اکبر زنجانپور: مشکل بزرگ تئاتر ما نبود دموکراسی است

ایسنا: در حال حاضر بزرگترین مشکل تئاتر ما نبود دموکراسی و عدم تحمل افکار و اندیشه‌های یکدیگر است.

اکبر زنجان‌پور که در همایش وظایف صنوف هنری سخن می‌گفت، با بیان این مطلب گفت: از آنجا که ما فرهنگ برقرار کردن دیالوگ را نمی‌شناسیم اگر کاری را نپسندیم در ذهن خود،‌کارگردان آن کار را دشمن خود می‌دانیم.

وی با اشاره به اینکه تفکر انسانی به تاریخ و جغرافیا ربطی ندارد، تصریح کرد: باید در کار هنری یکدیگر را دوست داشته باشیم چون همه‌ی کارهای هنری در خدمت انسان است.

وی یکی از کارکردهای مثبت خانه تئاتر را گردآوردن هنرمندان متفاوت در یک جمع خواند و گفت: به این ترتیب می‌توان امیدوار بود که یکدیگر را بهتر درک کنیم. چرا که همه‌ی ما سرنوشت مشترک داریم. مدیران می‌آیند و می‌روند و ماییم که چشمان در چشم یکدیگر می‌افتد.

به اعتقاد وی خانه تئاتر باید طوری عمل کند که مسئولان در یابند این وظیفه‌شان است که برای هنرمندان تئاتر سالن بسازند و در فکر اشتغال فارغ‌التحصیلان این رشته هنری باشند.

وی کمبود سالن را از معضلات اساسی تئاتر نامید و گفت: وظیفه اصلی خانه تئاتر این است که تئاتری را که تصور می‌کند درست است، روی صحنه ببرد و به این ترتیب می‌توان با تماشاگر ارتباط برقرار کرد و تئاتر را به عنوان هنری جدی در ذهن مسئولان جا انداخت.

کارگردان «سه خواهر» تاکید کرد: برای یک هنرمند قبیح است که دنبال پول خود بدود در حالی که وظیفه مدیران است که حق او را به او پرداخت کنند و اگر چنین می‌کنند،‌لطفی به هنرمندان نکرده‌اند.

وی همچنین از جمله مشکلات دیگر تئاتر را عدم ارتباط سالم با تماشاگر خواند.

بهزاد فراهانی، دیگر سخنران این جلسه نیز با اشاره به شکل‌گیری تشکل‌های هنری در سالهای قبل گفت: سال 57 موفق شدیم صنفی تئاتری ایجاد کنیم که بعد از مدتی، آن سندیکا از میان رفت تا اینکه سالها بعد خانه تئاتر راه‌اندازی شد.

وی ادامه داد: فردی که عضو یک ارگان است می‌تواند نگرش کاملا فردی و لحظه‌ای یا تاریخی داشته باشد و متاسفانه بسیاری از ما ، منافع فردی‌مان را به منافع تاریخی ترجیح می‌دهیم.

به گفته‌ وی، سندیکا‌های تئاتری در فرانسه چنان قدرتی دارند که نمی‌توان به یکی از اعضای آنها ضربه زد اما در ایران، چنین نیست.

کارگردان «مریم و مرداویج» یادآوری کرد: در گذشته با اینکه سندیکا نداشتیم،‌ وحدت داشتیم و کمتر علیه یکدیگر یورش می‌بردیم اما از آنجا که امروز معیشت ما در خطر است،‌ بیشتر به ضرر یکدیگر کار می‌کنیم.

وی خاطرنشان کرد: خانه تئاتر بهشت موعود و مدینه فاضله ما نیست اما به هر حال بستر خوبی است که خود باید آن را گسترش دهیم نه اینکه سالی یک بار جمع شویم و رای‌گیری کنیم.

به اعتقاد وی، تفرقه‌ هنرمندان موجب می‌شود شناخت درستی از تئاتر در ذهن مسئولان پدید نیاید و در نتیجه بودجه تئاتر افزایش نیابد.

عضو هیات مدیره‌ی کانون نمایشنامه‌نویسان گفت: امروزه تولید تئاتر در ایران به صفر رسیده است و تقصیر ماست که همین سالن‌های اندک هم در اختیار ما قرار نمی‌گیرد زیرا ما اصلا حاضر به اعتراض نیستیم و نمی‌کوشیم تا حق خود را بگیریم.

وی از همه‌ی هنرمندان خواست تا شخصیت خود را به ابتذال نکشانند و گفت: ما از بیرون تماشا می‌شوم اما متاسفانه خود، بهترین زننده تیغ بر پیکرمان هستیم. سرپرست کروه تئاتر «کوچ» یادآوری کرد: آیا این گریه ندارد که 3 میلیارد تومان پول تشویقی باشگاه پرسپولیس باشد اما ما هرگز نتوانسته‌ایم با هم بگوییم برای ما سالن بسازند نه اینکه تک‌تک بگوییم.

به اعتقاد وی، یکی از بزرگترین مشکلات خانه تئاتر این است که امکان دستیابی به دستاوردهای هنری دیگر کشورها را ندارد.به گزارش ایسنا، وی اظهار تاسف کرد: روابط بین‌الملل در خانه تئاتر در حد صفر است و سالهاست مبادله اطلاعات از ما رخت بربسته است و فرهنگ هنری ما پایین آمده است.

وی در پایان خطاب به جوانان حاضر در جلسه گفت: به فکر شغل دیگری در کنار تئاتر باشید چرا که پرداختن به تئاتر هرگز موجب تامین زندگی شما نمی‌شود.

حمید مظفری، عضو هیات مدیره‌ی انجمن بازیگران نیز گفت: باید به جایی برسیم که ببینیم نقش ما و جایگا‌مان در تئاتر ایران چیست و حتما فراموش نمی‌کنیم که کارفرمای پیش روی ما فردی دولتی است و همین، بیشتر ما را دچار مشکل می‌کند.