کارگردان و تهیه‌کننده نمایش مطرح کردند:
«ترور» نمایشی پویا و زنده است که کهنه نمی‌شود
کارگردان و تهیه‌کننده نمایش «ترور» این اثر را نمایشی زنده و پویا دانستند که با زبان درام و هنر بدون محکوم یا تبرئه کردن یک واقعه به آن می‌پردازد.
به گزارش ایران‌تئاتر، نمایش «ترور» نوشته فردیناند فون شیراخ با کارگردانی ابراهیم امینی و تهیه‌کنندگی علی محمد حسام‌فر در سالن استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است.
ابراهیم امینی درباره بازگشت دوباره‌اش پس از سال‌ها به فضای تئاتر گفت: «من همیشه حتی سال‌هایی که به واسطه فعالیت در سینما از صحنه دور شده بودم، دغدغه بازگشت به تئاتر را داشتم و شکل‌گیری نمایش «ترور» محصول همفکری برای احیای دوباره فعالیت‌های تئاتری من و علی حسام‌فر است.»
او ادامه داد: «در ابتدا در نظر داشتیم «ترور» یک درام استودیویی برای شبکه‌های نمایش خانگی باشد. درامی که هفته به هفته روایتگر یک قصه دادگاهی بوده و پایان آن براساس نظر مخاطبان به روز شود؛ دقیقا همان چیزی که اکنون نسخه تئاتری آن را شاهد هستیم، اما در انتها به این نتیجه رسیدیم که با تمام حساسیت‌ها، این اثر را روی صحنه تئاتر اجرا کنیم.»
این هنرمند بیان کرد: «ترور» نمایشنامه زهرداری است که ارجاعات فرامتنی برای مخاطب ایرانی دارد. ما سعی کردیم حساسیت‌ها را کمتر کنیم اما سویه‌های منتقدانه متن، تمرینی است برای همه ما در جامعه و همچنین حاکمیت که در مورد یک فاجعه، حادثه یا موضوع حرف بزنیم و ابعاد آن را مورد قضاوت قرار دهیم.»
امینی با بیان اینکه واکنش تماشاگران به اثر بسیار شوق برانگیز است، گفت: «معمولا زمانی که اجرا شروع می‌شود به واسطه تمرین و روتین شدن کار از هیجان خالی می‌شویم، اما نمایشنامه «ترور» بابت متن و ساختار اجرایی، کهنه نمی‌شود. هر مخاطبی از دریچه دید خودش با آن ارتباط برقرار می‌کند و فارغ از نتیجه و رایی که در این نمایش صادر می‌شود تا مدت‌ها تماشاگر را درگیر می‌کند. پویایی این اثر زمانی است که با پایان کار، تئاتر آغاز شده و مباحثه‌ای بین مردم ایجاد می‌شود. در نتیجه کار ما به یک رویداد تبدیل خواهد شد.»
کارگردان نمایش «ترور» با اشاره به تعاملی بودن شیوه اجرای اثر توضیح داد: «من به عنوان مخاطب کارهای مبتنی بر مشارکت و تعامل با تماشاگر را بیشتر می‌پسندم و چون بیشتر از اینکه تئاتر کار کرده باشم، مخاطب تئاتر بوده‌‌ام؛ این لذت همیشه همراه من بوده است. زمانی که نمایشنامه «ترور» را برای اجرا انتخاب کردم به این مشارکتی بودن توجه داشتم. تعامل با مخاطب هیجان‌انگیز است، چراکه شب به شب تغییر می‌کند و بخش‌های کوچک در تمامیت روند اجرا تاثیر می‌گذارند. تئاتر مدیوم زنده و جذابی است و تئاترهای مشارکتی به طور ناب زنده اند و جذاب‌تر هستند.»
او درباره انتخاب بازیگران بیان کرد: «انتخاب بازیگران هم براساس شناخت قبلی و همکاری‌های پیشین ما انجام شد. خدارا شکر در همراهی این گروه کمترین میزان دردسر را داشتیم و خیلی زود به نتیجه رسیدیم.»
این هنرمند با بیان اینکه بحث معاصر بودن همیشه مسئله اوست، افزود: «ترور» داستان واقعی نیست اما نویسنده داستان را به خوبی واقع نمایی کرده است و از آنجاکه ما در ذهن‌مان سانحه هواپیمایی اوکراین را داریم این واقع‌نمایی برای‌مان باورپذیر شده است. در نتیجه باید بگویم که من به غیر از واقعیت به دنبال قصه‌هایی هستم که چیزی را در وجود ما زنده کرده و حس همذات پنداری را در تماشاگر ایجاد کند.»
امینی در پایان سخنانش بیان کرد: «خداراشکر شرایط سخت ایجاد شده به واسطه همه‌گیری ویروس کرونا جای خود را به شرایط بهتر داده و امیدوارم به لحاظ هنری و اقتصادی بیش از پیش شاهد رونق تئاتر باشیم.»
علی‌محمد حسام فر تهیه کننده این نمایش نیز گفت: «من و ابراهیم امینی از ابتدای کار و براساس اعتمادی که از سال‌ها همراهی شکل گرفت با یکدیگر هم مسیر شدیم. قطعا در یک همکاری اینکه چه متن، کارگردان و عواملی قرار است، حضور داشته باشند از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.»
او بیان کرد: «ما در کنار توجه به دغدغه شخصی خودمان باید به سلیقه مخاطب هم توجه می‌کردیم. براین اساس فرم‌های نظرسنجی بین تماشاگران تئاتر پخش کردیم تا به یک اجرای تعاملی رسیدیم. البته خوشبختانه سابقه درخشان متن و استقبال مخاطبان در کشورهای دیگر نیز در این مسیر بی‌تاثیر نبود. در هرحال تحقیقات ما با هر ضریب خطایی در مورد مخاطب درست بود و با همه چالش‌هایی که داشتیم، نشان دادیم که می‌توان با زبان درام و هنر بدون اینکه بخواهیم چیزی را محکوم یا تبرئه کنیم به موضوعات حساس توجه داشته باشیم.»
این تهیه‌کننده در پایان سخنانش گفت: «امیدوارم این کار در بالا بردن سطح تحمل جامعه و سواد حقوقی افراد با ابزار درام موفق عمل کرده باشد.»
