ضرورتهای تئاتر بیش از آن چیزی است که رسانهها منعکس میکنند

"حسین مسافرآستانه" گفت: «ضرورت‌های تئاتر بیشتر از آن چیزی است که رسانه‌های دیداری، شنیداری و مطبوعات به آن می‌پردازند.»
"حسین مسافرآستانه" رئیس مرکز هنرهای نمایشی که روز گذشته ـ 9 آبان ـ در غرفه سایت ایران تئاتر در هفدهمین نمایشگاه بینالمللی مطبوعات و خبرگزاریها حضور پیدا کرده بود، در گفتوگو با سایت ایران تئاتر، درباره برگزاری این نمایشگاه گفت: «تئاتر و سینما مخاطبانی عام دارند و نمایشگاه مهمترین فرصت است تا مخاطبان تئاتر با مرجعی که در نمایشگاه، متولی تئاتر است برخورد داشته باشند و نظر خود را مستقیماً ابراز کنند.»
حسین مسافرآستانه درباره تعامل میان رسانهها و تئاتر گفت: «در سالهای اخیر نسبت به گذشته رسانههای دیداری، شنیداری و مکتوب تعامل مناسب و بهتری با تئاتر برقرار کردهاند و هم اکنون در رادیو که یک رسانه شنیداری است چند برنامه به تئاتر اختصاص پیدا کرده است.»
وی ادامه داد: «عموم روزنامهها نیز بخشی را به تئاتر اختصاص میدهند، ولی با توجه به ظرفیتی که تئاتر دارد این مقدار کافی نیست و رسانهها در انعکاس فعالیتهای تئاتری به همان اندازه رشد نداشتهاند.»
مسافرآستانه با اشاره به ضرورت و اهمیت ارتباط رسانهها با تئاتر، عنوان کرد: «همکاری رسانهها با تئاتر باید کاملتر باشد و تنها ارائه گزارش و یا اخباری درخصوص اینکه تئاتری قرار است اجرا شود، کافی نیست. در واقع ضرورتهای تئاتر بیشتر از آن چیزی است که رسانهها به آن میپردازند.»
وی فعالیت تلویزیون را به عنوان رسانه ملی در زمینه تعامل با تئاتر ضعیف دانست و خاطرنشان کرد: «اگر میخواهیم به جایگاه تئاتر در فرایند اجتماعی پی ببریم، نیاز به این است که طی جلسات مستمر و کارشناسانه به آن بپردازیم.»
رئیس مرکز هنرهای نمایشی در پاسخ به این که تئاتر چگونه میتواند به جایگاه واقعی خود دست پیدا کند، اظهار کرد: «لازمه این امر این است که ماهیت تئاتر شناسانده شود و تئاتر در رسانهها به صورت مستمر مطرح شود نه مقطعی.»
وی با اشاره به جایگاه مخاطب در این میان گفت: «تئاتر و رسانهها به خاطر وجود مخاطب، برقرار هستند و براساس نیاز مخاطبان باید فعالیتهایشان را با هم هماهنگ کنند. از طرفی زمانی که تئاتری قرار است اجرا شود عوامل کار از همان مراحل پیش تولید، باید مخاطب را در نظر بگیرند. ضمن این که برای مخاطب نباید تنها در خصوص اجرا اطلاعرسانی شود، بلکه باید بحثهای تحلیلی در زمینه تئاتر صورت گیرد تا مخاطب نیز به طور کامل آماده دریافت مفاهیم از تئاتر شود.»
مسافر آستانه در ادامه تصریح کرد: «آنچه که در فعالیتهای رسانهای و هنری مهم است مخاطب است و اگر مخاطب را در نظر نگیریم، در واقع فعالیتهای ما با آغاز، مرگ خود را رقم میزنند.»
وی کنکاش رسانهها را در پروسه تولید تئاتر کمرنگ دانست و افزود: «گویی پروسه تولید تئاتر برای رسانهها چندان جذاب نیست. از طرفی چون در جریان تولید یک اثر نیستند و با ماهیت تولید سر و کار ندارند، آنچه برای آنها اهمیت پیدا میکند، فقط اطلاعرسانی از اجراها است.»
مسافرآستانه در ادامه افزود: «در گذشته دو خط نوشتن درباره تئاتر هم کافی بود، ولی امروز دیگر نه تنها این مقدار کافی نیست بلکه باید تئاتر به صورت کارشناسانه و مستمر بررسی و پیگیری شود.»
وی با اظهار تأسف از فعالیت برخی رسانهها گفت: «برخی رسانهها برای پرداختن به تئاتر به دنبال متخصص این زمینه نیستند و یک تهیه کننده برنامههای گوناگون اجتماعی، پزشکی و... تهیه برنامههای تئاتری را هم به عهده میگیرد. در حالی که باید تمامی عوامل و دستاندرکاران از تهیهکننده تا تولیدکننده با تخصص ویژه به تئاتر بپردازند و از تئاتر آگاهی کامل داشته باشند. این در شرایطی است که زمانی که دغدغه تولیدکننده و تهیهکننده بیشتر شود، اطلاعات بهدرستی به مخاطب منتقل خواهد شد.»
مسافر در پایان خاطرنشان کرد: «نگاه مخاطب بسیار حائز اهمیت است، چرا که واکنش او میتواند یک اثر را تا سالها زنده نگه دارد.»