در حال بارگذاری ...
...

مصطفا کوشکی:

«نکراسوف» برگردانِ بلاتکلیفی است

مصطفا کوشکی:

«نکراسوف» برگردانِ بلاتکلیفی است

مصطفا کوشکی که «نکراسوف» را به زودی روی صحنه می‌برد، می‌گوید این نمایشنامه در زمان جنگ سرد که به نوعی زمان بلاتکلیفی است به رشته تحریر در آمده است. فضای بسیار امنیتی، پر رمز و راز و حس بلاتکلیفی از مهم‌ترین شاخصه‌های دوران جنگ سرد به شمار می‌آید.

به گزارش ایران‌تئاتر، مصطفا کوشکی، نویسنده و کارگردان تئاتر قصد دارد؛ از بیست‌وچهارم اردیبهشت نمایش «نکراسوف» نوشته ژان پل سارتر را در سالن استاد ناظرزاده کرمانی تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه ببرد.

کوشکی درباره دلایل انتخاب این نمایشنامه برای اجرا گفت: «نکراسوف» از لحاظ موقعیت زمانی و شرایط زیستی مشابهت بسیار زیادی به جامعه امروز دارد. این نمایشنامه در زمان جنگ سرد که به نوعی زمان بلاتکلیفی است به رشته تحریر در آمده است. فضای پر رمز و راز و حس بلاتکلیفی از مهم‌ترین شاخصه‌های دوران جنگ سرد به شمار می‌آید؛ تمام آنچه ما در جامعه با آن روبرو هستیم و شاید انتخاب این نمایشنامه از این وجه به زندگی ما ارتباط زیادی پیدا می کرد.

او با اشاره به فرآیند دراماتورژی متن برای اجرا بیان کرد: مثل هر نمایشی که طی این سال‌ها روی صحنه برده ام، بحث دراماتورژی و توجه به اکنون برای من خیلی مهم بوده است. این که ما اکنون از این نمایشنامه چه چیزی می‌خواهیم، قرار است با اجرای آن چه حرفی بزنیم و مخاطب در رویارویی با آن چه برداشتی خواهد داشت. با توجه به این موضوعات نمایشنامه‌ها را دوباره‌نویسی می کنیم و ترجمه اکنون خودمان در آن اتفاق می‌افتد. این نمایشنامه نیز از این قاعده مستثنا نیست و این کار را من به مهدی کوشکی که هم تجربه زیادی در بحث دراماتورژی دارد و هم دقت نظر و ریزبینی بسیاری نسبت به شرایط دارد؛ سپردم.  

این هنرمند ادامه داد: با گفت‌وگوهایی که  در زمینه دراماتورژی داشتیم به سمت امروز و اکنون خودمان پیش رفتیم تا در نظر داشته باشیم که چه چیزی در جامعه ما مسئله و دغدغه است؛ بلاتکیفی را چگونه در نمایش ایجاد کنیم و این فضای امنیتی و جاسوس گونه را به چه شکل در متن پیاده کنیم و همچنین براساس فیزیک، لحن صدا و بیان بازیگران، کاراکترها دوباره‌نویسی شدند.

کارگردان نمایش «نکراسوف» در پایان با بیان اینکه روند دراماتورژی متن به سمت ایرانیزه شدن پیش نرفته است؛ عنوان کرد: تماشاگران در طول اجرا از لحاظ بصری شاهد فرهنگ اجتماعی جامعه ما نیستند اما رفتار، دیالوگ‌ها و مراوده کاراکترها بسیار به مردم ما نزدیک است و بدین شکل فضای نمایش برای مخاطبان فضای بسیار آشنایی است اما ما به هیچ عنوان به سمت ایرانیزه شدن پیش نرفته‌ایم.  

گفت‌وگو: نگار امیری