آزاده مویدی‌فرد:
آنچه را روزی کاشته‌ام، برداشت می‌کنم
آزاده مویدی‌فرد مدرس و فعال نمایش عروسکی،می‌گوید با دیدن استعداد دانشجویانش که روزی مخاطب کارهایش بودند به ایده‌‌ها و نگاه متفاوت رسیده است.
به گزارش ایران‌تئاتر، بیستمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران_مبارک به دبیری امیر سلطان‌احمدی در حال برگزاری است.
آزاده مویدی‌فرد، مدرس، عروسک‌گردان و صداپیشه تئاتر برای اولین تجربه کارگردانی‌اش با نمایش «سُرسُر، سرسره» ویژه گروه سنی خردسالان و کودکان در این رویداد هنری حضور دارد.
نمایش «سُرسُر، سرسره» روایت سنگی است که دوست دارد از سرسره استفاده کند و پرنده سار به همراه جوجه‌هایش تلاش می‌کند او را به آرزویش برسانند.
مویدی‌فرد با اشاره به شخصیت‌های این نمایش گفت: «سنگ برای من نماینده کودکانی است که شاید با یک نقصان یا کمبودی که به معنای‌ِ کافی نبودن هست، درگیر می‌شوند اما آن‌ها ویژگی‌ها و توانمندی‌هایی دارند که می‌تواند یاریگر و کمک‌کننده دیگران باشد.»
این هنرمند ادامه داد: «به نظر من کار کودک به مفهوم کلی و فارغ از بهره‌گیری از اینکه عروسکی یا غیر‌عروسکی باشد؛ در فرهنگسازی برای کودکان بسیار تاثیرگذار است اما به شرطی که این آموزش و فرهنگسازی غیرمستقیم باشد. چراکه کودکان به صورت مداوم در حال آموزش مستقیم از سوی والدین هستند و در این شرایط از آثار نمایشی که باز هم از زیرمتن رفتار والدین استفاده می‌کنند؛ استقبال نخواهد کرد.»
مویدی‌فرد بیان کرد: «این نمایش اولین تجربه کارگردانی من در عرصه نمایش عروسکی است. من با دیدن استعداد دانشجویانم به این فکر کردم که نمایش عروسکی به ایده‌های جدید و نگاه متفاوت از گذشته و به روز نیاز دارد. به همین دلیل برای تولید و اجرای این اثر تمامی عوامل از دانشجویان رشته عروسکی دانشکده سوره انتخاب شدند.»
این مدرس درباره لزوم توجه بیشتر به جشنواره عروسکی گفت: «قطعا لازم است تا بودجه‌ای متناسب برای تولید محتوا و تامین زیرساخت‌های نمایش عروسکی به جشنواره تعلق بگیرد. هنرمندان با کمبودهای مالی و فنی زیادی روبرو هستند که هر کدام خسته‌کننده است در حالیکه اگر بودجه مناسبی برای شرکت‌کنندگان این رویداد تعریف شود تا نگران محل تمرین، کارگاه ساخت عروسک و دکور، مشکلات مالی تولید نباشند، قطعا هنرمندان این عرصه به فعالیت ادامه خواهند داد. من همین حالا با خودم فکر می‌کنم آیا جان و توانی برایم باقی می‌ماند تا سال‌های بعد هم در این زمینه فعالیت کنم؟! این سوال هیچ ارتباطی به کار ندارد، بلکه مرتبط با فشارها و سختی‌هایی است که در روند تولید تحمل می‌کنم. ادامه دادن بسیار وابسته به شرایط و موقعیت است.»
او ادامه داد: «ما مدیون جناب‌خان هستیم چراکه بعد از این کاراکتر، مردم متوجه شدند که پشت یک عروسک چه شعور و چه توانمندی وجود دارد. پیش از آن من در اوج موفقیت عروسک «چرا» حتی برای آشنایان خودم نیز تنها یک صدای عروسک بودم. متاسفانه برای دیگر جشنواره‌ها حداقل‌هایی وجود دارد اما زمانی که کار به جشنواره عروسکی می‌رسد؛ گویی هیچ اهمیتی وجود ندارد. در حالیکه همین بچه‌هایی که با من کار می‌کنند مخاطب عروسک "چرا" بوده‌اند. در واقع آنچه من روزی کاشته‌ام اکنون در حال برداشت آن در نسل جوان هستم. ولی ما به این شکل به خردسال و کودک نگاه نمی‌کنیم و دیدگاه‌های دیگری در این زمینه وجود دارد.»
این هنرمند در پایان با تاکید بر نیاز نسل جوان به داشتن فرصت‌های بیشتر برای دیده شدن، بیان کرد: «ما باید جشنواره دانشجویی تئاتر عروسکی را مثل چندسال قبل احیا و تعریف کنیم یا در همین جشنواره تهران_مبارک به جوان‌ها فرصت بیشتری بدهیم تا ایده‌های نو دیده شوند. همه ما یک روز کارر اول خود را تجربه کرده‌ایم و اکنون باید فرصت کار اول را به دانشجویان هم بدهیم. نمایشگران عروسکی آدم‌های شریفی هستند که همیشه به دلیل وجود ابژه عروسک بین خودشان و مخاطبان‌شان دیده نمی‌شوند امت بسیار ویژه و آرتیست هستند و امیدوارم تلاش و هنرشان به طور شایسته مورد توجه قرار بگیرد.»
نمایش «سُرسُر، سرسره» قرار است شنبه ۱ دی‌ماه ۱۴۰۳ در مرکز تولید تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در دو سانس ۱۷:۳۰ و ۱۹:۳۰ پیش‌روی مخاطبان قرار بگیرد.
