در حال بارگذاری ...
...

نگاه حرفه‌ای به تئاتر دانشگاهی باعث ایستایی آن می‌شود

نگاه حرفه‌ای به تئاتر دانشگاهی باعث ایستایی آن می‌شود

تئاتر حرفه‌ای می‌تواد از دست‌آوردهای تئاتر دانشجویی استفاده کند به شرط آن که تئاتر دانشجویی به اصول و ارزش‌های خود پایبند بماند.

به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از روابط عمومی سیزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران، "محمدامیر یاراحمدی"، نویسنده و مدرس تئاتر با بیان این مطلب گفت: «تئاتر دانشگاهی به تئاتری گفته می‌شود که در حال آزمون و خطاست و مهم‌ترین خصیصه آن پژوهندگی و جسور بودن آن است.»
وی خاطرنشان کرد: «مهم‌ترین ویژگی تئاتر دانشگاهی این است که برای دانشجو فرصتی را فراهم می‌کند تا بتواند به دور از هرگونه محافظه‌کاری و با عصیان در برابر قراردادها و شکستن قالب‌های رایج شکل و زبان تازه‌ای را برای ایجاد ارتباط با مخاطب کشف و یا تجربه کند. بنابراین اگر قابلیت‌ها و ظرفیت‌های تئاتر دانشجویی در قیاس و یا براساس معیارهای تئاتر حرفه‌ای مورد سنجش و ارزیابی قرار گیرد، پویایی و سر زنده‌گی خود را از دست می‌دهد و محافظه‌کار خواهد شد.»
یاراحمدی با اشاره به اینکه نگاه حرفه‌ای به تئاتر دانشگاهی باعث ایستایی آن می‌شود و روحیه پژوهندگی و کاوشگری را از دانشجو می‌گیرد، گفت: «تئاتر حرفه‌ای نیازی به توضیح ندارد و مناسبات و جاذبه‌های خاص خود را دارد که متکی به اقتصاد و امکانات و ابزارهای حرفه‌ای است؛ اما تئاتر دانشجویی ناگزیر است با کمترین هزینه و با حداقل امکانات دست به خلق آثاری بزند که جان مایه آن برخواسته از جسارت و نوآوری است. بنابراین اگر این محدودیت سازنده به هر شکل دستخوش مناسبات تئاتر حرفه‌ای شود، بی‌شک روند منطقی آموزش را دچار انحطاط و روحیه دانشجویی را تخریب می‌کند.»
وی درباره به وجود آمدن امکان اجرای آثار نمایشی دانشجویی در فرهنگسراها و سالن‌های تئاتر تصریح کرد: «تا زمانی که تئاتر ما شاهد توسعه منطقی امکانات و تجهیزات لازم در بخش حرفه‌ای و آموزش نباشد نه فقط مشکل دانشجویان بلکه مشکلات تئاتر حرفه ای نیز حل نخواهد شد. باید یک بار برای همیشه مسئولان و متصدیان فرهنگی ما به این مسئله پاسخ دهند که آیا تئاتر را به عنوان ابزاری برای آموزش اجتماعی و افزایش آگاهی عمومی قبول دارند یا خیر. اگر پاسخ آنها مثبت باشد پس باید اقتدار مقتضیات و الزامات آن را نیز بپذیرند و زمینه‌های توسعه آن را چه در بخش آموزشی و چه در بخش حرفه‌ای فراهم سازند. اما اگر به هر دلیل مسئولان از اداره لازم برای پذیرش نقش سازنده تئاتر برخوردار نباشند متوسل شدن به چنین روش‌های غیر اصولی و حداقلی مانند استفاده از سالن‌های نامناسب فرهنگسراها گره‌ای از مشکلات تئاتر کشور نخواهد گشود.»