سال گذشته یکی از بهترین سال‌ها برای تئاتر استان بود
مدیر انجمن هنرهای نمایشی استان مازندران درباره فعالیت‌های تئاتری استان در سال گذشته گفت:« تئاتر استان در سال ۸۸، نسبت به سال‌های گذشته پیشرفت قابل توجهی داشته است. بطوری‌که ما ۱۷ نمایش را به صحنه بردیم که این تعداد از سال‌های پیش از آن رقم بیشتری است.»
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر از ستاد خبری سومین اردیبهشت تئاتر ایران، "سید ابراهیم عمادی" اضافه کرد:« ما توانستیم دو جشنواره استانی برگزار کنیم، جشنواره "ترنج" که در غرب مازندران برگزار شد و نمایش‌های متفاوتی از چالوس تا تنکابن به صورت مسابقه‌ای در آن شرکت کردند و به برگزیدگان آن نیز جوایزی تعلق گرفت و دیگری جشنواره "تئاتر جوان" بود که بصورت استانی برگزار شد و 4 نمایش از شهرهای بهشهر، نور، ساری و نوشهر که در واقع شرق مازندران را در برمی‌گرفت، به روی صحنه رفتند.»
عمادی با ابراز خرسندی از برگزاری این دو جشنواره و با اشاره به اینکه این جشنواره‌ها هر سال در زمان خاصی برگزار می‌شود ادامه داد: «جشنواره "ترنج" بهمن ماه برپا می‌شود و زمان برگزاری جشنواره جوان، اسفندماه هر سال است؛ اما سال قبل به دلیل مشکلاتی از جمله کمبود سالن، این جشنواره اواخر فروردین ماه برگزار شد.»
عمادی سال 88 را فعال‌ترین سال تئاتر در استان مازندران در چند سال گذشته دانست و افزود:« برگزاری این جشنواره‌ها انگیزه بازی و یا انتخاب و فرستادن یک متن برای اجرا به آن جشنواره را در افراد هنرمند مازندران زیاد کرده و این باعث خوشحالی است. همچنین زمانی که فراخوان جشنواره‌ها اعلام می‌شود، هنرمندان در مازندران سریعاً به دنبال آن رفته و سعی می‌کنند خودشان را برای شرکت در آن محک بزنند، این مسئله به خصوص در بهشهر بسیار دیده می‌شود و هنرمندان تلاش می‌کنند خودشان را به آن برسانند.»
عمادی در رابطه با وضعیت بودجه در استان مازندران اضافه می‌کند: « نمایش‌هایی که در استان اجرا می‌شود از کیفیت خوبی برخوردارند؛ اما متأسفانه برای اجرای این نمایش در شهرهای مختلف و دیده شدن، حمایت لازم وجود ندارد و هنرمندان تنها برای برگزاری جشنواره‌ها شاید به شهرهای دیگر سفر کنند. به نظر من یک نمایش وقتی در جشنواره اجرا می‌شود بیشتر از اینکه مردم آن را ببیند گروه‌ها مخاطب آن هستند. به طور مثال من در مقام کارگردان، نمایشی را با محوریت مبارزه با ایدز در جشنواره روبان قرمز در کرمان اجرا کردم، اما این اطلاعات که در نمایش وجود داشت را باید مردم می‌دیدند، نه اینکه تنها گروه‌های مختلف شاهد آن باشند، به نظر من چرخ اقتصادی هنرمندان شهرستانی هنوز به درستی نمی‌چرخد و تا این اتفاق نیفتد ما شاهد پیشرفت چشمگیری در تئاتر شهرستان نخواهیم بود. یکی از مهم‌ترین دلایل در این زمینه کمک مقطعی مسئولان است، اگر آنها به صورت دائمی حامی گروه‌های نمایشی باشند می‌توانیم امیدوار باشیم.»
مدیر انجمن هنرهای نمایشی مازندران از برنامه‌های این استان برای سال 89 گفت: « قصد داریم در سال 89 چند جشنواره کاملاً موضوعی برپا کنیم که یکی از آنها بررسی زندگی و کتاب‌های یکی از شهدای این استان است که در این صورت این شهید بیشتر شناخته خواهد شد و همچنین به موضوعات دینی و مذهبی خواهیم پرداخت.»
