”نقش بر آب” براساس ساختار حکایت‌های منظوم عرفانی – اخلاقی شکل گرفته است
نخستین نشست نمایشنامه خوانی مولوی در سال ۸۹ با استقبال هنرمندان تئاتر و درام نویسان برگزار شد.
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از ستاد خبری پنجمین جشنواره نمایشنامه‌خوانی مولوی، در این جلسه که به خوانش نمایشنامه "نقش بر آب" نوشته "حسن بیانلو" اختصاص داشت ، ایوب آقاخوانی و علی شمس به نقد و بررسی این اثر پرداختند.
در آغاز این جلسه آقاخانی توجه به نگاه و سلیقه مخاطب امروز را به نویسنده یادآور شده و ساختاری که متن بر آن شکل گرفته را مورد بحث قرار داد.
شمس نیز با اشاره به حکایت های منظوم و منثور عرفانی و تشریح الگوی ثابت این حکایت‌ها در ادبیات فارسی به مقایسه نمایشنامه "نقش بر آب" با این الگوها پرداخته و گفت: «در حکایت‌های عاشقانه عرفانی، داستان درباره فردی است که سری پر شور دارد، در یک نگاه عاشق می شود و همین اتفاق بنیاد یک مفارقت را نیز می‌گذارد، مورد ملامت دوستان قرار می گیرد و... همه این نکات، الگویی برای سرایش یک شعر به شمار می‌روند و به همین دلیل از یک دانای کل بهره می‌برند. در نمایشنامه‌نویسی وجود دانای کل از دیالوگ می کاهد که البته در این نمایشنامه به چشم می آید.»
وی در بررسی زبان نیز، به مدت زمانی که تماشاگر امروز می‌تواند با زبان نظم همراه شود، اشاره کرده و تصریح کرد: «نویسنده این نمایشنامه، زبان را به خوبی می‌شناسد و به نظر می‌رسد درنگی کوتاه در متن، برخی اشتباهات دستوری که در اثر تعجیل در نگارش اتفاق می افتند را رفع خواهد کرد.»
ایوب آقاخوانی ضمن قدردانی از گروه اجرایی و گروه موسیقی به دلیل اجرای خوب و چشمگیر ، مفهوم و محتوای اثر را جذاب و بار عرفانی و اخلاقی آن را صاحب ارزش عنوان کرد.
وی در ادامه به نویسنده توصیه کرد نام متن را تغییر دهد تا از پیش فرض گذاشتن برای مخاطب بپرهیزد و افزود: «از آنجا که حکایت های اخلاقی در ادبیات فارسی بسیار حادثه محور است، باید برای به روز کردن این متون در شخصیت‌ها درنگ کرد. محتوا و روانشناسی باید به روز شود. اگر بخواهیم ساختار روایی حکایت را نیز حفظ کنیم نباید تعدد روایت‌ها تماشاگر را به سوتفاهم دچار کرده یا موجب گم شدن درام شود.»
پنجمین جشنواره نمایشنامه‌خوانی مولوی هر شنبه ساعت 18 با خوانش و نقد و بررسی یک نمایشنامه برگزار می‌شود.