در حال بارگذاری ...
...

رابطه دو سویه‌ای میان تئاتر و رسانه وجود ندارد

رابطه دو سویه‌ای میان تئاتر و رسانه وجود ندارد

در بخش چهارم نشست "چگونگی تعامل تئاتر با سایر رسانه‌ها" که  روز گذشته -۸ آبان- در غرفه سایت ایران تئاتر در هفدهمین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها برگزار شد، رحمت امینی (مدرس و کارگردان تئاتر)، اتابک نادری(مدیر تماشاخانه سنگلج و بازیگر تئاتر) و عظیم موسوی(مدیر بخش آئین‌های نمایشی جشنواره تئاتر حقیقت) هریک به بیان نظرات خود در این خصوص پرداختند.  

به گزارش سایت ایران تئاتر، در ابتدای این نشست "عظیم موسوی" با ارائه تعاریفی از نمایش و رسانه گفت: «این دو مقوله جدا از هم هستند و هر کدام رسالت متفاوتی نسبت به دیگری دارند.»
وی افزود: «تئاتر می‌تواند مستمسکی برای رسانه باشد؛ ولی رسانه نمی‌تواند مستمسک تئاتر قرار بگیرد و به عقیده من تماشاگر تئاتر بهترین رسانه است، چون وقتی از یک نمایش رضایت داشته باشد خود رسالت اطلا‌ع‌رسانی را انجام می‌دهد.»
در ادامه "اتابک نادری" گفت: «بین رسانه و تئاتر رابطه دو طرفه‌ای وجود ندارد. رسانه از تئاتر تغذیه می‌کند ولی تئاتر از رسانه تغذیه نمی‌کند. در اینجا از رسانه انتظار می‌رود که به نقد آثار بپردازد و اطلاع‌رسانی کند ولی بازخوردی در این رابطه به وجود نیامده است.»
"رحمت امینی" در این نشست با ارائه توضیحاتی درخصوص فعالیت رسانه‌های خبری افزود: «مطبوعات و رسانه‌ها اعتقادشان بر این است که فقط در مورد چیزی کار کنند که مخاطب داشته باشد و به عقیده من بیشترین هواداری در تئاتر زمانی است که مدیر مسئول و یا سردبیر دغدغه‌های تئاتری هم داشته باشند. در غیر این صورت تنها از طریق روابط با افراد در شورای سردبیری و سیاست‌گذاری، ممکن است به تئاتر پرداخته شود.»
وی افزود:‌ «رسانه به چیزی توجه می‌کند که ضرورت آن را برای پر کردن صفحه حس کند، در صورتی که در شرایط آرمانی یکی از حوزه‌های رسانه، حوزه فرهنگی و پرداختن به تئاتر است و نباید مسئولان به تئاتر همچون کالا و عاملی سودآور نگاه کنند.»
امینی تاکید کرد:« من معتقدم در کنار تئاتر کاربردی، تئاتر مردمی لاله‌زار، چمران، گلریز، دماوند با مخاطب عام و تئاتر خصوصی نیز باید وجود داشته باشد؛ ولی نباید جایگزین تئاتر فرهنگی شود.»
"عظیم موسوی" خاطرنشان کرد: «رسانه هنوز خود را تثبیت نکرده و در عرصه تئاتر سهل‌انگاری کرده است؛ ولی در عرصه سیاسی و اقتصادی توانسته به خوبی نقش خود را ایفا کند.»
وی گفت: «در تمام دنیا نقادان شاخص با نقد خود تماشاگران تئاتر را برای تماشای یک اثر نمایشی راهنمایی می‌کنند، ولی متأسفانه در کشور ما نقد تئاتر به درستی انجام نمی‌شود.»
نادری نیز در نقد رسانه گفت:‌ «متأسفانه این روزها جدول نمایش‌های روز تهران در اکثریت صفحه‌های فرهنگی روزنامه‌ها، وجود ندارد. در واقع نگاه تغذیه فرهنگی وجود ندارد و تئاتر جدی گرفته نمی‌شود؛ این در حالی است که نگاه سیاسی تند رسانه باعث می‌شود تئاتر سیاسی شود.»
سپس امینی با بیان این‌که باید مکان‌های فرهنگی گسترش پیدا کنند، تصریح کرد:« گسترده شدن اماکن فرهنگی و افزایش برنامه‌ها و فعالیت‌های تئاتر باعث می‌شوداین هنر بیشتر مورد توجه مدیران قرار گیرد. باید فعالیت‌های نمایشی به قدری زیاد شود که صفحات حوزه تئاتر رسانه‌ها پر شود، البته باید کیفیت را نیز همراه با کمیت در نظر گرفت.»
وی افزود: «رسانه می‌تواند به وضعیت موجود انتقاد کند. مطبوعات هم باید اتفاقاتی را که در حال انجام است در نظر بگیرند. برای مثال وقتی یک نمایش کودک به خوبی اجرا می‌شود رسانه می‌تواند کیفیت نمایش را به درستی انعکاس دهد.»
امینی با اشاره به فعالیت خبرنگاران گفت:‌ «خبرنگاران باید سوژه‌های خبری خود را از میان موضوعاتی که توجه کمتری به آنها می‌شود، به دست آورند. گاه کشف مواردی که تحول را به دنبال دارد، ارزش بیشتری نسبت به پوشش برنامه‌هایی دارد که همه به آن می‌پردازند.»
وی در پایان گفت: «در شرایطی که تئاتر در حال آسیب است، باید به تئاتر توجه شود که با این کار هم تئاتر رونق خود را حفظ کند و هم رسانه در دام موج نیفتد.»