری» در سال 1398 آخرین اجرای این هنرمند است که در پردیس تئاترشهرزاد اجرا شد. «عروسکهای سکوت»، «نسل آخر» و «کلاغ» از آثار دیگر زندینژاد است.
مصطفی کوشکی، بازیگر و کارگردان تئاتر از هنرمندانی است که از سال 1401 و اجرای نمایش «توفان» اثر جدیدی روی صحنهی رسمی تئاتر نبرده است.
«کوریولانوس»، «رویای یک شبه نیمه تابستان» و «باد شیشه را میلرزاند» از تجربههای پیشین کوشکی در مقام کارگردان است.
به فهرست کارگردانان غایب این روزهای تئاتر ایران میتوان بدون اولویت به نامهای تاثیرگذار دیگری چون حمید رضا آذرنگ، جلال تهرانی، نیما دهقان، یوسف باپیری، افشین هاشمی، حمید پورآذری، پیام لاریان، شهاب آگاهی، آزاده انصاری، میلاد نیکآبادی، پگاه طبسینژاد، علی عابدی، مهرداد رایانیمخصوص، و... نیز اشاره کرد.
کارگردانانی که صحنه منتظر حضورشان است/ بخش دوم | ایران تئاتر (theater.ir)
کارگردانانی که صحنه منتظر حضورشان است/ بخش نخست (theater.ir)