یک بازیگر مازندرانی تئاتر:
بودجه‌های در نظر گرفته شده، کفاف تئاتر شهرستان را نمی‌دهد
یک بازیگر تئاتر در استان مازندران می‌گوید:« به نظرم تئاتر در چند سال گذشته رشد چندانی نداشته است. این مسئله تنها مربوط به مازندران نیست؛ بلکه من فکر می‌کنم بسیاری از استان‌ها دچار چنین شرایطی هستند.»
به گزارش دریافتی سایت ایران تئاتر، "عباس ابوالحسنی"، کارشناس دفتری اداره ارشاد استان مازندران و بازیگر وکارگردان تئاتر در این استان به ستاد خبری اردیبهشت تئاتر ایران می‌گوید: « وقتی صحبت از تئاتر شهرستان می‌شود تنها نگاهی گذرا به آن انداخته می‌شود، و سپس قول‌هایی نیز در رابطه با عملکردهای آینده مسئولان شنیده می‌شود. اما متأسفانه در عمل خبری نیست و به نظرم بودجه‌هایی که در کل برای تئاتر در نظر گرفته شده کفاف تئاتر شهرستان را نمی‌دهد.»
وی شرایط اقتصادی امروز را با 10 سال پیش مقایسه کرده و اضافه می‌کند:« نمی‌توان مانند سال‌های گذشته کار کرد، زیرا بودجه نسبت به آن زمان که نیازها کمتر بود تغییر چندانی نداشته است، در این صورت چگونه می‌توان انتظار داشت که تئاتر رشد داشته باشد؟ در واقع افراد هنرمندی هستند که پس از تلاش بسیار، حالا زمان که بازدهی کاری‌شان رسیده و اتفاقاً، میل و رغبت بسیاری برای کار کردن دارند به دلیل، مشکلات اقتصادی انگیزه کاری‌شان را از دست داده‌اند. به همین دلیل هر چه جلوتر می‌رویم از تعداد این‌گونه افراد کاسته شده و کنار می‌کشند. این‌ها مسائل مهمی است که هیچ‌گاه به آنها توجه نمی‌شود و فقط گه‌گاهی در سال، آن هم با برپایی یکی دو جشنواره نیم نگاهی به این مشکلات به صورت گذرا انداخته می‌شود.»
ابوالحسنی که به تدریس بازیگری نیز مشغول است درباره برنامه‌هایی که به صورت فوق‌العاده در جدول برنامه‌ها و فعالیت‌های گروه‌های تئاتری استان مازندران قرار دارد می‌گوید:« 4 سال است که هر هفته کارگاه نمایشنامه‌نویسی و تولید متن به صورت شخصی و با حضور چند تن از علاقه‌مندان و هنرمندان برگزار می‌شود؛ اما متأسفانه هیچ شرایطی برای تولید و اجرای این متون تولید شده توسط هنرمندان وجود ندارد.»
وی برگزاری مراسم اردیبهشت تئاتر در کشور را آنچنان که باید ضروری نمی‌داند و معتقد است:« بودجه‌ای که برای برگزاری چنین مراسمی اختصاصی داده می‌شود، بهتر است بین دو یا سه گروه تئاتری برای به صحنه بردن یک یا دو نمایش تقسیم شود که مطمئناً تأثیر بیشتری خواهد داشت.»
این بازیگر تئاتر اشاره می‌کند: «گروهی که با زحمت فراوان کاری را به صحنه برده، اجرا می‌کند، وقتی بودجه مشخص نداشته باشد و از لحاظ هزینه‌های تولید و اجرا ضرر دیده باشد به طور حتم فعالیت بعدی خود را لغو خواهد کرد، زیرا به نظر من فعالیت‌های تئاتری در شهرستان‌ها هدایت شده و طبق یک برنامه‌ریزی خاص نیست. زیرا پس از حضور در یک جشنواره مانند فجر، دیگر حمایت نمی‌شود.»