نمایشنامه‌نویس برای نوشتن به امنیت نیاز دارد
میزگرد "نمایشنامه‌نویس و امنیت" به مناسبت هفته بزرگداشت تئاتر و به همت انجمن نمایشنامه‌نویسان خانه تئاتر دوشنبه ۱۳ اردیبهشت ماه در سالن کنفرانس خانه هنرمندان برگزار شد.
به گزارش سایت ایران‌تئاتر این نشست با قرائت متنی از سوی "حسن باستانی" مجری جلسه آغاز شد و سپس با یادی از رضا کرم‌رضایی و دیگر هنرمندان درگذشته ادامه یافت.
سپس "شکرخدا گودرزی" به قرائت بیانیه بنیاد اکبر رادی به مناسبت بزرگداشت این روز پرداخت. اولین سخنرانی با موضوع "نمایشنامه‌نویس و امنیت" توسط "جمشید خانیان" ایراد شد و در ادامه ناصح کامکاری یادداشتی را در این زمینه قرائت کرد.
در بخشی از این یادداشت چنین آمده بود: «چرا نمایشنامه‌نویس که باید دغدغه تکنیک و شخصیت‌پردازی داشته باشد به جای آن باید دغدغه امنیت داشته باشد.»
"محمدامیر یاراحمدی" رئیس انجمن نمایشنامه‌نویسان نیز ضمن تأیید وجود مشکلات، گفت: «خود عنوان جلسه و مسائلی که مطرح می‌شود بیانگر آن است که ما هر سال به در بسته می‌کوبیم؛ اما باید به فکر راهکار بود و با هم بیندیشیم که راه چاره چیست.»
در ادامه "عباس جهانگیریان" با تأکید بر کاربردی شدن بحث‌ها عنوان کرد: «پیشنهادات من چاپ آثار پس از اجرا توسط مرکز هنرهای نمایشی و ناشران دیگر، ضبط آثار توسط شبکه 4 سیما و همچنین کسر نکردن مالیات از نمایشنامه‌نویسان است.»
"حمیده بانوعنقا" همسر زنده‌یاد اکبر رادی هم درباره امنیت همسران نویسندگان گفت: «همسر هر نویسنده‌ای بیشتر در این مورد کوشا است و بار مسئولیت روی دوش همسران نویسندگان است. مهم‌ترین مسئله این است که توقع خانواده باید از نویسنده کم باشد.»
در ادامه "محمد یعقوبی" درباره موضوع جلسه گفت: «ما از برگزاری جشن فرار کردیم؛ چرا که اکنون وقت اعتراض است نه جشن.»
وی افزود: «حتی امنیت در استفاده از واژگان نیز باقی نمانده است تا جایی که از برخی واژگان سوءاستفاده شده است.»
سپس "بهزاد صدیقی" از اعضای انجمن نمایشنامه‌نویسان به بحث درباره امنیت شغلی پرداخت و گفت: «کار به عنوان یک شغل از سوی وزارت کار شناخته شده نیست.»
"محمد رضایی‌راد" دیگر سخنران این میزگرد به ارائه بحثی مبسوط درباره عنوان جلسه پرداخت و گفت: «وقتی از امنیت سخن می‌گوییم دو احساس متضاد در ما به وجود می‌آورد: یکی آرامش و دیگری ترس و ناامنی.»
وی همچنین گفت: «معنایی پنهان در عنوان جلسه وجود دارد؛ اینکه نمایشنامه‌نویس برای نوشتن به امنیت نیاز دارد در حالی که کنش نوشتن فراتر از امنیت و ناامنی است.»
وی افزود: «سویه مخرب این معنا این است که در روزگار ناامن، نوشتن به تعلیق درمی‌آید در حالی که ناامنی بر لحن اثر تأثیر می‌گذارد و نه بر عمل نوشتن.»
سپس رضایی‌راد را به تقسیم چند دسته از نویسندگان در مقابل موضوع امنیت و ناامنی پرداخت و گفت: «عده‌ای اصلا به ناامنی معتقد نیستند و از این تقسیم‌بندی بیرون هستند؛ اما آنهایی که ناامنی را درک کرده‌اند به سه دسته تقسیم می‌شوند: نخست دسته‌ای که به بهانه ناامنی در نوشتنشان تعلیق ایجاد می‌شود. دسته دوم طوری وانمود می‌کنند انگار در امنیت هستند و دسته سوم معتقدند می‌توان در روزگار ناامن زندگی کرد و از ناامنی نوشت.»
وی افزود: «نویسندگان عصر ظلمت نوشتن را رها نمی‌کنند، بلکه از ظلمت می‌نویسند.»
در پایان جلسه نیز هرمز هدایت به بحث درباره تشکیلات صنفی و نحوه کار آن برای ایجاد امنیت پرداخت.
در حاشیه:
* حسن باستانی به عنوان مجری، جلسه را هدایت می‌کرد.
* از دیگر حاضران در این جلسه می‌توان به حمیدرضا نعیمی، سیروس همتی، خسرو احمدی، حسین کیانی و بابک والی اشاره کرد.