یدالله آقاعباسی:
پژوهش نباید شکل پایان‌نامه داشته باشد
یدالله آقاعباسی عضو شورای علمی «سمینار پژوهشی» چهل‌وسومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر معتقد است، پژوهش‌ها باید در زمینه تئاتر حرف‌های نو داشته و کمک‌کننده باشند نه فقط شکل پایاننامهای داشته، در کتابخانه‌ها قرار بگیرند و کسی هم به آنها مراجعه نکند.
به گزارش ایران‌تئاتر، یدالله آقاعباسی، یکی از اعضای شورای علمی «سمینار پژوهشی» چهل‌وسومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر که داوری بخش مقالات این رویداد هنری را برعهده دارد؛ درباره اهمیت پژوهش و مقالات تئاتر در زمینه بهبود کیفیت جایگاه این هنر در سطح ملی و بین‌المللی توضیح داد.
آقاعباسی با اشاره به ویژگی‌هایی که در داوری مورد توجه قرار می‌دهد، عنوان کرد: «نزدیک به بیست مقاله تخصصی بدون عنوان نویسنده برای داوری به دست من رسیده است که سعی کردم آنها را طبق روال همیشه از نظر تازگی موضوع، نگارش، نحوه استدلال و همخوانی با عنوان و ملاک‌هایی که برای بررسی مقالات باید مورد نظر قرار بگیرد، مطالعه کنم.»
او ادامه داد: «خیلی از این مقالات از پایان‌نامه‌های مقاطع مختلف استخراج می‌شود. معمولا در پایان‌نامه بخش‌های زیادی به معرفی و توصیف روند کار اشاره دارد که در نگارش مقاله نباید به آنها پرداخته شود. در بین آثار ارسالی به دبیرخانه نیز نزدیک به 40 درصد مقالات با توجه به عدم حذف موارد غیرضروری به شدت پراکنده و مفصل بودند، در حالیکه می‌توانستند با حذف برخی موارد، شکل معقولی برای ارائه پیدا کنند.»
این هنرمند افزود: «دانشجویان و پژوهشگران ما باید در انتخاب موضوع دقت بیشتری داشته باشند. در این راستا بهتر است موضوع خاصی به پژوهشگر ارائه نشود تا او به انتخاب خود و با توجه به علاقه‌ای که دارد دست به پژوهش بزند. چراکه در این شرایط از جان و دل برای موضوعی که دوست دارد؛ تحقیق و بررسی خواهد کرد و دیگر برای رفع تکلیف یا سفارش به کار نمی‌پردازد و اینجاست که می‌توانیم شاهد پژوهش‌های جدید و اثرگذار باشیم.»
آقاعباسی با تاکید بر لزوم راهگشایی بخش پژوهش در روند اجرای تئاتر بیان کرد: «پژوهش‌های توصیفی باید در زمینه تئاتر حرف‌های نو داشته و کمک‌کننده باشند نه فقط شکل پایاننامهای داشته، در کتابخانه‌ها قرار بگیرند و کسی به آنها مراجعه نکند.»
این پژوهشگر تئاتر گفت: «متاسفانه بخش پژوهش در دانشگاه‌ها صوری شده و به دلایل مختلف آنطور که باید و شاید به آن توجه نمی‌شود. خوب است که پژوهش و مقاله براساس موضوعات مهم و به‌روز باشد نه فقط برای امتیاز گرفتن.»
او ادامه داد: «البته خیلی وقت‌ها در پژوهش‌ها، مقالات خوب و درخشان هم دیده می‌شود اما تعداد این آثار اندک است.»
آقاعباسی بیان کرد: «اهمیت مقاله همانند اهمیت اجرای تئاتر است. مقاله و پژوهش می‌تواند برآوردی از تئاتر کشور در بخش ملی و بین‌المللی باشد. به همین دلیل هم من همیشه با علاقه برای مطالعه مقالات وقت می‌گذارم چراکه از روی آنها می‌توانم سطح کمی و کیفی و حرفی را که تئاتر برای گفتن دارد؛ دریابم.»
این پژوهشگر در پایان گفت: «هنرمندان باید هم در آثارشان به نیاز تماشاگر و آنچه می‌خواهد از اثر هنرمند درک کند، توجه داشته باشند و پژوهشگران نیز باید ما را به سمت آگاهی و تکنیک‌های اجرایی سوق دهند. تئاتر ما مانند تئاتر در دیگر کشورها حرف‌های زیادی برای گفتن دارد که قطعا پژوهش درست می‌تواند در انتقال ایت حرف‌ها به شیوه درست موثر باشد.»
گفت‌وگو: نگار امیری
