کاظم هژیرآزاد:
نوشتن همیشه مکمل بازیگری است
کاظم هژیرآزاد می‌گوید بازیگری که درباره نقشش تحلیل نداشته باشد و آن را به نگارش درنیاورد، درک عمیقی از نقش پیدا نخواهد کرد. او تصمیم دارد، نوشته‌ها، تحلیل‌ها و خاطرات خود از اجرای نقش‌ها را به صورت کتاب منتشر کند.
به گزارش ایران‌تئاتر، کاظم هژیرآزاد، بازیگر پیشکسوت تئاتر با تأکید بر پیوند ناگسستنی میان بازیگری و نوشتن، از تجربه شخصی خود و تأثیر مصطفی اسکویی، در پرورش نگاه تحلیلی و نوشتاری بازیگر سخن گفت.
هژیرآزاد با بیان اینکه بازیگرانی که اهل نوشتن نیستند، درک عمیقی از نقش پیدا نمی‌کنند یا دیرتر به آن دست پیدا می‌کنند؛ گفت: نخستین مواجهه من با نوشتن، تحلیل نقش‌هایی بود که در تمرین‌ها بازی می‌کردیم. استاد مصطفی اسکویی به ما آموخته بود که برای هر نقش باید چیزی نوشت. این نوشتن‌ها تمرین اندیشه، تخیل و تحلیل شخصیت بود.
او افزود: همه بازیگران بزرگ از خواندن رمان‌ها و نمایشنامه‌ها شروع کردند. کسی که نمی‌خواند و نمی‌نویسد، فقط به صورت تصادفی ممکن است به نقش برسد، اما آن‌هم قاعده‌مند نیست. ما از اسکویی آموختیم که مسیر رسیدن به نقش از دل خواندن و نوشتن می‌گذرد.
این هنرمند با تأکید بر اینکه نوشتن می‌تواند به درک عمیق‌تر نقش کمک کند، ادامه داد: شاید من خودم را نویسنده ندانم، اما تجربه نوشتن برایم همیشه مکمل بازیگری بوده است و برای هر نقشی یادداشت داشتم. حتی بازیگری می‌گفت تحلیل‌های نقش شما را دیدم، انگار کتاب بود. این‌ها از سنت آناهیتا می‌آید، از همان‌جا که استاد ما می‌گفت بازیگر باید با قلمش به نقش نزدیک شود.
هژیرآزاد، همچنین از تصمیم خود برای ثبت خاطرات تئاتری‌اش در قالب کتابی مکتوب خبر داد و بیان کرد: در طول این سال‌ها، بیش از سی و چند نمایش بازی کرده‌ام. درباره هرکدام یادداشت‌هایی دارم؛ از نحوه رسیدن به نقش تا اتفاقات پشت‌صحنه. تصمیم دارم تا این یادداشت‌ها را به‌زودی در قالب یک کتاب منتشر کنم. این هم ادای دینی به تاریخ شفاهی تئاتر ایران و هم انتقال تجربه‌ای برای نسل آینده است.
این بازیگر در بخش‌هایی از سخنانش از تجربه‌های خود در زمینه نمایشنامه‌نویسی در دهه ۵۰ و ۶۰ با نگارش نمایشنامه‌هایی مانند «کمدی تئاتر» و «سوسنگرد» سخن گفت و افزود: من قصد نمایشنامه‌نویسی نداشتم اما از خواندن نمایشنامه‌های زیاد به صورت غریزی به سمت نگارش متن رفتم. و قطعا درباره نوشتن به قدر بازیگری جدی نیستم. در هر حال نوشتن برای رسیدن به نقش بسیار کمک‌کننده است و الهامات زیادی برای بازیگر خواهد داشت.
او در پایان تأکید کرد: بازیگر اگر اهل خواندن و نوشتن نباشد، نمی‌تواند شخصیت بسازد. باید جرئت کند بنویسد، حتی اگر غلط. بارها بنویسد و پاره کند تا یاد بگیرد. نوشتن بخشی از فرآیند رشد بازیگر است، نه صرفاً برای نویسنده شدن بلکه برای بازیگر بهتر شدن.
