با اجرای تئاتر احساس خوشبختی می‌کنم

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در گیلان، نمایش زبان تمشک های وحشی به کارگردانی مهرداد هنرمند از ۱۱ خرداد در سالن سردار جنگل رشت به روی صحنه می‌رود. به همین بهانه با این کارگردان به گفتگو نشستیم که در ادامه می‌خوانید:

از سابقه کاری‌تان بگویید و چگونه فعالیت هنری را شروع کردید؟
از سال ۷۷ با ورود به دانشگاه به صورت جدی فعالیت تئاتری من شروع شد سال ۸۴ کارگردانی تئاتر رو در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه هنر تهران شروع کردم. کارهایی مثل یادداشت های روزانه یک دیوانه و روز، داخلی ۱۲ شب رو به عنوان اثر برگزیده جشنواره دانشجویی در تالار مولوی تهران اجرا کردم و همان سال ها با پروژه سریال سرزمین مادری کمال تبریزی در گروه کارگردانی همکاری داشتم. به دلایل خانوادگی تصمیم گرفتم به شهر خودم، رشت برگردم. تا آن زمان یعنی سال های ۹۰ در شهر خودم هیچ فعالیت تاتری نداشتم و کاملا ناشناخته بودم. از معدود عزیزانی که  ارتباط داشتم زنده یاد امیر بدرطالعی بود که باعث شد در شهر خودم فعالیت هنری راشروع کنم. از آن سال ها تا امروز نزدیک به بیست اثر نمایشی در مقام بازیگر و یا کارگردان به روی صحنه بردم.
سال ۹۲ آموزشگاه هنرهای نمایشی افرا را در شهر رشت تاسیس کردم که تا امروز بیش از پانصد هنرجو از این آموزشگاه فارغ التحصیل شدند و به لطف خدا خیلی از آنها به عنوان بازیگر و یا کارگردان به بدنه تاتر شهر رشت اضافه شدند و همچنان هم فعالیت می کنند.

چرا تصمیم گرفتید  نمایشنامه «زبان تمشک های وحشی» را کارگردانی کنید؟

برای انتخاب یک نمایشنامه در مرحله اول فارغ از محتوای یا هر چیز دیگر، ارتباط یست که به لحاظ حسی با  اثر برقرار می کنم. اینکه از خواندن نمایشنامه چقدر لذت می برم. به نظرم این اولین نشانه برای انتخاب یک اثر می تواند محسوب بشود و همین تا حد زیادی مشخص می کندکه این نمایشنامه از آن من کارگردان هست یا نه. در مرحله بعد سراغ مفاهیم و محتوای آن اثر می روم. اینکه حرف نمایشنامه چقدر با باورهای من همسو است و مسئله اشاره شده در آن دغدغه من هم محسوب می شود. در مراحل بعد چالش های کارگردانی اون اثر، انطباق اون با شرایط جامعه و مسائل  تولید را مد نظر قرار می دهم. نمایشنامه زبان تمشک های وحشی تمامی مولفه های لازم رو برای کارگردانی و انتخاب من داشت. مسئله و دغدغه پرداخته شده در نمایشنامه یعنی تنهایی انسان معاصر و معناباختگی زبان، در شرایط کنونی به نظرم بسیار درست و قابل تعمل است.

از چالش های تولید نمایش در زمان تمرین با چه چالش هایی مواجه شدید؟
این نمایشنامه از کم چالش ترین کارهایم بود. به سرعت با بازیگران به نتیجه می رسیدم و کار شکل می گرفت. شاید فضای جاده ایی و اتومبیل و سفر جاده ایی اشاره شده در متن از مهم ترین چالش های اجرایی تیم محسوب می شد. اینکه فضاهایی که تا حدی سینمایی هستند را روی صحنه تئاتر اجرا کنیم.
چقدر فکر می کنید این اثر می تواند تماشاچی را با تئاتر آشتی بدهد؟
به این مسئله خوش بین هستم. حرف اثر حرف دل خیلی ها می تواند باشد. و برای عموم مخاطبین ملموس خواهد بود. نمایشنامه زبان تمشک های وحشی فضای معنایی و راز آلودی دارد. حس تعلیق موجود در آن می تواند مخاطب را با خودش همراه کند. قطعا صداقت و روان بودن بازی بازیگران هم تاثیر گذارهست که خوشبختانه از این لحاظ مطمئن هستم. از نظر من بازیگران جوان این تئاتر یعنی امیر اسماعیلی، فاطیما جاوید و ارشیا زمانی بسیار درست و به اندازه بازی می کنند که این مسئله تا حد زیادی جذابیت اجرا رو تضمین می کند. امیدوارم تمام این ها در کنار ترفندهای اجرایی و ... باعث بشود که مخاطب از دیدن این اثر نمایشی لذت ببرد و با دست پر از سالن برگردد.

مخاطب هدف این نمایش چه کسانی می‌توانند باشند؟

مسئله اشاره شده در این اثر نمایشی مسئله ای جهان شمول و ازلی ابدی ست. یعنی مسئله ارتباط یا عدم ارتباط انسان ها و مشخصا تنهایی. به ظاهر شاید مسئله اشاره شده در متن به یک دعوای زناشویی ساده اشاره داشته باشد اما خانم ثمینی بسیار هنرمندانه از دعواهای به ظاهر ساده زناشویی به مفاهیم عمیق تنهایی می رسد. تنهایی همان چیزیست که همه انسان ها در هر نقطه از این جهان خاکی در خلوت خودشان به آن فکر می کنند و با آن مسئله دارند.

کلام آخر؟

حقیقتا در زمان اجرای این اثر احساس خوشبختی می کنم. خوشبختم که یک تیم همراه و بی حاشیه در کنار خودم دارم. بازیگر هایم، دستیار و مدیر صحنه ام. دستیاران صحنه ام. گروه درجه یکی از هنرجوهام که جانانه در اطلاع رسانی و تبلیغات کمکم کردند. بچه های خوش ذوق و هنرمندی که امیدوارم در آینده آنقدر مثل من شانس داشته باشند که با اینچنین تیمی کار کنند.

 

 

گفتگو از: سمیرا صفاری